قلیان کشیدن در ایران از زمان شاه طهماسب اول آغاز شد
تاریخچه قلیان کشیدن
قلیان چگونه اختراع شد؟
اولین بار ابوالفتح گیلانی (متوفی ۱۵۸۸) پزشک ایرانیِ دربار اکبر اول، سلطان مغول هند بود که دود تنباکو را از یک ظرف آب عبور داد تا آن را خالصتر و سرد نماید و از این طریق قلیان که در شبه قاره به حقّه معروف است را ابداع نمود.
قلیان کشیدن در ایران از چه زمانی آغاز شد؟
مورخان میگویند احتمالاً کشیدن قلیان که اختراع هندی - ایرانی است، از زمان شاه طهماسب اول آغاز شده و در دوره قاجار فراگیر شده است؛ آنطور که توانست محملی برای یک حرکت اعتراضی در عصر ناصرالدین شاه باشد.
ممنوعیت کشیدن قلیان در زمان ناصرالیدن شاه
"نهضت تنباکو" جنبشی اجتماعی در اعتراض به اعطای امتیاز انحصاری تنباکو به شرکت "رِژی" به مدت 55 سال بود که طی آن با فتوای آیتالله میرزای شیرازی استعمال توتون و تنباکو حرام اعلام شد و مردم با شکستن قلیانها اولین مبارزات ضداستعماری خود را کلید زدند.
روزی که میرزای شیرازی حکم حرام بودن استعمال توتون و تنباکو را صادر کرد، در تهران تا بعدازظهر مردم همه قلیانها را شکستند و انبارهای توتون و تنباکو را به آتش کشیدند؛ حتی در یکی از شهرها، تعدادی از جوانان به خانه حاکم هجوم بردند تا او را از قلیان کشیدن منع کنند و به او گفتند: آقا میرزا فرمودند استعمال تنباکو، محاربه با امام زمان(عج) است! ما اجازه نمیدهیم تو به جنگ با امام زمان بروی!
در کاخ شاه نیز زنان قلیانها را شکستند و وقتی ناصرالدین شاه از انیسالدوله پرسید: «خانم، چرا قلیانها را از هم جدا و جمع میکنند؟» او جواب میدهد: «برای آنکه قلیان حرام شده». ناصرالدین شاه روی در هم کشیده، میگوید: «که حرام کرده؟» انیسالدوله با همان حال میگوید: «همان کس که مرا به تو حلال کرده». شاه بعد از آن هیچ نگفت و برگشت و برای آنکه مبادا به احترامش لطمهای وارد شود، بعد از آن به هیچیک از نوکران خود دستور نمیداد قلیان بیاورند و در تمام دربار قلیانها را جمع کردند.
قلیان کشیدن ناصرالدین شاه
شاید این اولین ممنوعیت مصرف قلیان بود، اما بعد از آن در طول تاریخ چندین بار نه به علت تحریم تنباکو بلکه به دلایل اجتماعی و پزشکی شاهد ممنوعیت چندباره و آزاد شدن مجدد مصرف قلیان در کشور بودهایم.
بپذیریم یا نپذیریم، انگار سالهای اخیر قلیان خودش را به جامعه ایرانی تحمیل کرده است و دیگر برخی جوانان چه زن و چه مرد گوی عاشقی را از ناصرالدین شاه ربودهاند، آنچنان که دیگر لازم نیست حتماً به قهوهخانهها یا سفرهخانههای سنتی بروی تا آن را ببینی، از هر کجای شهر که بگذری، از تفرجگاهها و پارکها گرفته تا حتی راستههای خرید و مقابل مغازهها، اقبال جادویی به قلیان احساس میشود. این تازه جدای از حضور پررنگ آن در اندرونی خانهها و خوشرقصیاش در تجمعات فامیلی و خانوادگی است.
کشیدن قلیان چندبار ممنوع شد؟
شاید پس از تحریم تنباکو و شکسته شدن قلیانها در زمان ناصرالدین شاه قاچار، در سال 71 بود که جمعیت مبارزه با استعمال دخانیات، ممنوعیت استعمال قلیان را به هیأت وزیران، ریاست جمهوری و مجلس ارائه داد و از این سال تا سال 76 مصوبه مجموعه هیأت دولت و مجمع تشخیص مصلحت نظام قرار گرفت و بر اساس آن استعمال سیگار و مواد دخانی در اماکن عمومی ممنوع اعلام شد. با این حال، ورق چندبار برگشت و قلیان دوباره بر میزهای قهوهخانهها جا خوش کرد.
در سال 1383 باز مصرف قلیان در اماکن عمومی کشور ممنوع شد ولی این ممنوعیت ادامه نداشت و در سال 1384 با اصلاح تبصره ماده 1 آئیننامه ممنوعیت استعمال و عرضه سیگار و سایر مواد دخانی در اماکن عمومی، قهوهخانهها و رستورانهای سنتی مجاز به عرضه سیگار و مواد دخانی شدند.
اما به فاصله کمتر از یک سال، قلیانها دوباره جمع شدند. از آن زمان تا سال 86 قهوهخانهداران چندان زیر ذرهبین اداره سلامت وزارت بهداشت نبودند اما در دولت نهم، وقتی بحث ممنوعیت قلیانها دوباره مطرح شد، مخالفت سازمان میراث فرهنگی و صنف قهوهخانهداران باعث شد تا سیاستهای متعادلتری درباره قلیان اعمال شود.
نتیجه آن شد که پای قلیان به صورت محدود به قهوهخانهها باز شد و استعمال آن فقط در اماکن دارای پروانه، به شرط استفاده نکردن از توتونهای اسانسدار مجاز بود. در دولت دهم اما باز هم سیاستهای وزارت بهداشت، به ممنوع کردن قلیان معطوف بود. تا جایی که وقتی جمعآوری قلیان از قهوهخانهها با رأی هیأت عمومی دیوان عدالت اداری تصویب شد، رئیس اتحادیه قهوهخانههای سنتی کشور از تعطیلی قریبالوقوع این صنف خبر داد. علایی گفته بود با تعطیلی قهوهخانهها در سال 86 مشتریها به زیرزمینها رفته و مشکلات فراوان زیادی را بوجود آوردند.
منبع: parsine.com
با هر پک قلیان تقریبا تا یک لیتر دود وارد ریه میشود
تا شما به نقطه پایان این سطر برسید، دخانیات جان یک نفر را گرفته است. در هر شش ثانیه یک نفر در گوشهای از جهان بر اثر استعمال دخانیات میمیرد. بسیاری دخانیات را مهمترین عامل قابل پیشگیری مرگ و میر میدانند، این در حالی است که میزان مصرف سیگار در نوجوانان و جوانان کشور نگرانکننده است.
به نقل از معاونت بهداشت وزارت بهداشت، رشد و رواج روزافزون استفاده از قلیان که میزان دود ورودی هر پک از آن تقریبا معادل ١٠٠ پک سیگار است و هر وعده کاملش نیز با 100 تا 200 نخ سیگار برابری میکند نیز تبدیل به نگرانی بزرگی شده است. در زیر، به بررسی چهار باور نادرست درباره مصرف قلیان پرداخته شدهاست.
به علت عبور دود قلیان ازآب، سموم آن گرفته میشود
دقیقا برعکس؛ آن آبی که توی شیشه قلیان هست، نه تنها این کار را نمیکند، بلکه باعث میشود چسبندگی و رسوب مواد زاید در دستگاه تنفسی بیشتر شود و عوامل بیماریزا راحتتر در ریههایمان رسوب کند. در واقع، عبور دود از آب درون ظرف قلیان و مرطوب شدن ترکیبات سمی (CO) اثرات به مراتب مخربتری نسبت به خشک بودن آن مواد بر ریه مصرفکننده و نهایتا تمام اندامهای بدن دارد.
خطر یک وعده قلیان از خطر یک پاکت سیگار کمتر است
این موضوع اصلا اغراق نیست؛ معمولا سیگاریها بین 12 - 8 پک به یک نخ سیگار می زنند که هر پک حجمی معادل 75 - 40 میلی لیتر دارد و در بین 7 -5 دقیقه استعمال یک نخ سیگار حدود 500 تا 600 میلی لیتر دود را وارد ریه ها می کند. این در حالی است که مصرف یک وعده قلیان بین 80 - 20 دقیقه طول میکشد و بین 200 - 50 پک به قلیان زده می شود که در هر پک بین 150 تا 1000 میلی لیتر دود وارد ریه ها میشود.
هر وعده مصرف قلیان که حداقل یک ساعت طول میکشد و با هر پک آن تقریبا تا یک لیتر دود وارد ریه میشود. این دود علاوه بر عوامل بیماری زای دود سیگار، مونوکسیدکربن و عوامل شیمیایی و خطرناک ناشی از سوخت ذغال هم به آن اضافه میشود. اینکه میگویند خطر یک ساعت قلیان از خطر یک پاکت سیگار بیشتر است، نه شوخی است، نه مبالغه. به خصوص قلیانهای میوهای و جوان پسند. توتونهای این قلیانهای مد روز، علاوه بر همه بدیهای تنباکوی معمولی، چندین بدی دیگر هم دارند.
مواد افزودنی که کارشان تامین طعم و بوی میوه است و در ترکیب این تنباکوها استفاده میشود یکی از این عوارض است. آنها به دلیل وجود صدها ماده شیمیایی و دهها عامل سرطانزا، از جمله بنزن، ترکیبات معطر حلقوی، فلزات سنگین و سموم حشره کش آلی میتواند زمینه را برای تشدید بروز سرطان، خصوصا سرطان خون، انواع بیماریهای کشنده و حساسیتهای تنفسی و پوستی مهیا کند. در بسیاری از موارد، قلیان باعث نمایان شدن علایم آسم خفته در بیماران شده و بیماری خاموش آنها را شعلهور کرده است.
در بحث مقایسه قلیان با سیگار، اگر چه هر وعده مصرف قلیان معادل 100 تا 200 نخ سیگار (5 تا 10 پاکت) از سوی سازمان جهانی بهداشت برآورد شده است، ولی منظور از این مقایسه کم ضررتر اعلام کردن مصرف سیگار نسبت به مصرف قلیان نبوده است. بلکه هدف از این مقایسه، تغییر باور عمومی که مصرف قلیان را به دلیل عبور دود از آب بی ضرر می پندارند است. هیچ نوع ماده دخانی کم ضرر یا بیضرر وجود ندارد و همه انواع مواد دخانی برای فرد مصرف کننده و اطرافیان او زیان آور است و توصیه همه متخصصان، بر عدم مصرف هر گونه ماده دخانی بطور مطلق است.
اگر کنار قلیانیها بنشینید اما خودتان قلیان نکشید، خطری تهدیدتان نمیکند
این باور نیز نادرست است. چرا که شما هم در خطرید. دود دستدوم تولیدشده از قلیان، مخلوطی از تنباکو و دود مواد سوختنی است و بنابراین خطر جدی برای اطرافیانی که در مواجه با دود ناشی از مصرف قلیان دیگران هستند، محسوب میشود. یک وعده یکساعته قلیان باعث استنشاق دودی معادل ١٠٠ تا ٢٠٠ نخ سیگار برای فرد مصرف کننده و بین 5 تا 10 نخ (نیم پاکت) برای اطرافیان میشود.
منابع حرارتی برای سوزاندن تنباکو، مثل چوب نیمسوز یا زغالچوب، نیز مخاطرات سلامت را افزایش میدهند؛ چون این سوختها هنگام اشتعال، سموم خاص خودشان را تولید میکنند که شامل مقادیر بالینی از مونوکسید کربن، فلزات سنگین و مواد شیمیایی سرطانزا است. ضمنا اشتراک قطعه دهانی قلیانها هم خطری جدی برای انتقال بیماریهای واگیردار مانند سل، هپاتیت، زگیل و تبخال است.
چرا بعضی از کسانی که قلیان میکشند دچار این عوارض نمیشوند؟
چون عوارض ناشی از مصرف قلیان دیر ظهور میکند. سموم داخل توتون و تنباکو حالتی تجمعی پیدا میکنند و وقتی سطح آن از یک حد معینی بالاتر رفت، باعث بروز اختلال در شیوه تنفس، تعداد تنفس و مشکلات تنفسی میشوند؛ در نتیجه، فرد علاوه برانسداد مزمن ریوی و مدت سرطان ریه، دچار آسم نیز میشود و برای کنترل بیماریاش نیاز به اقدامات درمانی جدی پیدا میکند.
منبع:asriran.com
در ادامه بخوانید
چگونه قلیان کشیدن را ترک کنیم؟ 9 تصور غلط درباره سیگار آیا با خواندن این مطلب باز هم قلیان می کشید؟ تاملی درباره مضرات قلیان قلیان چگونه پیرمان می کند؟ واقعیت هایی تلخ در مورد قلیــان