به نوشته دیلی میل، کری در نشست شورای امنیت درباره معاهده جامع منع آزمایش های هسته ای همچنین گفت، آزمایش بمب از سوی کره شمالی، اقدام تحریک آمیز، خطرناک و بیهوده ای بود.
وی بر ضرورت پیوستن کشورها به معاهده جامع منع آزمایش های اتمی تاکید کرد.
معاهده منع آزمایش های هسته ای که امضا کنندگان را از انجام هرگونه آزمایش اتمی منع می کند تاکنون به امضای بیش از 160 کشور جهان رسیده است.
آمریکا از جمله 44 کشوری است که هنوز این معاهده را تصویب و امضا نکرده است.
'ویتالی چورکین' سفیر روسیه در سازمان ملل که کشورش این معاهده را امضا و تصویب کرده است، ابراز امیدواری کرد که دولت بعدی آمریکا جدیت بیشتری برای تصویب این معاهده از خود نشان دهد.
به گزارش فارس، به نوشته اسکای نیوز، منصور هادی گفت: ایران تمامی اقدامات برای رسیدن به یک راهحل سیاسی را ناکام میگذارد و برای نابودی یمن برنامهریزی کرده است.
رئیسجمهور مستعفی یمن ادامه داد: تندروی و تروریسم طائفی که ایران از آن پشتیبانی میکند، تروریسم دیگری به وجود خواهد آورد.
او همچنین نیروهای انصارالله و علی عبدالله صالح را به جانبداری از تروریسم در یمن متهم کرد.
منصور هادی در ادامه سخنان خود از همه کشورها خواست تا برای تشکیل کشوری دموکراتیک و بر پایه فدرالیسم مشارکت کنند.
وی بار دیگر مدعی شد: ما به مبارزه با تروریسم پایبند هستیم و معتقدیم که بدون غلبه بر ریشه تروریسم، نمیتوان تروریسم را از بین برد.
سال ۹۶ سال سرنوشت اصلاحطلبان است بدین معنا که اگر این طیف سیاسی بتواند وحدت سالهای ۹۲ و ۹۴ را در سال ۹۶ حفظ و تقویت کند، بدون شک میتواند مدیریت دو قوه از سه قوه نظام سیاسی و همچنین اداره شهرهای بزرگ را در دست گیرد.
به نظر میرسد انتخابات شوراها در شهرهای بزرگ نفسگیر است، زیرا اصولگرایان بهطور یقین از افراد شناخته شده خود در شورای شهر استفاده خواهند کرد و اصلاحطلبان به دلیل روند بررسی صلاحیتهای ساده میتوانند از افراد شناخته شده و نیروهای باسابقه خود در انتخابات شورای شهر استفاده کنند. در این میان انتخابات شورای شهر تهران برای دو جریان سیاسی شناخته شده سیاسی از اهمیت دوچندانی برخوردار است.
انتخاباتی که به نوعی سرنوشت جریان سیاسی غالب را در آینده تعیین خواهد کرد زیرا آن جریان سیاسی میتواند نوع مدیریت خود را در معرض دید مردم قرار دهد و از این طریق آنها را با دیدگاه مدیریت و اجرایی مد نظر خود آشنا کند، البته اصلاحطلبان بعد از شورای شهر اول هیچگاه در انتخابات شوراهای شهرنتوانستند به پیروزی مطلوب برسند، اما به نظر میرسد با توجه به نگرش مردم درانتخابات ۹۲ و ۹۴ این بار مردم تهران نیز تمایل بیشتری به سپردن مدیریت این کلانشهر به اصلاحطلبان داشته باشند.
برای بررسی اولویتهای انتخابات شورای شهر«آرمان امروز» با احمد شیرزاد فعال سیاسی اصلاحطلب به گفتوگو پرداخته است که در ادامه میخوانید.
کدام یک از دو انتخابات شورای شهر و ریاست جمهوری برای اصلاحطلبان از اولویت بیشتری برخوردار است؟
درسال ۹۶ دو انتخابات ریاست جمهوری و شورای شهر را در پیش داریم که هرکدام از این دو بحثهای پیرامونی خود را دارد. البته به نظر میرسد در انتخابات شهر و روستا در سال آتی احزاب و گرایشهای مختلف سیاسی نقش بسزایی خواهند داشت. در انتخاب چند بحث مورد توجه است که دو طرف انتخابات یعنی مردم و نیروهای سیاسی باید به این موضوعات کاملا توجه داشته باشند. ازجمله اینکه، عموما چهرههای شناختهنشدهای وارد انتخابات شورای شهر میشوند که امید زیادی برای پیروزی آنها در این انتخابات وجود ندارد.
البته منظور من این نیست که این چهرهها وارد کار انتخاباتی نشوند بلکه افرادی که تمایل دارند درصحنه انتخابات شوراها به فعالیت بپردازند باید با گروههای سیاسی و احزاب پیوند خورده و با همکاری با آنها وارد رقابتهای انتخاباتی شوند. دراین صورت در شهرهای کوچک نیز نوعی احترام از سوی مردم به تشکلهای اصلاحطلب و اصولگرا به وجود میآید و به وجود آمدن این نگرش موجب خواهد شد که به آرامی نگرشهای سیاسی مختلف در قالب حزب مورد نظر مردم قرار بگیرند و احزاب نیز جایگاه واقعی خود را میان مردم به دست آورند.
برخی از چهرها ازجمله ورزشکاران و هنرمندان که به افراد شناختهشدهای هم در مقیاس بینالمللی تبدیلشدهاند تمایل به حضور در انتخابات شورای شهر دارند، احزاب چگونه نگرشی باید به این افراد داشته باشند؟
بله، معمولا انتخابات شورای شهر محل خوبی برای رای آوری این دسته از شهروندان است و البته این افراد به جز مواد معدودی در راهیابی به شورای شهر چندان هم موفق نبودهاند. افرادی که در صنف خاصی دارای محبوبیت هستند با تصور اینکه آن شهرت برای ورود آن افراد به شورای شهر کافی است در عرصه رقابتها وارد میشوند. این افراد تنها منجر به تفرقه آرا میشوند و این تفرقه نیز موجب میشود گروههای متحد سیاسی با تعداد آرای کمتری به پیروزی برسند و آرای کمتر برای سلامت انتخابات خوب نیست و حتی در موارد جزعی هم که ورزشکاران وارد انتخابات شورای شهر شدند،
اگر عملکرد آنها مورد بررسی قرار بگیرد به این نتیجه خواهیم رسید که این دسته از افراد عملکرد مطلوبی نداشتهاند و برخی از موارد نیز در شورها به علت کمتجربگی سیاسی ممکن است ابزار گروههای سیاسی شوند، لذا بهتر است این افراد به جریان انتخابات سیاسی یا وارد نشوند و اگر هم آنها تمایل به ورد به عرصه سیاسی داشتند احزاب و گروههای سیاسی از آنها تنها به این علت که نام آور و شناختهشده هستند، در لیستهای انتخاباتیاستفاده نکنند زیرا بسیاری از سیاستمدارن هستند که شناختهشدهاند و برنامههای خوبی هم برای بخشهای مختلف دارند که حضور آنها در شورای شهر موجب میشود مردم با نگاه تخصصیتری به لیست ارائهشده از سوی احزاب سیاسی توجه کنند.
درانتخابات شورای شهر به علت اینکه مرجع تایید صلاحیت دیگر شورای نگهبان نیست و کارگروهی در مجلس این وظیفه را بر عهده دارد، با موج تایید صلاحیتشدگان مواجه خواهیم بود افراد و احزاب سیاسی باید چگونه این چالش را برطرف کنند؟
بله، این نکته بسیار مهم است. در این دوره باید صحنه انتخابات شوراها را خلوت کرد. نه اینکه رد صلاحیت صورت بگیرد و نه به این معنی که با زور افراد را رد صلاحیت کنیم بلکه از طرق معقول و به شکل لابیگریهای سیاسی و اطلاعرسانی و توجیه فعالان سیاسی صحنه انتخابات شورای شهر را آرایش کنیم تا از چند دستگی در انتخابات آتی جلوگیری نکند و از شکستن شدت آرا در بین لیستهای گوناگون نیزپیشگیری شود، لذا به نظر میرسد این مورد بسیار مهم است و از هماکنون در فرصت چندماهه تا انتخابات شورای شهر در سال ۹۶ باید اقداماتی در این زمینه صورت بگیرد.
به هر طریق انتخابات شورای شهر قاعدتا محل مانور احزاب سیاسی است. به چه شکل باید این صحنه را مدیریت کرد؟
شانس احزاب سیاسی در انتخابات شورای شهر زیاد است و انتخابات شورای شهر محل مانور گروهها و احزاب سیاسی است. ولی این نکته مهم است که مسائل شهرسازی نیاز به افرادی دارد که دیدگاههای نو در زمینه مدیریت شهری و محیطزیست و مسائل و مشکلات شهرداری داشته باشند. درست است که احزاب سیاسی از شانس بیشتری برخوردار هستند که چهرههای سیاسی را به شوراها بفرستند ولی واقعا بههیچ وجه سابقه سیاسی و وابستگی سیاسی در انتخابات شورای شهر نباید ملاک قرار بگیرد. بلکه مفید بودن شخص درشورای شهر باید ملاک قرار بگیرد. به نظر میرسد استفاده از حقوقدان و افرادی که در زمینه شهرسازی داری تخصص هستند و همچنین افرادی که درزمینه محیطزیست شهری دغدغههای جدی دارند باید موردتوجه دستاندرکاران انتخابات شورای شهر قرار بگیرد و مجموعهای و کلکسیونی از چهرهها باید برای ورود به شورای شهر انتخاب شوند.
تجربه نشان میدهد اگر این چهرهها خوب انتخابشده و به مردم معرفی شوند آنگاه نباید نگران این بود که چهرههای معروف سیاسی در لیستهای انتخاباتی قرار بگیرند. اگر لیست در انتخابات شورای شهر تخصصی بسته شود و اتحاد لازم هم در میان گروههای سیاسی وجود داشته باشد، آنگاه لیستهای انتخاباتی نیز مورد توجه مردم قرار خواهند گرفت.
از چند ماه گذشته برخی از فعالان سیاسی به روند کاری شورای عالی اصلاحات انتقاداتی داشتند، اگر اصلاحطلبان درانتخابات شورای شهر وحدت نداشته باشند تا چه اندازه به مرزهای شکست نزدیک میشوند؟
اتحاد اصلاحطلبان در انتخابات شورای شهر از اهمیت فوقالعادهای برخوردار است. همان اتحادی که در انتخابات ۹۴ به نفع جناح اصلاحطلب و دولت به وجود آمد، میتواند تکرار شود و تجربه انتخابات ۹۴ باز هم در تهران قابل تکرار است. مردم تهران آمادگی کامل دارند که به لیستی که جریان اصلاحطلب در آن حضورداشته باشند همانند انتخابات مجلس رای دهند، بهشرط اینکه فعالان سیاسی اصلاحطلب با هم کنار آمده و با یک لیست واحد در انتخابات شرکت کنند. مهمترین عمل احزاب سیاسی در انتخابات شورای شهر امتیاز گیری نیست بلکه باید به دنبال این باشند که چگونه میتوان به انتخاب بهتر و لیستی قوی رسید. اگر اصلاحطلبان متفرق شوند مردم نیز نگرش حزبی نخواهند داشت و به پهلوانان ملی رای خواهند داد.
درهرصورت به نظر میرسد احزاب در انتخابات اخیر کار سختی برای رسیدن به وحدت دارند؟
همینطور است، درانتخابات شورای شهر احزاب به سختی به اتحاد میرسند؛ زیرا در انتخابات شورای شهر معمولا تعداد چهرههای مدعی زیاد هستند و شاید ده تا پانزده برابر افرادی که در انتخابات مجلس مدعی هستند.
درانتخابات شورای شهر مدعی میشوند و به همین دلیل افراد زیادی با احزاب وشخصیتهای سیاسی تماس میگیرند که البته تا اینجای کار مطلوب است ولی بعد از این مرحله، احزاب به اعتبار اینکه دارای چهرههایی هستند برای قرار دادن آن چهرهها در لیست شورای شهر تلاش میکنند و با تصور اینکه این چهرهها با آنها بعد از انتخاب شدن متحد احزاب خواهند بود پا فشاری و چانهزنی برای بیشتر شدن سهم حزب خود در لیستهای انتخاباتی میپردازند. درصورتیکه در این زمینه باید حساسیت بیشتر باشد و پالایشهای ابتدایی باید در خود احزاب سیاسی صورت بگیرد. واقعا اگر احزاب سیاسی نمیتوانند چهرهای معرفیشده را مدیریت کنند کسی را به شورایهای شهر نفرستند و اصرار نکنند که فردی از سوی آنها در لیست شورای شهر باشد.
چه آسیبی از این سهم خواهیهای غیرتخصصی ممکن است نصیب شوراهای شهر شود؟
این مورد بسیار اهمیت دارد و نباید بهسادگی از کنار آن گذشت. بهعنوانمثال باید بررسی کرد که خانم راستگو سهمیه کدام حزب در لیست شورای شهر است؟ همان یک رای موجب شد در انتخاب شورای شهر و همچنین شهردار تهران اصلاحطلبان شکست بخورند. همه احزاب سیاسی باید به این مورد توجه کنند. افرادی در جریان اصلاحات لابی کردند که چهرهای وابسته به آنها در شورای شهر وارد شود و نتوانستند آن چهره را مدیریت کنند و دیگران آن چهره را از آن خود کردند آنها باید پاسخگو باشند، زیرا به لحاظ قانونی هم بعد از تغییر مواضع اعضای شورای شهر به لحاظ قانونی هیچگونه قوه قهریهای وجود ندارد؛ بنابراین از قبل احزاب باید اشخاصی را معرفی کنند که مورد اعتماد همگان هستند و با هر بادی به هر سویی نچرخند، آنگاه به چانهزنی بپردازند. در شهری مانند تهران چهرههای موثر وجود دارند که از افراد گاهی به جهتی در لیست شورای شهر استفاده نکنند. همچنین بعد از بسته لیستها گلهمندی نباید وجود داشته باشد تا لیستی مناسب از سوی اصلاحطلبان معرفی شود.
در انتخابات مجلس، ائتلاف با اصولگرایان موجب شد افرادی که آن حزب در لیست اصلاحطلبان قرار داده بودند با سایر نمایندگان اصلاحطلب در مجلس هماهنگ نباشند، آیا قرار است این تجربه در انتخابات شورای شهر مجددا تکرار شود؟
هیچ نیازی به استفاده از نیروهای غیر اصلاحطلب در لیست اصلاحطلبان در شوراهای شهر وجود ندارد. اصولا مساله شورای شهر با مجلس متفاوت است؛ و شورای شهر مکانی مشورتی، اجرایی و اجتماعی است؛ بنابراین به نظر میرسد در این انتخابات اگر اصلاحطلبان با یکدیگر کنار بیایند دستاورد بزرگی است تا اینکه از جریان مخالف نیز در لیستهای خود قرار دهیم و در یککلام باید گفت در انتخابات شورای شهر جایی برای اصولگرایان در لیست اصلاحطلبان نیست.
شورای شهر این دوره میتواند پلی برای انتخابات احزاب اصلاحطلب تلقی شود؟
بله، این امکان وجود دارد. در برخی از کشورهای دنیا این اتفاق افتاده است که شهردارهای شهرهای بزرگ رئیسجمهور شدهاند، نمونه بارز آن ژاک شیراک بود، وی مدتها شهردار پاریس بود و توانست رئیسجمهور فرانسه شود. این دور از ذهن نیست. ولی درباره خاص تهران این مساله دور از ذهن است و به نظر نمیآید گزینه خاصی از درون احزاب وجود داشته باشد که از پنجره شهرداری تهران بهسوی ریاست جمهوری نگاهی داشته باشد. من بعید میدانم در میان اصولگرایان چنین گزینهای مطرح باشد در مجموعه اصلاحطلبان نیز چنین گزینهای وجود ندارد. بعد است گزینه شهرداری تهران با این هدف در دستور کار گروههای سیاسی ایران باشد اما این امکان وجود دارد در آینده این اتفاق بهوجود آید. همانطور که در دوران آقای احمدینژاد این اتفاق به وجود آمد.
شهرداری تهران و نوع مدیریت این شهرداری تا حدودی قدیمی است و حتی قانون اجازه بروز تخلف را میدهد. احزاب برای این مورد نباید ابتدائا برنامهای را در نظر داشته باشند؟
بحث جامع و ریشهداری درباره نظام شهرسازی کشور وجود دارد که نیاز به مطالعه عمیقی دارد. این مطالعات تنها از طریق نهادهای تخصصی نیست. بلکه احزاب هم باید در این بحث برنامه و سهم خاص خود را داشته باشند. متاسفانه قانون شهرداریها اختیارات فراوانی را در اختیار شهردار و شهرداران مناطق قرارداده است و در قواعد فروش تراکم نیز دست شهرداران باز گذاشته شده است.
در حال حاضر اگر بخواهیم این راهها را ببندیم شهرداری تعطیل میشود بهطوریکه حتی زبالههای شهری از در منازل جمع نخواهد شد و اگر هم این رویه مدیریت شهری ادامه یابد مطلوب نیست؛ یعنی افرادی در شهرداریها دارای اختیارات و امضاهای طلایی هستند و واقعا با یک رای و امضا معاون یا امضای معاون شهردار میلیونها تومان به نفع کسی یا ضرر کسی صورت میگیرد. این موارد شهرداریها را حساس میکند و به نظر میرسد شوراهای شهر و نهادهای مدنی باید بر شهرداریها نظارت کنند. اما متاسفانه خود شوراهای شهر داخل این بازی قرارگرفتهاند. بنابراین انتخابات شورای شهر باید جدیتر شود و امکان نظارت احزاب بر نمایندگان شوراهای شهر نیز وجود داشته باشد.
این موارد ابزاری است که میتواند لااقل شوراهای شهر را به نهادهای سالم درآورد تا از این طریق بعدها بتوان بر مساله شهرداریها نظارت کرد. همچنین مساله آزادی رسانهها نیز در این زمینه مهم است. این مورد طبق معمول میتواند موجب مقابله با فساد شود و «انجیاو»ها و نهادهای تخصصی نیز میتواند حافظ منافع مردم شود. درمجموع میتوان شهردارها را از موقعیتهای طلایی خارج کرد و این هدف بزرگی برای سامان دادن به مدیرت شهر باید باشد.
اخبار سیاسی - آرذمان
به گزارش ایسنا، محمدرضا عارف در حاشیه مراسم آغاز سال تحصیلی جدید در دبیرستان شهید کدخدایی در جمع خبرنگاران در ارزیابی از اظهارات رئیس جمهور در محل سازمان ملل، گفت: صحبتهای خوبی مطرح شد و در عین حال هشدار جدی به غرب و به خصوص آمریکا بود که باید همه به تعهدات خود وفادار باشند و همه برای اجرایی شدن برجام که یک تعهد بینالمللی است تلاش کنند و این مسأله الگویی برای حل چالشهای آینده بین کشورها باشد.
نماینده مردم تهران در مجلس همچنین در پاسخ به سوالی درباره عذرخواهی مرتضوی، گفت: این مسأله یک بحث اخلاقی است و ریشه در فرهنگ اسلامی ما دارد که اگر خطایی کردیم عذرخواهی کنیم. البته عذرخواهی منعی برای پیگیریهای حقوقی و قضایی ندارد.
وی تصریح کرد: به نظرم این عذرخواهی دیرهنگام بود؛ در عین حال قابل تقدیر است و میتواند الگویی برای موارد دیگر باشد.
عارف در ادامه در پاسخ به این سوال که گفته شد مرتضوی از مسائلی عذرخواهی کرد که زمانی تبرئه شده بود، اظهار کرد: دادگاه باید حرف آخر را بزند، قاضی که نیستیم، عذرخواهی نزد افکار عمومی قابل قبولتر است.
رئیس مجمع نمایندگان تهران در رابطه با آخرین برنامهها و فعالیتهای شورای سیاستگذاری اصلاحطلبان نیز اظهار کرد: این شورا روند خوبی را طی میکند و امیدواریم با ارزیابی عملکرد از دور اول بتوانیم شورای منسجمتر و با اجماع بیشتری را داشته باشیم.
وی همچنین درباره فعالیتهای شورای هماهنگی جبهه اصلاحات نیز گفت: این شورا، شورای احزاب تأثیرگذار بوده است که اکنون هم باید حضور داشته باشد و تمام احزاب اصلاحطلب با جدیت در صحنه حضور داشته باشند.
عارف خاطرنشان کرد: برای ما مهمترین مسأله حضور مردم در انتخابات است و این را رسالتی برای همه احزاب میدانیم. ضمن اینکه در این شورا چهرههای برجسته اصلاحطلب غیرحزبی وجود دارد که تأثیرگذار هستند.
وی ادامه داد: شأن نزول شورای سیاستگذاری این بود که از یک طرف از ظرفیت احزاب استفاده کند و از طرف دیگر از ظرفیت اشخاص برجسته که انشاءالله این مسیر را ادامه دهیم.
این عضو کمیسیون آموزش مجلس در رابطه با تحقیق و تفحص از صندوق ذخیره فرهنگیان، گفت: جهتگیری فراکسیون امید مقابله با فقر، فساد و تبعیض است، به ویژه فساد. در واقع هر جایی که تخلف و خطایی باشد ما حمایت میکنیم.
نماینده مردم تهران در مجلس درباره آخرین پیگیریها برای استیضاح فانی (وزیر آموزش و پرورش)، گفت: مطالبات فرهنگیان بهحق است و ما این مطالبات را به رسمیت میشناسیم. البته به دلیل محدودیتهایی که وجود داشته حد لازم برای فرهنگیان را ادا نکردهایم. لذا بخشی از مواردی هم که اصولاً در استیضاح مطرح میباشد، همین است. باید همه تلاش کنیم مجلس و دولت جایگاه آموزش و پرورش در بودجه و سهم آن در تولید ناخالص داخلی قابل قبول باشد. البته معتقدیم که با تعامل و گفتوگو میشود حل کرد. ضمن اینکه استیضاح هم حق طبیعی مجلس است.
عارف در پاسخ به سوالی مبنی بر اینکه آیا وی هم با استیضاح موافق است یا خیر، اظهار کرد: شرایط کشور طوری است که مسائل باید با تفاهم و تعامل با دولت پیگیری شود. البته حق مجلس را برای سوال، استیضاح و تحقیق و تفحص هم در جای خود وجود دارد و از آن غافل نمیشویم.
نماینده مردم تهران در مجلس درباره اینکه آیا بحث استیضاح در فراکسیون امید منتفی شده است یا خیر، گفت: بحث استیضاح نمیتواند در هر برههای منتفی تلقی شود اما تعاملاتی با وزرایی که بحث آنها مطرح بوده داشتهایم و نتایج خوبی گرفتهایم و در آینده اعلام میکنیم.
رئیس مجمع نمایندگان تهران در خصوص تحقیق و تفحص از شهرداری تهران نیز اینگونه اظهار کرد که پیگیریهایی انجام شده و با فعالیت مجدد مجلس تصمیمگیری نهایی انجام خواهد شد.
سیدامیرحسین قاضیزاده هاشمی در گفتوگو با خبرآنلاین درباره ضرورت و نیاز اصولگرایان به وحدت در انتخابات ریاستجمهوری سال ۹۶ گفت: ۲۰ درصد جامعه در انتخابات مجلس شورای اسلامی و انتخابات ریاست جمهوری رأی سیاسی میدهند اما تفاوت این است که چون نامزدها در انتخابات مجلس شورای اسلامی نمیتوانند مستقیم با مردم ارتباط برقرار کنند گروههای مرجع رأیساز هستند. بنابراین نقش احزاب و گروهها پررنگتر میشود. در حالی که در انتخابات ریاستجمهوری جنس رقابتها متفاوت است و مردم بر اساس شاخص و معیارهایی که در نظر میگیرند، مستقیم دست به انتخاب نامزد میزنند.
عضو جبهه پایداری یادآور شد: معتقدم این که اصلاحطلبان یا اصولگرایان در انتخابات ریاستجمهوری با هم به وحدت برسند یا نرسند، جنبه فرعی پیدا میکند. به عبارت روشنتر بگویم پرداختن به این موضوع بحثی حاشیهای است و اصالت ندارد، چون مجموع اثر این وحدتها را در انتخابات ریاستجمهوری سال ۷۶ میان آقایان خاتمی و ناطق مشاهده کردیم. دو طرف کاملا مقابل هم قرار گرفتند اما شعارها و گفتمان افراد کارساز بود. سال ۸۴ نیز با وجود تفرق کامل اصولگراها احمدینژاد رأی آورد. بنابراین آن گفتمان و ارتباطی که خود نامزد میتواند با تودهها برقرار کند، موثرترین عامل رأیآوریاش است.
وی درباره احتمال تکرار نتیجه انتخابات ریاستجمهوری سال ۹۲ در صورت حضور نامزدهای متعدد از جریان اصولگرا در رقابت سال ۹۶ افزود: خیر، شاید همچون سال ۸۴ چند نامزد باشند اما یک نامزد با بهرهگیری از گفتمانی غالب و برانگیزاننده بتواند آرای مردم را با خود همراه کند. به عبارت دیگر حضور چند نامزد آن ۲۰ درصد آرای سیاسی جامعه را متفرق میکند اما دیگر کسانی که وسط هستند و گرایش سیاسی ندارند. آنها بر اساس ایدههای شخصیشان تصمیمگیری میکنند، نه جهتدهیهای سیاسی جریانات.
عضو هیأت رئیسه مجلس شورای اسلامی با بیان این که بعد از ریاستجمهوری آقای هاشمی، مردم در انتخابات شخص را انتخاب کردند تا جناح سیاسی او را، تأکید کرد: مردم سال ۹۶ نیز شخص نامزد را انتخاب میکنند و به نظر جناحها و جریانها کمتر توجهی خواهند داشت. اگر کسی بتواند در عرصه تبلیغات انتخابات ریاستجمهوری حاضر باشد که قدرتمندتر از آقای روحانی به نظر برسد، مردم به او رأی میدهند.
وی تاریخ مصرف تقسیمبندی جناحها به اصولگرایی و اصلاحطلبی را پایان یافته توصیف کرد و ادامه داد: با توجه به رفتار سیاسی دولت یازدهم نوع صفبندی سیاسی در کشور تغییر پیدا کرده است و دیگر عناوین اصولگرایی و اصلاحطلبی وجود ندارد.
قاضیزاده درباره نهی شدن احمدینژاد از ورود به عرصه انتخابات ریاست جمهوری سال ۹۶ گفت: من خبرش را در کانالهای تلگرامی دیدم. وقتی میخواهیم درباره موضوعی تحلیل کنیم باید قطعیت خبرش روشن باشد. از آن جا که خیلی منبع خبر برایم روشن نیست، اظهارنظر نمیکنم.
این فعال سیاسی اصولگرا درباره تأیید خبر نهی شدن احمدینژاد از ورود به عرصه انتخابات ریاستجمهوری سال ۹۶ توسط اصولگرایانی همچون آقایان سلیمینمین و فضائلی اظهار کرد: من از منبع خبر دوستان اطلاع ندارم. اول باید منبع خبر برای خودم روشن شود تا بعد دربارهاش اظهار نظر کنم.»