عواملی که قدرت و کارکرد مغز را کاهش می دهند



کمبود اکسیژن موجب کم‌کاری سلول‌های مغز می‌شود

عواملی که قدرت و کارکرد مغز را کاهش می دهند
شاید شنیده باشید مسایلی همانند غم، ناراحتی، استرس و افسردگی قدرت مغز را تحلیل می‌برند. حتی میزان تمرکز و حافظه کوتاه مدت را نیز تحت تاثیر خود قرار می‌دهند. در کنار اینها، موارد دیگری نیز هستند که قدرت و کارکرد مغز را تحت تاثیر خود قرار می‌دهند که باید تا حد امکان از آنها دوری کنید.

 - ضربه فیزیکی به سر
یکی دیگر از مواردی که مغز را به طور موقت از کار می‌اندازد، ضربه دیدن سر است. وقتی به سر فردی ضربه وارد می‌شود با توجه به شدت ضربه، ممکن است بخشی از حافظه خود را از دست بدهد. دلیل آن نیز این است که متابولیسم گلوکز مغز قطع می‌شود و نمی‌تواند اطلاعات وارده را تحلیل و ثبت کند.

- هیجان
هیجان و اشتیاق زیاد چه برای شادی بیش از حد باشد و چه برای غم، ما را از دنیای واقعی یک قدم عقب‌تر نگه می‌دارند. این مساله را می‌توانید در نوجوان‌هایی که به تازگی عاشق شده‌اند به خوبی ببینید و حس کنید. آنها دایم در دنیای خیال هستند و خیلی زود عصبی و بی‌حوصله می‌شوند. قدرت تمرکز خود را نیز تا اندازه زیادی از دست می‌دهند.

افرادی که عاشق می‌شوند، هورمون‌های اکسی توسین و اندروفین در مغز آنها بیشتر ترشح می‌شود که موجب افزایش حس سرخوشی است. این مساله باعث می‌شود دایم به عشق خود فکر کنند و همین مساله حواسشان را پرت می‌کند و نمی‌توانند به خوبی روی مسایل زندگی تمرکز کنند. حتی موجب آسیب رسیدن به حافظه آنها نیز می‌شود. البته همه این مسایل در مورد عشق‌های آتشین و هیجانی مصداق دارد و اگر فرد بتواند عواطف خود را کنترل کند، در معرض آسیب کمتری قرار خواهد داشت.

- ضربه عاطفی
تغییر شخصیت، استرس، افسردگی، عدم توانایی در تمرکز، دو بینی چشم و از دست دادن حافظه کوتاه مدت از جمله عوارض آسیب‌های روحی است که به فرد وارد می‌شود. این نشانه‌ها سه ماه پس از این رویداد تازه خودنمایی می‌کنند و اگر درمان نشوند حتی ممکن است تا آخر عمر گریبانگیر فرد باشند.

خشم و استرس کارکرد مغز را تحت تاثیر خود قرار می‌دهند

- سومصرف مواد و الکل
زیاده‌روی در هر امری آسیب‌های جبران‌ناپذیری به دنبال دارد. از جمله باید به سو مصرف مواد مخدر و الکل اشاره کرد که منجر به از بین رفتن حافظه می‌شوند. این افراد در تمرکز کردن نیز مشکلات زیادی خواهند داشت و میزان صبر آنها را نیز کاهش خواهد داد.

- کم‌خوابی
از دیگر دزدهای مغز باید به بی‌خوابی اشاره کرد. یک فرد سالم باید در طول شبانه‎روز دست‌کم 7 ساعت خواب کامل داشته باشد. 7 تا 9 ساعت ایده‌آل‌ترین زمان خواب برای هر انسانی به شمار می‌رود. کمتر و بیشتر از آن به عملکرد مغز آسیب می‌رساند. افرادی که دچار کم‌خوابی هستند، روی عواطف خود کنترل ندارند و میزان یادگیری آنها به طرز محسوسی کاهش پیدا می‌کند. حتی ممکن است به بدبینی و ترس نیز منجر شود.

- استرس و خشم
خشم و استرس نیز کارکرد مغز را تحت تاثیر خود قرار می‌دهند. افرادی که به طور دایم تحت استرس هستند، بخش هیپوکامپوس مغز آنها آسیب می‌بیند و نمی‌توانند اطلاعات را در حافظه خود ذخیره کنند. این افراد به دلیل ترشح بیش از اندازه کورتیزول، دایم در حالت خستگی، ترس و حواس‌پرتی قرار دارند.

- بیماری لایم
این بیماری نوعی تورم است که با خارش، سردرد، تب و لرز خودش را نشان می‌دهد و به بدن درد منتهی می‌شود. لایم که نوعی بیماری باکتریایی است موجب می‌شود تا تمرکز فرد بیمار دچار آسیب بشود و حافظه کوتاه مدت خود را - در طول بیماری - از دست بدهد.

- رژیم غذایی ناسالم
هنوز به طور دقیق تاثیر غذاهای سالم و ناسالم مشخص نیست. اما دانشمندان کشف کرده‌اند ویتامین‌هایی همانند اسیدهای چرب امگا 3 که در ماهی، کتان، سویا، آجیل و ... یافت می‌شوند آمینو اسید لازم برای سلامت مغز را تامین می‌کنند و باعث می‌شوند تا کارکرد مغز انسان بهبود بیابد. سلامت سلول‌های مغزی نیز علاوه بر افزایش حافظه موجب بیشتر شدن حس‌های مثبت و خوش‌بینی نیز می‌شود.

- بهت و تعجب زیاد
وقتی مساله‌ای همانند سوپرایز ناگهانی تمرکز عادی مغز را به هم می‌ریزد، ممکن است بخشی از فکر و حافظه از بین برود. یا وقفه‌ای در روند فکر کردن ایجاد شود که کاملا موقتی است. ترشح بیش از اندازه آدرنالین، باعث می‌شود تا تمرکز شما در یک موضوع واحد جمع شود. این مساله موجب می‌شود تا وقایع جانبی را به یاد نیاورید.

- کمبود اکسیژن
مغز به اکسیژن نیاز مبرم دارد و هرگونه کمبودی موجب کم‌کاری سلول‌های مغز می‌شود. وقتی مغز دچار کمبود اکسیژن می‌شود قلب سریع‌تر می‌تپد و تا خون بیشتری به آن برساند. تغییرات ناگهانی یا سیگار کشیدن موجب کاهش میزان اکسیژن مغز می‌شوند. اما به محض جبران اکسیژن فرد دوباره به حالت عادی باز خواهد گشت. اما نتیجه آن آسیب دیدن حافظه مغز است.

منبع : footofan.com



بیشتر بخوانید تا سالم بمانید

۶ علامت کمبود آب بدن تشخیص زودهنگام آپاندیس و جلوگیری از عوارض خطرناک آن چرا همیشه احساس خستگی می کنیم؟ ۱۷ راهی که به سلامت ختم می شود آب آوردن مغز در سالمندان بیماری لایم چیست؟ علائم و راههای درمان بیماری لایم

علل بیماری آلزایمر و راهکارهایی برای کمک به مبتلایان به آلزایمر



سن بالا، سابقه خانوادگی، جنس مونث بودن و سندرم داون، مهمترین عوامل خطر ساز آلزایمر

بیماری آلزایمر علائم و نشانه هایی دارد که با از دست دادن حافظه کوتاه مدت، فراموش کردن آدرس ها و اسم ها آغاز می شود و کم کم تا آنجا پیش می رود که فرد حتی راه بازگشت به خانه را فراموش می کند.

علل بیماری آلزایمر چه چیزهایی هستند؟
سن بالا ، سابقه خانوادگی ، جنس مونث بودن و سندرم داون ، مهمترین عوامل خطر ساز برای آلزایمر هستند.اگر بیماران ، خویشاوند درجه اولی داشته باشند که آلزایمر در او پس از 65 سالگی بروز کرده باشد، خطر نسبی ابتلای آنها 3 - 6 برابر ، افزایش می یابد. اگر بیماران خواهر یا برادری مبتلا به آلزایمر پیش از 60 سالگی و نیز یک والد مبتلا باشند، خطر نسبی آنها 7 - 9 برابر می شود. بیماری آلزایمر به علت تغییراتی که در مغز بروز می کند، اتفاق می افتد. این تغییرات عبارتند از پایین آمدن سطح انتقال دهنده های عصبی یا پیام رسان های شیمیایی که به مغز کمک می کنند تا درست کار کند. اینکه چه چیزی باعث این کاهش می شود هنوز به صورت روشن مشخص نیست.

خطر ابتلا به آلزایمر با بالا رفتن سن افزایش می یابد اما این به آن معنا نیست که تمام افراد به آلزایمر مبتلا می شوند. 35 نفر از هر 100 نفر افراد بالای 85 سال از نوعی از زوال عقل رنج می برند. این به آن معناست که 65 نفر از هر 100 نفر با این مشکل مواجه نمی شوند. بروز زوال عقل در سنین پایین تر از 60 سال نادر است.

درمانی برای آلزایمر وجود ندارد و معمولا ترکیبی از داروها و فعالیت فیزیکی و ذهنی برای درمان آلزایمر ارائه می شود.با این حال براساس نتایج مطالعات، مبتلایان به آلزایمر همچنان دارای سطح بالایی از کارایی هستند که می توان آنها را فعال تر نیز کرد.

مدارک زیادی نشان می دهند که فعالیت فیزیکی برای این بیماری خوب است و بازی های فکری و حل جدول نیز نتایج مثبتی به بارمی آورند.

راهکار برای کمک به مبتلایان به آلزایمر

باغبانی
باغبانی و کار با گل و گیاه نه تنها موجب تقویت وضعیت فیزیکی بیمار می شود، بلکه ذهن وی را نیز تحریک می کند.
بسته به شدت آلزایمر، بیماران مبتلا به این بیماری می توانند گروه هایی از گل ها را شناسایی کرده و اسامی و چرخه دانه دار شدن آنها را به یاد آورند.

پخت و پز
محققان در نتیجه مطالعه روی مبتلایان به آلزایمر متوجه تحریک مثبت شناختی در آن دسته از بیماران شدند که اغلب پخت و پز می کنند.
محققان دانشگاه بنگور به تازگی صدها بیمار مبتلا به آلزایمر را با شدت بیماری کم تا متوسط بررسی کردند و متوجه شدند که حرکات شناختی در افرادی که پخت و پز می کردند (و یا باغبانی می کردند) احتمالا فعال تر است.
پروفسور باب وود از دانشگاه بنگور از یک درمان خاص برای بیماران مبتلا به آلزایمر استفاده کرد که شامل فعالیت فیزیکی و بازی با اعداد و لغات می شد؛ این درمان نتایج خوبی به دنبال داشت.

شرکت در فعالیت ها و بازی های گروهی
مطالعات نشان داده اند که شرکت در بازی های گروهی فواید بی شماری برای سلامتی در مراحل مختلف گسترش آلزایمر دارد و به طور معمول توانایی توجه و تمرکز بیماران مسن را بهبود می بخشد. علاوه بر این، جنبه تفریح در این فعالیت ها، محیط مثبت اجتماعی ایجاد می کند که باعث تمدد اعصاب می شود.

رسیدگی به وضع ظاهر
براساس اعلام انجمن آلزایمر آمریکا، رسیدگی به وضع ظاهری بیماران مبتلا به آلزایمر روش بسیار خوبی برای برقراری رابطه با آنها است که نتایج درمانی خوبی نیز به همراه دارد. علاوه بر این، مطالعات نشان داده اند که بیماران مبتلا به آلزایمر که ظاهری آراسته دارند، احساس بهتری داشته و از اعتماد به نفس و رضایتمندی بیشتری برخوردار بودند.

بیماری آلزایمر نشانه هایی دارد که با از دست دادن حافظه کوتاه مدت آغاز می شود

نحوه رفتار با افراد مبتلا به بیماری آلزایمر:
٭ باید با او با لحنی ملایم و اطمینان بخش سخن گفته شود.
٭ هنگام گیجی و سردرگمی، با بیمار نباید سرزنش آمیز رفتار کرد و اشتباهات وی را با ارائه پیشنهاد تصحیح کرد.
٭ اگر افراد از پشت سر به او نزدیک شوند ممکن است بیمار وحشت زده یا آشفته شود.
٭ همواره باید به سخن گفتن با بیمار ادامه داد، حتی زمانی که دیگر متوجه کلمات دیگران نمی شود. و در مورد موضوعاتی حرف زد که فرد به آنها اهمیت می دهد.
٭ در هر زمان بهتر است فقط یک سؤال از او پرسیده و مهلتی برای پاسخ دادن به او داده شود. اگر به نظر می رسد بیمار آلزایمری متوجه گفتار دیگران نشده است، بهتر است پرسش با همان کلمات تکرار شود. اگر باز هم متوجه نشد، پس از چند دقیقه دیگر می بایست با کلمات دیگری پرسش خود را تکرار کرد.
٭ پیش از اینکه از بیمار انجام کاری خواسته شود، بهتر است او را با نام خطاب کرد. وقتی با او صحبت می شود می بایست، تماس چشمی با وی برقرار کرد تا به تمرکز او کمک شود.
٭ باید مطمئن شد فرد مبتلا به بیماری آلزایمر به خوبی فرد مورد گفت وگوی خود را ببیند یا صدای او را کاملاً می شنود. بدین معنی که آیا فرد مبتلا به آلزایمر در حال استفاده از عینک یا سمعک می با شد و آیا سکوت کافی در محیط برقرار است.
٭ زمانی که با فرد مبتلا به بیماری آلزایمر صحبت می شود، رادیو و تلویزیون را خاموش کرده تا حواس وی منحرف نشود.
٭ هرجا ممکن باشد از طنز استفاده شود، اما هرگز نباید بیمار مورد تمسخر قرار گیرد.
٭ همه وظایف او به مراحل کوچک تر تقسیم شود. هر بار باید به فرد گفته شود که در این مرحله او چه باید انجام دهد. گفتن دستورالعمل های زیاد در یک زمان یا با سرعت زیاد، سر در گمی بیمار را افزایش می دهد. اگر فرد برآشفته شد و همکاری نکرد، مراقب بیمار می بایست کار را متوقف کرده و بعداً دوباره تلاش کرد.
٭ باید از گفتن جملات منفی پرهیز کرد. مثلاً به جای «از خانه بیرون نرو» به او گفته شود «در خانه بمان».

گردآوری: بخش روانشناسی بیتوته
منابع:
نمناک
سلامت نیوز



پدربزرگ ها و مادربزرگ ها بخوانند

رژیم درمانی در کوری سالمندی زنگ خطر جدی در رفتار سالمندان