ناکامی بسیاری از مقامات دنیا برای ملاقات با روحانی!
چند روز نفس گیر و فشرده. این روزها وقت سر خاراندن هم ندارد. اگر فکر می‌کنید سفر او به نیویورک فقط به سخنرانی در سازمان ملل منتهی می‌شود سخت در اشتباهید. فارغ از اغراق و تعاریف و تمجیدهای جناحی و اصطلاحا چاپلوسانه، باید صادقانه اقرار کرد، اکنون در قلب ایالات متحده، برای دیدار با حسن روحانی صف کشیده و در انتظارند. بعضی از تقاضاها پذیرفته می‌شود و بیشتر آنها رد.
این درست عین واقعیت است.
حسن روحانی به عنوان رئیس جمهور ایران این چند روز بدجور در مرکز توجه‌ها قرار گرفته، هم مرکز توجه رسانه‌ها و هم مقامات کشورهای مختلف.
دور او جمع شده اند تا هریک درباره مسائل اقتصادی و سیاسی با وی گپ بزنند. طبیعی است که زمان فشرده رئیس دولت یازدهم اجازه گفتگو و دیدار با همه متقاضیان رانیز نمی‌دهد، برای همین مقامات کشورهای خارجی برای دیدار با حسن روحانی وقت می‌گیرند و چه بسا برای لقایش سرودست می‌شکنند.
نشان به آن نشان که روز نخست حضور حسن روحانی درنیویورک پر بود از گفتمان و مذاکراتی ازاین دست. از" ترزامی" نخست وزیر بریتانیا بگیرید تا "متئو رنتزی" نخست‌وزیر ایتالیا، از "فرانسوا اولاند" گرفته تا "رجب طیب اردوغان" رئیس‌جمهور ترکیه، اینها جزو ملاقات‌هایی بود که حسن روحانی همه اش را در یک روز و پشت سرهم انجام داد.
کشورهایی که از میان ده‌ها مورد، گلچین شده بودند. اما چرا روحانی تنها دیدار با این چند کشور را پذیرفته و دست رد به سینه باقی دولت‌ها زده است؟
**
استقبال بعد از بالا رفتن از سفارت
بریتانیا، یعنی همان کشوری که تا چندی پیش (حدود 4- 5 سال قبل)، از سفارت‌شان بالا رفته بودیم! حالا به یمن دولت جدید و پس از برقراری مجدد روابط دوکشور و تبادل سفیر، طالب ملاقات با حسن روحانی شده است، دیگر چه پیامی‌واضح تر ازاینکه دیپلماسی یاران روحانی آنقدر موثر و خوب بوده تا حالا "ترزامی" بانوی نخست وزیر انگلیس بیاید و از فرصت به دست آمده در حاشیه سازمان ملل استفاده کند و با حسن روحانی راجع به مسائل گوناگون سخن بگوید. خب طبیعی است که رئیس‌جمهور نیز ازاین مذاکرات استقبال کند!
**
شریک هم نژاد
ایتالیا کشور دیگری بود که برای رئیس جمهور در اولویت‌ها قرار گرفت، همان کشوری که ملکه! اتحادیه اروپا "فدریکا موگرینی " را پرورش داده است، کشوری که به قول برخی‌ها مثل ایرانی جماعت آریایی هستند ! اما بی گمان دلیل انتخاب ایتالیا از سوی روحانی نه هم نژادی دو کشور بلکه تعاملات تجاری خوب این دو باهم است، رئیس‌جمهور خیلی خوب می‌داند که ایران و ایتالیا دو شریک خوب بوده و خواهند بود.
**
در انتظار دیدار
اما شاید بامزه‌ترین! و عجیب ترین دیدارهای روز نخست حسن روحانی، دیدار با فرانسوا اولاند باشد، گفته می‌شود از آنجایی که سفر رئیس جمهور کشورمان بسیار کوتاه و برنامه‌ها بسیار فشرده است، رئیس جمهور فرانسه حاضر شد تا ناچار به هتل محل اقامت روحانی برود، آن هم دیر هنگام.
اگرچه خیلی‌ها بعد از برجام خواستند تا همچنان میانه فرانسه و ایران را شکراب جلوه دهند ولی دیدیم که چنین نشد و حالا " اولاند " به افتخار دیدار حسن روحانی نائل شده است!
**
امپرانور قسردررفته
ملاقات رئیس جمهور کشورمان با رجب طیب اردوغان در روز نخست مجمع عمومی‌نیز قابل توجه است، اردوغانی که تا پیش از کودتای ترکیه، برای ایران لغزمی‌خواند و در فکربازگشت به امپراتوری عثمانی بود، بعد از آنکه از زیر کودتا قسر در رفت، از قرار معلوم تازه دوست و دشمن را از هم تشخیص داده و به سمت ایران متمایل شده است. دیدار اردوغان و حسن روحانی نشان می‌دهد که رابطه دوکشور به هم نزدیک و نزدیکتر می‌شود.
**
ایران و کانادا بعد از 4 سال
به نظر می‌آید رئیس جمهور ایران در نخستین روز از سفرش به نیویورک کشورهایی را برای دیدار انتخاب کرده است که قصد دارد در رابطه شان با آنها طرحی‌نو دراندازد. فرانسه، انگلیس و ترکیه ازهمین کشورها هستند.
این موضوع زمانی جالب‌تر می‌شود که بفهمیم درحاشیه مجمع عمومی، نخستین دیدار وزرای خارجه ایران و کانادا( ظریف و استفان دیون ) نیز 4 سال پس از بسته شدن سفارت‌های دو کشور، صورت گرفته است. موضوعی که مهر تاییدی است بر بروز تغییر در نگرش‌ها. خلاصه اینکه پرواضح است گلچین شدن کشورهابرای دیداربا حسن روحانی در سازمان ملل، بی هدف نبوده و چه بسا انتخاب این کشورها برای پایان دادن به نقارهای گذشته و آغاز دوستی‌های امروز است.
**
تعامل با موثرها
داوود هرمیداس باوند کارشناس مسائل بین الملل و از مسئولین و روسای سابق سازمان ملل هم در اینباره به آفتاب یزد گفت: " به هر حال دراینگونه شرایط اولویت ملاقات با کشورهایی است که در تعامل خارجی با ایران قویا مطرح و موثر هستند. از این لحاظ کشورهای اتحادیه اروپا مانند انگلیس، فرانسه، آلمان، ایتالیا و حتی اتریش اهمیت خاصی دارند."
وی اضافه کرد:" از سویی دیگر کشورهای منطقه مثل ترکیه و کشورهایی که البته مایل به همکاری هستند اما تا پیش از این رابطه ای نداشتند (مثل مصر) مهم‌اند. "
این کارشناس افزود: " در حاشیه مجمع عمومی به‌دلیل کمبود و فشردگی وقت رئیس جمهور، طبیعتا باید کشورهایی که با آنها روابط اقتصادی داریم و در منطقه ذینفع هستند مورد توجه قرار گیرند."
باوند درباره کشورهایی که تقاضای دیدارشان با حسن روحانی رد شده است نیز پاسخ داد:" فرصت کوتاه است و در چنین فضاهایی مثل حاشیه مجمع عمومی، مذاکرات با کشورهایی که ضرورت بیشتری دارند صورت می‌گیرد. بنابراین در چنین شرایطی باید با کشورهایی که در اولویت هستند مذاکره شود"
این کارشناس مسائل بین الملل ادامه داد:" همیشه در حاشیه مجمع عمومی‌فرصتی به وجود می‌آید تا گفتگوهایی بین کشورهایی که دلتنگی‌ها و کدورتهایی نسبت به هم دارند صورت بگیرد واین شرایط، وقت خوبی است تا این کدورت‌ها برطرف شود. "
هرمیداس باوند اضافه کرد:" رد کردن گفتگو با سایر کشورها درچنین شرایطی، نشانه ای از بی ادبی نیست بلکه، همه کمبود زمان را درک می‌کنند. دیدارها و تقاضاهای رد شده می‌تواند به یک روز دیگر یا وقت دیگری موکول شود. "
بی گمان اگر دیپلماسی حسن روحانی در این سه ساله کوتاه مفید واقع نمی‌شد، خبری ازصف کشیدن کشورهای مختلف پشت درب هتل رئیس جمهور ایران نیز نبود. اتفاق خوشی که از قرار معلوم عده‌ای از مخالفین دولت، چشم به روی آن بسته‌اند و نمی‌توانند آن را بپذیرند، جولان پیروزمندانه حسن روحانی در عرصه دیپلماسی جهانی حقیقتی است که به زبان غوغاسالارانه مخالف اصلاحات تلخ می‌آید... خیلی تلخ.
اخبار سیباسی - آفتاب یزد