همه فواید دانستن 2 زبان



مغز یک فرد دو زبانه مانند رادیویی است که به طور همزمان 2 کانال را پخش می‌کند. ممکن است که در حال صحبت کردن به یک زبان باشید اما مغزتان همیشه آماده است تا از زبان دوم‌تان نیز استفاده کنید.

اگر دو یا چند زبانه باشید، مغز شما می‌تواند بگوید ممنونم، thankyou، gracias، merci، arigato. اما منفعت‌های دانستن زبان خارجی فقط در همین نکته‌ها خلاصه نمی‌شود.دوزبانه بودن مختص به سن خاصی نیست، از خردسالی گرفته تا دوران میانسالی. دانستن زبان‌های خارجی می‌تواند، باعث بالا رفتن توجه، تمرکز، فعالیت مغز و حافظه شود. علاوه بر این، برخی از تحقیقات نشان داده‌اند، افراد دوزبانه دیرتر دچار اختلالات مغزی مثل «آلزایمر» می‌شوند.

مغزتان را مثل یک کامپیوتر کنید.

مغز یک فرد دوزبانه مانند رادیویی است که به طور همزمان 2 کانال را پخش می‌کند. ممکن است که در حال صحبت کردن به یک زبان باشید اما مغزتان همیشه آماده است تا از زبان دوم‌تان نیز استفاده کنید.

به لطف این کارایی دوجانبه، مغز در دسته‌بندی اطلاعات، تمرکز روی مسائل مورد نیاز و اجتناب‌ از مسائل نامربوط بسیار ورزیده خواهد شد. براساس تحقیقات انجام شده دوزبانه بودن قابلیت تمرکز و توجه را در افراد بالا می‌برد. همچنین‌ حافظه کوتاه‌مدت را نیز تقویت می‌کند (گنجایش نگهداری اطلاعات در مغز برای استفاده لحظه‌ای).

گوش‌تان تیزتر می‌شود.

افراد دوزبانه، دوبرابر بیشتر از افراد تک‌زبانه از شنوایی خود منفعت می‌برند. یکی از تحقیقات اخیر در دانشگاه ‌Northwestern‌ نشان داده که دوزبانه بودن، بر واکنش سیستم عصبی نسبت به صدا تأثیر مثبت می‌گذارد. در این مطالعه، محققان واکنش مغز نسبت به صدای صحبت کردن را در 55 نوجوان دوزبانه مسلط به زبان‌های ‌انگلیسی و اسپانیایی‌ و 25 نوجوان تک‌زبانه مسلط به زبان ‌انگلیسی‌ مورد بررسی قرار دادند. در محیط‌های ساکت و آرام، واکنش‌های آنها با یکدیگر قابل مقایسه بود، اما زمانی که صدای موسیقی یا همهمه به محیط اضافه شد، افراد دوزبانه بهتر توانستند صدای صحبت یک فرد را دنبال کنند و متوجه شوند او چه می‌گوید.

عاقلانه‌تر تصمیم بگیرید .

محققان دانشگاه شیکاگو تحقیقی در زمینه تصمیم‌گیری افراد هنگام شرط‌بندی‌ها انجام داده‌اند. در این تحقیق مشخص شد، هنگامی که شرط‌بندی با استفاده از زبان مادری انجام می‌شود، بیشتر افراد بدون فکر قبلی شرط‌بندی می‌کنند. ولی زمانی که شرط‌بندی با استفاده از یک زبان خارجی انجام می‌شود، مجبور می‌شوند که بیشتر راجع به شرایط شرط‌بندی فکر کنند و تصمیمات عاقلانه‌تری درباره مسائل مالی بگیرند.

آلزایمرتان را به تأخیر بیندازید .

دوزبانه بودن بر شکل‌گیری مغز و عملکرد مناسب تأثیر بسزایی می‌گذارد. برای مثال برخی از محققان پس از انجام مطالعات گسترده اعتقاد دارند، دوزبانه بودن از تقلیل ذهن و آتروفی آن در دوران پیری جلوگیری می‌کند. دانستن یک یا چند زبان خارجی حتی می‌تواند با تقویت حافظه شناختی (قابلیت مغز در کنار آمدن با آسیب‌ها) ظهور علائم آلزایمر را به تأخیر بیندازد. برای آزمایش این نظریه، محققان به بررسی سوابق بیماران مبتلا به آلزایمر پرداختند. در گروه مورد بررسی نیمی از آنها دوزبانه و نیمی دیگر تک‌زبانه بودند. قابلیت ذهنی و سطح فعالیت هر 2 گروه نیز یکسان بود. اما سطح تحصیلات افراد تک‌زبانه بالاتر از افراد دوزبانه بود (بالا بودن سطح تحصیلات نیز به تقویت حافظه شناختی کمک می‌کند). با این حال، افراد دوزبانه به طور متوسط 4 سال دیرتر از افراد تک‌زبانه دچار علائم آلزایمر شده بودند.

سرعت حل مسئله‌تان را بالا ببرید .

بیشتر تحقیقات انجام شده در زمینه دوزبانه بودن، افرادی را مورد بررسی قرار داده‌اند که از زمان کودکی با 2 زبان بزرگ شده‌اند. با این حال، فراگیری زبان دوم در بزرگسالی نیز فواید چشمگیری دارد. یکی از تحقیقات اخیر نشان داده است، افرادی که در تفکرات خود از زبانی به غیر از زبان مادریشان استفاده می‌کنند، تصمیمات عاقلانه‌تری می‌گیرند و مسائل را سریع‌تر و درست تر حل می‌کنند. شرکت‌کنندگان در این مطالعه، زبان دوم خود را در سنین بزرگسالی آموخته بودند.

منبع : gtalk



چند دقیقه با دانستنی ها

این تصویر را خانم ها ببینند! با درمان دراکولایی جوان بمانید! تعیین دقیق زمان مرگ با مژک‌های بینی! ریزش مو با کمبود مواد نشاسته ای در رژیم غذایی سیگار کشیدن در بارداری موجب مرگ ناگهانی نوزاد می شود شایع‌ترین علائم بی‌اشتهایی عصبی

مسمومیت با آب چیست؟



نوشیدن ناکافی آب می تواند منجر به خستگی، سرگیجه، و گرفتگی عضلات شود

هیدراتاسیون بیش از اندازه و مسمومیت با آب زمانی رخ می دهد که میزان آب نوشیده شده بیشتر از توانایی کلیه ها برای تخلیه آب اضافی از طریق ادرار باشد. اما مقدار آب تنها عامل تعیین کننده در این زمینه نیست. مدت زمانی که طی آن آب نوشیده شده است نیز باید مد نظر قرار بگیرد.

تمامی سلول ها و اندام های بدن انسان برای عملکرد درست به آب نیاز دارند. بر همین اساس، شما نیازمند جایگزینی مداوم آب از دست رفته بدن به واسطه تعرق، ادرار و تنفس هستید.
به گزارش "اتوریتی نیوتریشن"، نوشیدن ناکافی آب می تواند به شکل گیری نشانه هایی مانند خستگی، سرگیجه، و گرفتگی عضلات منجر شود. در مقابل، نوشیدن بیش از اندازه آب نیز می تواند شرایطی جدی و خطرناکی که به نام مسمومیت با آب شناخته می شود را موجب شود.

مسمومیت با آب چیست؟
مسمومیت با آب اختلالی در عملکرد مغز به واسطه نوشیدن بیش از اندازه آب است. نوشیدن بیش از اندازه آب موجب افزایش مقدار این مایع در خون انسان می شود. این میزان آب می تواند الکترولیت های موجود در خون، به ویژه سدیم را رقیق سازد. هنگامی که سطوح سدیم به کمتر از 135 میلی مول بر لیتر می رسد، این شرایط به نام «هیپوناترمی» شناخته می شود.

سدیم به تعادل مایعات بین بخش داخلی و خارجی سلول ها کمک می کند. هنگامی که سطوح سدیم به واسطه مصرف بیش از اندازه آب کاهش می یابد، جریان مایعات از بخش خارجی به بخش داخلی سلول تغییر می کند و به تورم آنها منجر می شود. هنگامی که این شرایط برای سلول های مغزی رخ می دهد، امکان شکل گیری عوارض خطرناک و بالقوه تهدیدکننده زندگی فرد ایجاد می شود.

نوشیدن بیش از اندازه آب می تواند خطرناک باشد
مسمومیت با آب در نتیجه تورم سلول ها شکل می گیرد. هنگامی که سلول های مغزی متورم می شوند، فشار داخل جمجمه افزایش می یابد. این فشار نخستین نشانه های مسمومیت با آب را موجب می شود که شامل موارد زیر می شوند:
سر درد
حالت تهوع
استفراغ

در موارد شدید، مسمویت با آب می تواند نشانه های جدی‌تر مانند موارد زیر را موجب شود:
افزایش فشار خون
گیجی
دو بینی
خواب آلودگی
اشکال در تنفس
ضعف و گرفتگی عضلات
ناتوانی در شناسایی اطلاعات حسی
تجمع مایعات اضافی در مغز به نام ورم مغزی شناخته می شود که می تواند ساقه مغز را تحت تاثیر قرار داده و اختلال در سیستم عصبی مرکزی ایجاد کند. در موارد شدید، مسمومیت با آب می تواند به تشنج، آسیب مغزی، کما و حتی مرگ منجر شود.

نوشیدن بیش از اندازه آب می تواند خطرناک باشد

مرگ به واسطه مسمومیت با آب
نوشیدن بیش از اندازه آب به صورت تصادفی بسیار دشوار است. با این وجود، موارد مرگ و میر ناشی از این شرایط گزارش شده اند. بیشتر موارد مسمومیت با آب در میان سربازان گزارش شده اند. در یک گزارش به 17 سرباز مبتلا به هیپوناترمی در نتیجه مصرف بیش از اندازه آب اشاره شده بود. سطوح سدیم خون این افراد در دامنه 115 تا 130 میلی مول بر لیتر قرار داشت در شرایطی که دامنه عادی 135 تا 145 میل مول بر لیتر است.

در گزارشی دیگر، چگونگی مرگ سه سرباز در نتیجه هیپوناترمی و ورم مغزی تشریح شده بود. مرگ این افراد با نوشیدن 10 تا 20 لیتر آب تنها در چند ساعت رقم خورده بود.
نشانه های هیپوناترمی می تواند با نشانه های کم آبی بدن اشتباه گرفته شود. بر همین اساس، یک سرباز که به اشتباه کم ابی بدن و گرمازدگی در وی تشخیص داده شده بود، به واسطه آبرسانی یا هیدراتاسیون دهانی مکرر و مسمومیت با آب جان خود را از دست داد.

مسمومیت با آب طی انجام فعالیت های ورزشی به ویژه ورزش های استقامتی نیز رخ می دهد. نوشیدن بیش از اندازه آب برای جلوگیری از کم آبی بدن در این قبیل فعالیت ها شایع است. بر همین اساس، هیپوناترمی اغلب طی رویدادهای ورزشی بزرگ رخ می دهد. به عنوان مثال، در مسابقات دو ماراتن بوستون در سال 2002، 13 درصد از شرکت کنندگان دارای نشانه های هیپوناترمی بودند. 0.06 درصد از این افراد هیپوناترمی حاد با سطوح سدیم کمتر از 120 میلی مول بر لیتر را نشان دادند.

متاسفانه، برخی موارد مسمومیت با آب در این رویدادهای ورزشی به مرگ منجر شده اند. به عنوان مثال، می توان به مرگ یک دونده دو مارتن اشاره کرد که آزمایش ها نشان دادند سطوح سدیم خون وی کمتر از 130 میلی مول بر لیتر بوده و هیدروسفالی (ازدیاد غیر عادی مایع) و آسیب ساقه مغز به جان باختن وی منجر شده بود.

مصرف بیش از اندازه آب می تواند در بیماران روانی، به ویژه افراد مبتلا به شیزوفرنی، نیز رخ دهد. نتایج مطالعه ای که روی مرگ 27 بیمار جوان مبتلا به شیزوفرنی انجام شده بود، نشان داد که پنج مورد مرگ در نتیجه مسمومیت با آب بوده است.

چه میزان آب بیش از اندازه محسوب می شود؟
هیدراتاسیون بیش از اندازه و مسمومیت با آب زمانی رخ می دهد که میزان آب نوشیده شده بیشتر از توانایی کلیه ها برای تخلیه آب اضافی از طریق ادرار باشد. اما مقدار آب تنها عامل تعیین کننده در این زمینه نیست. مدت زمانی که طی آن آب نوشیده شده است نیز باید مد نظر قرار بگیرد. در صورتی که مقدار بسیار زیاد آب را طی یک بازه زمانی کوتاه بنوشید با خطر بزرگتر ابتلا به مسمومیت با آب مواجه هستید. این خطر در صورتی که طی مدت زمان طولانی‌تری همان میزان آب را مصرف کرده باشید، کاهش می یابد.

نشانه های هیپوناترمی می توانند به واسطه نوشیدن 3 تا 4 لیتر آب در یک مدت زمان کوتاه پدیدار شوند. کلیه های انسان می توانند 20 تا 28 لیتر آب را در روز از بدن خارج سازند، اما قادر به تخلیه بیش از 0.8 تا 1 لیتر آب در یک ساعت نیستند. از این رو، برای جلوگیری از نشانه های هیپوناترمی شما نباید به طور میانگین بیش از این میزان آب طی یک ساعت را مصرف کنید. بسیاری از موارد گزارش شده مسمومیت با آب در نتیجه نوشیدن مقادیر زیاد آب در یک بازه زمانی کوتاه بوده اند.

به چه مقدار آب نیاز دارید؟
عدد و رقم خاصی درباره این که به چه میزان آب در روز نیاز دارید، وجود ندارد و میزان نوشیدن آب از فردی به فرد دیگر می تواند متفاوت باشد. برای تعیین میزان آب مورد نیاز روزانه می توانید وزن بدن، سطح فعالیت های بدنی و شرایط آب و هوا را مد نظر قرار دهید.

انستیتو پزشکی (IOM) میزان آب دریافتی روزانه برای مردان را 3.7 لیتر و برای زنان 2.7 لیتر پیشنهاد کرده است. با این وجود، این توصیه ها شامل آب دریافتی از نوشیدنی هایی به جز آب و مواد غذایی نیز می شوند. برخی از مردم از قانون 8 × 8 پیروی می کنند که نوشیدنی هشت لیوان آب در روز را پیشنهاد می کند. اما این قانون چندان مبتنی بر پژوهش نیست و بیشتر حالتی دلخواه دارد.

یک قانون خوب برای تعیین آب مورد نیاز گوش دادن به بدن و نوشیدن آب هنگام احساس تشنگی است. این اقدام باید برای حفظ سطوح آب مورد نیاز بدن کافی باشد. اما تکیه بر تشنگی ممکن است برای همه کارآمد نباشد. ورزشکاران، افراد مسن و بانوان باردار می توانند به نوشیدن آب بیشتری در روز نیاز داشته باشند.
منبع:salamatnews.com



بیشتر بخوانید تا سالم بمانید

آب درمانی و مصایب آن با گرفتگی عضلات چه کنیم؟ بیماری نقرس چیست؟ سبزی معطر علیه کم خونی سرما و گرما درمانی برای تسکین درد مراقب سکته مغزی باشید