تیم فوتبال نوجوانان ایران نایب قهرمان آسیا شد



با شکست برابر عراق در ضربات پنالتی؛

تیم فوتبال نوجوانان ایران نایب قهرمان آسیا شد

تیم فوتبال نوجوانان ایران در فینال رقابت های قهرمانی آسیا برابر عراق شکست خورد و نایب قهرمان قاره کهن شد.

به گزارش مهر، دیدار فینال رقابت های فوتبال نوجوانان آسیا عصر امروز یکشنبه بین تیم های ایران و عراق در هند برگزار شد که دو تیم در نود دقیقه به تساوی بدون گل رسیدند و کار به ضربات پنالتی کشیده شد که در این ضربات تیم عراق ۴ بر ۳ به پیروزی رسید و قهرمان آسیا شد.

در این دیدار بازیکنان تیم ایران تلاش زیادی کردند تا بتوانند در نیمه اول به گل برسند اما حریف عراقی نمایش بهتری داشت و در چندین موقعیت تا آستانه باز کردن دروازه ایران پیش رفت.

عراقی ها در نیمه دوم هم نمایش بهتری نسبت به تیم ایران داشتند و دوبار توپ را به تیر دروازه زدند و در چندموقعیت هم تا آستانه باز کردن دروازه حریف پیش رفتند. این درحالی بود که بازیکنان تیم ایران نمایش هجومی و زیبایی نداشتند و بیشتر به دفاع می پرداختند.

در دقایق پایانی ملی پوشان زیر ۱۶ سال ایران این فرصت را داشتند که به گل برتری برسند اما به نظر می رسید که بدنهای بازیکنان به واسطه برگزاری بازیهای قبلی تحلیل رفته بود و انرژی لازم برای رسیدن به دروازه حریف را نداشتند تا در نهایت این بازی در طول ۹۰ دقیقه با تساوی بدون گل به پایان برسد و دو تیم مستقیم سراغ ضربات پنالتی بروند.

احتمال جنگ تمام عیار



ماریا زاخاروا فاش کرد:

لابی قدرت در آمریکا عامل عدم توافق در سوریه/ احتمال جنگ تمام عیار

سخنگوی وزارت خارجه روسیه در اظهاراتی از لابی های قدرت در آمریکا به عنوان عامل مهم عدم دستیابی به توافق در سوریه پرده برداشت.

به گزارش خبرگزاری مهر به نقل از تاس، سخنگوی وزارت خارجه روسیه در اظهاراتی لابی های سنگین در آمریکا را عامل عدم دستیابی به توافق در سوریه توصیف کرد.

«ماریا زاخاروا» سخنگوی وزارت خارجه روسیه در مصاحبه با شبکه تلویزیونی TVT در این باره گفت: لابی های سنگین در آمریکا همانند گِل هایی هستند که موجب تیره شدن آب می شوند؛ لذا دستیابی به توافق در سوریه را با چالش مواجه ساخته اند.

سخنگوی وزارت خارجه روسیه در این باره ادامه داد: سئوال مطرح این است که چرا به دیپلماسی، سازمان ملل، مذاکرات و یا حتی قوانین بین المللی نیاز داریم؟ چرا در حالی که قدرت و حاکمیت قوی وجود دارد، باز هم باید در عرصه بین الملل به تعهدات پایبند باشیم؟ همه منطق حاکم کنونی را می دانند؛ چرا که همه چیز بر این اساس به یک مقوله ختم می شود که همان یک جنگ تمام عیار است.

وی در پاسخ به این سئوال که اگر آمریکا در سوریه از قوه قاهره استفاده کند، واکنش روسیه چه خواهد بود؛ خاطر نشان کرد: نمی توانم از هم اکنون چیزی را پیش بینی کنم. این کارِ متخصصان امر است. در صورت تجاوز مستقیم آمریکا به سوریه و یا ارتش این کشور؛ این اقدام به تغییر وحشتناک و ساختاری نه تنها در اراضی این کشور، بلکه به طور کلی در منطقه منتهی خواهد شد.

«ماریا زاخاروا» در ادامه تأکید کرد که تغییر حاکمیت در سوریه موجب می شود تا خلأ قدرت در این کشور ایجاد شده و به جای گروه های میانه رو؛ تعداد زیادی از گروه های تندرو تروریستی در این کشور حاکم شوند.

این در حالیست که «جان کری» وزیر خارجه آمریکا پیشتر روسیه را به قطع تمامی همکاری های فیمابین در سوریه تهدید کرده بود.

پشت پرده حساسیت‌های IOC درباره ورزش ایران چیست؟



پشت پرده حساسیت‌های IOC درباره ورزش ایران چیست؟

 بازی دو سر باخت مسوولان ورزش با منافع ملی/ مقصر کیست؟

منافع ملی در میان جنجال‌های بیهوده اخیر سئول‌نشینان به خطر افتاده و پایان آن هم یک بازی دو سر باخت برای ایران اسلامی خواهد بود. جنجالی که این روزها با گره زدن مباحث آن به نهادهای بین‌المللی و خارجی بیش از گذشته منافع کشور را تهدید می‌کند. اما واقعیت این درگیری‌ها چیست و منشاء آنها کجاست؟

 به گزارش ایسنا، پس از بازی‌های المپیک و در شرایطی که تصور می‌شد مسئولان ورزش کشور باید بیش از گذشته به فکر آینده ورزش و رشته‌های پایه و پر مدال باشند اما متاسفانه شاهد راه افتادن موج جدیدی از اختلافات با هدف و بی‌هدف مسوولان در ورزش هستیم که در پایان هم معلوم نیست چه اتفاقی نه تنها برای ورزش بلکه برای منافع ملی ایران رخ می‌دهد. ظاهرا هیچ کس هم در این میان نگران منافع ملی کشور نیست.

ماجرا از نامه IOC به کمیته ملی المپیک آغاز شد که ظاهرا در آن عنوان شده، دولت‌ در امور فدراسیون‌ها دخالت می‌کند و بر اساس آن کمیته بین‌المللی المپیک خواستار ارسال اساسنامه فدراسیون‌های ورزشی ایران شده است. این که IOC به چه صورت از اتفاقات داخل ایران مطلع و سریع دست به کار شده، خودش جای سوال دارد که باید بررسی شود اما پرسش مهم‌تر این است که از ورود IOC به ماجرای فدراسیون‌های ورزشی و اساسنامه و انتخابات آنها چه کسی یا کسانی نفع می‌برند؟

ورزش ایران بارها چوب حساس شدن کمیته‌ی بین‌المللی المپیک و فدراسیون‌های جهانی را خورده‌ اما انگار این اتفاقات شوم درس عبرتی برای اهالی ورزش ایران نشده که هنوز هم اتفاقات داخل به راحتی و بدون هیچ نگرانی از جانب عده‌ای طمع‌کار به بیرون درز می‌کند. شاید هم برای برخی‌ها منافع ملی، معنایی ندارد و ترجیح می‌دهند آن را فدای منافع میلی کنند تا شاید بازنده از میدان جنگ‌های شخصی و جنگ قدرت داخلی با رقیبان بیرون نیایند.

در تازه‌ترین اتفاق نانوشته و بی‌محابا در جنگ قدرت مدیران ورزشی کشور،‌ بحث لغو انتخابات فدراسیون‌ها مطرح شده و اینکه تا اصلاح و تصویب اساسنامه آن‌ها و تایید در فدراسیون جهانی انتخاباتی برگزار نشود. کمیته ملی المپیک هم موضع گرفته که انتخابات فدراسیون‌ها را تا تصویب اساسنامه‌هایشان غیر قانونی می‌داند. این موضع‌گیری کمیته ملی المپیک در حالی است که اصلا IOC اشاره‌ای به برگزار نکردن انتخابات فدراسیون‌ها نداشته است. حال پرسش این است که چرا کمیته ملی المپیک ایران چنین موضعی گرفته است؟ ضرورت این موضع‌گیری چه بوده و کجای این مهم همراستا با منافع ملی است؟ شاید هم IOC نامه‌ای در این مورد ارسال کرده که در این صورت چرا کمیته ملی المپیک نامه را منتشر نمی‌کند و به طور شفاف نمی‌گوید IOC دقیقا از ایران چه چیزی می‌خواهد؟

به نظر می‌رسد در میان این اتفاقات ریز و درشت و حمله کردن‌های در سایه مدیران به هم، تنها موردی که کسی به آن توجه ندارد منافع ملی است. چیزی که باید اولویت سئول‌نشینان باشد اما به وضوح می‌توان دید که مانند یک شیء بی‌اهمیت کنار گذاشته شده است، به گونه‌ای که حتی برخی با تهدید منافع ملی به وضوح دنبال دستیابی به اهداف شخصی خود هستند.

متاسفانه مسئولان کمیته ملی المپیک و وزارت ورزش نیز هیچ کدام در این موضوع به صورت روشن پاسخگوی اتفاقات اخیر نیستند در حالی که سرنوشت ورزش ایران به دست این دو نهاد افتاده اما به جای نشستن پشت یک میز و حل کردن موضوع و حتی اختلافات، تیرهایی را به طور غیر مستقیم سمت یکدیگر روانه می‌کنند.

شاید واقع‌بینانه‌ترین پاسخ برای این ماجرا انتخابات کمیته ملی المپیک باشد و اختلاف نظرهایی که در مورد انتخاب رییس کمیته ملی المپیک وجود دارد.

آیا انصاف است که جنجال‌های سیاسی یا مشکلات فردی در پس‌زمینه انتخابات، زمینه‌ای برای تهدید منافع ملی ایران ایجاد کند؟ چرا مسوولان نظارتی و امنیتی کشور واکنشی در قبال چوب حراج زدن به منافع ملی با این سناریوها نشان نمی‌دهند؟

چرا کمیته ملی المپیک درباره چگونگی اطلاع یافتن IOC از محتوی اساسنامه فدراسیون‌های ایران و در نهایت چرایی مکاتبه فدراسیون‌های جهانی با فدراسیون‌های ورزشی کشور پاسخی روشن ارائه نمی‌دهد؟ چرا وزارت ورزش و معاونت قهرمانی این وزارتخانه درباره این اتفاقات و دلایل ایجاد این وضعیت موضع‌گیری روشنی نمی‌گیرد و مدام از پاسخگویی به رسانه‌ها طفره می‌رود؟

در هر حال واقعیت ماجر این است سئول نشینان باید از خواب غفلت بیدار شوند و بدانند ترکش‌های این ماجرا تنها منافع ملی را نشانه رفته و با این شرایط دیر یا زود نیز شاهد وقوع فاجعه بزرگی به نام تعلیق در ورزش ایران خواهیم بود. اینکه چرا در این وضعیت قرار گرفته‌ایم نکته‌ای است که باید مسوولان کمیته ملی المپیک و وزارت ورزش بی‌درنگ به آن پاسخ دهند.

امید است تا دیر نشده راهی همراستا با منافع ملی در پیش گرفته شود تا شاید بدن نحیف ورزش ایران جانی دوباره بگیرد و فارغ از جنگ‌های شخصی افراد که عمدتا برای حفظ کرسی و تحقق منافع شخصی است، منافع ملی اولویت قرار گرفته و تنها یک صدا از داخل کشور در مجامع بین‌المللی شنیده شود. شاید آن زمان مشکلات ورزش ایران نیز اندک شده و همه مدیران نیز همدل برای اهداف متعالی ورزش تلاش کنند.

مارادونا و تلاش برای جوان ماندن (عکس)



مارادونا سخت تلاش می‌کند که با پیری بجنگد و اخیرا برنامه های ورزشی خاصی را پیش گرفته تا وزن کم کند. 

به گزارش "ورزش سه"، با این حال اسطوره آرژانتینی علاوه بر وزن و بدن، به فکر صورت و پوست خود نیز هست. یکی از دوستان او، عکس زیر را در اینستاگرام منتشر کرده که مارادونا را با ماسک پوست در دوبی نشان می‌دهد.

سایت فیفا: اسماعیل پور جام جهانی فوتسال را به آشوب کشید



سایت فدراسیون جهانی فوتبال از بازیکن تیم ملی ایران به خاطر عملکرد خیره کننده اش تمجید کرد.

 به گزارش مهر، سایت فیفا در گزارشی به عناوین انفرادی جام جهانی فوتسال از جمله توپ طلا، نقره و برنز این رقابتها پرداخته است.

احمد اسماعیل پور بازیکن تیم ملی فوتسال ایران توانست عنوان توپ برنز این مسابقات را از آن خود کند. سایت فیفا درباره اسماعیل پور نوشته است: «احمد اسماعیل پور اولین تجربه خود در جام جهانی را در سال ۲۰۱۲ در تایلند به دست آورد. چهار سال بعد، او کلمبیا را با دو دستاورد ترک می‌کند؛ عنوان سومی ایران در جام جهانی که بهترین عملکرد ایران در تمام این دوره از بازی‌ها بوده است در حالی که خودش به عنوان سومین بازیکن برتر این جام لقب گرفت.»

در ادامه این بخش آمده است: «این مهاجم ۲۸ ساله یک مجموعه کامل است. او با تکنیک، حرکت و دیدش تورنمنت را به آشوب کشید؛ نه تنها به خاطر قدرت شوت‌های از راه دورش. همه اینها با میل شدید این بازیکن به پیروزی در نهایت منجر شد تیم ملی به جایی برسد که پیش از این در تاریخ انجام نداده بود.»