تاکنون جاروبرقی مخصوص لنز دوربین دیده‌اید؟



اخبار تکنولوژی - تاکنون جاروبرقی مخصوص لنز دوربین دیده‌اید؟

جاروبرقی مخصوص پاک کردن لنز دوربین‌های DSLR ساخته‌شده که می‌تواند به‌راحتی بااتصال به دوربین گردوغبار لنز را به داخل خود بکشاند و آن را تمیز کند.

جاروبرقی مخصوص پاک کردن لنز دوربین‌های DSLR ساخته‌شده که می‌تواند به‌راحتی بااتصال به دوربین گردوغبار لنز را به داخل خود بکشاند و آن را تمیز کند.

این جاروبرقی که فعلاً با دوربین‌های کانن کار می‌کند درواقع شبیه لنز بوده که به بدنه دوربین متصل شده و عملیات تعریف‌شده را انجام می‌دهد.

حسگرهای دوربین را تمیز کرده و به‌راحتی با بدنه دوربین اتصال برقرار می‌کند.

این جاروبرقی ساخت کمپانی ژاپنی  Nisshin Seiko مستقر در چین است و البته کمپانی ژاپنی Fujin نیز آن را در ژاپن تولید کرده که مشابه لنزهای سری آل دور قرمز بوده و فعلاً لنزهای مخصوص کانن را تولید کرده و در آینده قصد دارند برای سایر برندها نیز جاروبرقی تولید کنند.

قیمت این جاروبرقی 35 دلار تعیین‌شده است.

اخبار تکنولوژی - خبرآنلاین



فناوری و تکنولوژی روز

آینده صنعت ساعتهای هوشمند با ورود کمپانی دل به بازار استفاده از آب جوش برای شارژ گوشی ساخت دوربینی که لنز ندارد سوکت پنجره ای که انرژی خورشیدی ایجاد می کند شارژ تلفن همراه با ساعت مچی خورشیدی لپ تاپی با امکان احراز هویت از روی رگ های دست!

چگونه به گونه ای ارزان و ایمن حسگر DSLR دوربین تان را تمیز کنید



چنانچه مدت زمانی دراز با دوربین DSLR (بازتاب عدسی تکی دیجیتال) تان عکس گرفتید، این رویداد حتمی است: گرد و غبار راهش را به سوی حسگر (سنسور) دوربین تان خواهد یافت و شروع به درهم آمیختگی تصاویر زیبایتان خواهد کرد. به خواندن ادامه دهید از آنجا که ما شما را به سوی یک فرایند چند مرحله ای برای بازگرداندن حسگر دوربین تان به درخششی در حد کارخانه ای هدایت خواهیم کرد.

چرا می خواهم این کار را بکنم؟
درون یک دوربین دیجیتال یک آهن ربا و جذب کننده گرد و غبار واقعی است. هر زمان که عدسی ها (لنز) را تعویض می کنید به گونه ای مؤثر ذرات گرد و غبار را دعوت می کنید تا درست به درون چرخی بزنند، به لطف الکترواستاتیک به درون قطعات قابل نقل و انتقال دوربین هجوم آورند، و به آینه، محفظه بدنه، و حسگر دوربین بچسبند.

در حالی که داشتن گرد و غبار در هر کجا درون بدنه دوربین چندان مطلوب نیست، اما تنها هنگامی به یک مزاحم واقعی تبدیل می شود که به حسگر بچسبد و در تصاویر تان نمایان گردد.

هنگامی که گرد و غبار روی حسگر تان باشد به ندرت حرکت می کند؛ تنها روش برای دور کردن نقاط خاکستری و لکه های سیاه از تصاویر آینده تان، تمیز کردن حسگر است. بیشتر مردم از فکر انجام چنین کاری کاملا به وحشت می افتند، بر این باورند که حسگر آنقدر حساس و ظریف است که لمس آن، تنها نابودی آن را در پی خواهد داشت.

ما به شما اطمینان می دهیم که تمیز کردن حسگر دوربین تان نه تنها آسان و تقریبا به طور کامل عاری از خطر است (البته، هنگامی که با شکیبایی و با ابزار مناسب انجام شود)، بلکه کاملا اقتصادی و مقرون به صرفه است.

یک تمیز کردن و پاکسازی حرفه ای معمول در کارخانه یا در فروشگاه مجاز معمولا حدود ۷۵ دلار (افزون بر ۲۵ دلار اضافی یا هزینه های حمل و نقل چنانچه مجبور به ارسال آن شوید) برایتان هزینه دارد. ۱۰۰ – ۷۵ دلار، لوازم و امکاناتی را برایتان فراهم خواهد ساخت تا بتوانید به صورت روزمره و کاملا پایدار دوربین دیجیتال تان را برای سال ها پیش از فراهم نمودن دوباره آنها تمیز کنید.

در طی طول عمر دوربین، شما خود با انجام عمل نظافت و پاکسازی، به اندازه کافی در هزینه ها صرفه جویی خواهید کرد به طوری که با این پس انداز و صرفه جویی به گونه ای کارآمد می توانید دوربینی خریداری نمایید.

به چه چیزی نیاز دارم؟
آموزش های زیر به بخش هایی تقسیم می شوند که با فنون پاکسازی کمتر پرخطر یا کمتر بی باکانه (بدون هیچ گونه تماسی با حسگر) شروع می شود و به سوی فنون متهورانه تر (تماس خشک و تر با حسگر) پیش می رود. پیشنهاد می کنیم که تمامی ابزارها را یکباره بخرید، بنابراین برای دنبال نمودن و همراهی با آموزش ها در صورت لزوم (بسته به اینکه چقدر حسگر تان کثیف است) آماده خواهید بود.

• 1 ذره بین حسگر LED درخشان (LED-illuminated Sensor Loupe) (حدود ۴۰ دلار)
• 1 دمنده هوای موشکی Giottos (Giottos Rocket Air Blaster) (حدود ۸ دلار)
• 1 برس تمیز کننده حسگر DSLR الکترواستاتیک (حدود ۲۸ دلار)
• 1 بسته سنبه های حسگر (Sensor Swab Kit) (حدود ۱۸ دلار)

پیش از ادامه، می بایست بر یک ریزه کاری بسیار مهم تأکید کنیم. شما می بایست خریدتان را بر اساس نوع دوربینی که دارید تنظیم نمایید. ما یک دوربین Nikon D80 که دارای حسگر به نسبت استاندارد در اندازه APS-C همانند بسیاری از DSLR های مصرف کننده است را تمیز خواهیم کرد. چنانچه شما دوربینی با حسگری تمام فریم (همچون Nikon D600 یا Canon EOS 6D) را تمیز می کنید، به خرید قلمو یا برس الکترواستاتیک بزرگتر و بسته یا کیت سمبه مناسب برای یک حسگر تمام فریم نیاز خواهید داشت.

یک هشدار مهم پیش از آنکه ادامه دهیم: ابزار درست و مناسب را خریداری کنید. بزرگترین خطری که در تمیز کردن دوربین تان متقبل می شوید این نیست که با فنون و ابزارهای مناسب به آن صدمه می زنید (شیشه فیلتری که در پیرامون حسگر می گذارند بسیار بادوام و پایدار است)، بلکه با ابزارهای نامناسب به آن آسیب خواهید رساند.

شما نبایست از هوای آماده یا کنسرو شده بجای دمنده یا تلمبه هوای موشکی که توصیه کردیم استفاده کنید. شما حسگرتان را با تمامی مواد روغنی و پیشرانه های کثیف موجود در قوطی هوای فشرده می پوشانید، و نتیجه این آشفتگی، رنج و تقلا در هنگام تمیز کردن و پاکسازی خواهد بود.

دمنده یا تلمبه هوای موشکی که توصیه کردیم به طور ویژه برای تمیز کردن لوازم الکترونیکی طراحی شده است و دارای پالایه (فیلتر) بر روی ورودی هوا است به طوری که شما هوای تمیز و بدون آلودگی را به بیرون از دهانه می دمید.

در همین راستا، شما نمی توانید هرگونه قلموی هنری قدیمی را برداشته و شروع به تمیز کردن حسگر تان کنید. قلمو یا برسی که ما توصیه می کنیم (و دیگر قلمو هایی همانند این، برای پاکسازی حسگر DSLR طراحی شده اند) به طور ویژه ای طراحی شده تا خالص، و بدون پوشش باشند و برای لمس سطح حسگر در نظر گرفته شده اند.

چنین چیزی در مورد سمبه های حسگر و مایع تمیز کننده نیز صدق می کند. شما نمی توانید تنها یک جعبه گوش پاک کن و یک بطری الکل تقریبی از فروشگاه بگیرید و به همان اثر و نتیجه دست یابید. سمبه ها و مایع تمیز کننده به طور ویژه ای تولید می شوند که تا آنجا که ممکن است عاری از آلودگی باشند، پس، آلاینده ها و ناخالصی های اضافی و زائد موجود روی حسگر را بزدایند.

به بیانی دیگر، خوب است که قلموی حسگر ۳۰ دلاری را بجای قلموی حسگر ۱۰۰ دلاری برای خرید برگزینیم، اما به آزمایش این کار با قلموی هنری ۲ دلاری که اتفاق می افتد که بسیار به قلموی حسگری که توصیه کردیم شبیه باشد حتا فکر هم نکنید.

گرفتن یک عکس مرجع

نخستین گام در فرایند پاکسازی و تمیز کردن، گرفتن یک عکس مرجع ساده است برای اینکه ببینید که چگونه گرد و غبار روی حسگر بر روی تصاویر تان اثر می گذارد.

زدودن تمامی ذرات گرد و غبار دشوار است هنگامی که یک عکس عادی و معمولی می گیرید، از آنجا که توزیع و پخش طبیعی نور و عناصر تاریکی در یک عکس عادی (سایه ها، پوشاک، بافت مو، و غیره) تمام چیزها به جز عیوب و نقایص به شدت آشکار را پنهان خواهد ساخت.

بهترین شیوه برای دیدن گرد و غبار حسگر از طریق عکس مرجع، گرفتن عکسی از پس زمینه خنثی و بیرنگ (همچون یک دیوار سفید یا خاکستری روشن یا آسمان آبی در یک روز کاملا صاف و روشن) است با دیافرگم عدسی (لنز) فشرده و تنگ بسته شده تا آنجا که عدسی تان اجازه خواهد داد.

این بدین معنا است که شما می خواهید دوربین را به حالت اولویت دیافراگم تنظیم کرده و شماره دیافراگم را تا آنجا که می شود بالا تر تنظیم کنید (از آموزش عمق زمینه مان یاد می گیرید که هرچه شماره f بالاتر، باز شدن فیزیکی دیافراگم کوچکتر و کمتر است). چنانچه بتوانید به f/22 یا بالاتر برسانید، ایده آل و مطلوب خواهد بود.

حتی مطلوب تر خواهد بود که از یک عدسی سوراخ سوزنی (pinhole) استفاده شود، از آنجا که عدسی های سوراخ سوزنی به طور عادی از شماره های f که از f/100 فراتر می رود برخوردارند. دلیلی که می خواهیم تا آنجا که ممکن است از یک دیافراگم کوچک استفاده کنیم آن است که دیافراگم عدسی کوچکتر موجب رسیدن و برخورد نور مستقیم بیشتر به حسگر می شود (و بنابراین موجب می ‘گردد هر یک از اجزاء گرد و غبار، سایه سخت و شدید تری را روی سطح حسگر بیفکند).

یکی از اجزاء گرد و غبار که به طور آشکاری در f/2 برجسته و قابل توجه است همانند سوراخ سوخته ای درست درون تصویر در +f/22 به نظر می رسد.

چنانچه نیازی به استفاده از زمان پرتودهی (exposure) طولانی تر برای گرفتن عکسی خوب و روشن ندارید نگران نباشید. اگر پس زمینه در کانون (focus) باشد اهمیتی نمی دهیم (و در واقع ترجیح می دهیم که کاملا تیز نباشد). جزئیات گرد و غبار، که به طور پیش فرض از نظر فیزیکی به حسگر چسبیده است، آشکار و واضح خواهند ماند.

هنگامی که عکس گرفتید، با آسودگی در برنامه ویرایش تصویری مورد علاقه تان روشنایی/ سایه روشن (کنتراست) را تنظیم کنید. هرچه جزئیات گرد و غبار تاریک تر باشد، در عکس مرجع تان بهتر آشکار و نمایان می شود.

بزرگنمایی را به درون (zoom in) تصویر انجام دهید و واقعا به تصویر مرجع نگاه کنید. تصویری که ما در شروع این بخش داریم یک تصویر تمام قاب (فریم) است که به اندازه بسیار کوچکتری کاهش یافته است (حتا آن وقت هم می توانید ببینید که این حسگر دوربین که به سختی کار کرده چقدر کثیف است). بگذارید به درون میانه بالاتر قاب بزرگنمایی را انجام دهیم:

شما می توانید قطعات واقعا بزرگ و نامنظم گرد و غبار (همانند همان قطعه سیاه بزرگ در بالا) را ببینید. آن ذرات گرد و غباری که احتمالا بزرگ هستند با چشم غیر مسلح با نگاه به درون دوربین، آشکار و قابل دیدن هستند.

هرچند، ذرات کوچکتر که تنها سایه های کمی مدور را بجا می گذارند، به طور مبهم همانند سلول های خون به نظر می رسند، ذرات ریزی هستند که می بایست با دقت آنها را تمیز کنیم تا از میان بروند (و بعدا یک یا دو عکس مرجع را مورد بازبینی قرار می دهیم تا در واقع از حذف آنها مطمئن شویم).

آماده سازی برای تمیز کردن و پاکسازی ابتدایی
پیش از آنکه مشغول به کار باز کردن دوربین شویم، تعدادی مراحل ابتدایی مهم وجود دارند که می بایست انجام دهیم تا فرایند تمیز کردن ایمن، کارآمد، و بدون شکست و ناکامی صورت گیرد.

باتری دوربین را به طور کامل شارژ کنید. بیشتر دوربین های دیجیتال به شما اجازه نخواهند داد تا مراحل لازم برای تمیز کردن دستی را انجام دهید (همچون قفل کردن آینه بازتاب در موقعیت رو به بالا) مگر آنکه دوربین به خوبی شارژ شده باشد.

سطح بیرونی دوربین تان را تمیز کنید. چنانچه بدنه دوربین تان غبارآلود/ کرک آلود/ کثیف باشد پس فرصت برجسته ای برای گرد و غبار و آلودگی به وجود می آید تا در حالی که روی دوربین تمیز کار می کنید، آنها را وارد سازید. شاید این به شدت ابتدایی به نظر برسد، اما لحظه ای را برای غبار روبی بدنه دوربین اختصاص دهید. متوجه شدیم که یک یا دو گوش پاک کنی که با نوک زبان یا یک قطره الکل سایش (rubbing alcohol) مرطوب شده، ابزاری عالی برای از میان بردن گرد و غبار و کُرک از تمامی پیچ و خم ها و شکاف های پیرامون بدنه دوربین است.

فضای کار تان را تمیز کنید. اینک که بدنه دوربین تان را تمیز کردید، فضای کار تان را نیز تمیز و پاکیزه سازید. باز هم، یک توصیه ابتدایی به نظر می رسد، اما چنانچه در حال کار پشت میز کار تان با یک پایه یا میز نمایشگر (مونیتور) غبارآلود و صفحه کلید کثیف و آشفته باشید، تنها دارید از آن آشغال ها و کثیفی ها می خواهید که به درون دوربین تان، و قلموهای پاکسازی تان مهاجرت کنند، یا به عبارتی دیگر به جایی می آیند که به آن تعلقی ندارند.

تمیز کردن و پاکسازی بدون تماس با حسگر

دو مرحله اساسی وجود دارند تا فرایند تمیز کردن بدون هر گونه تماس با حسگر انجام شود: به کار گرفتن سیستم کاهش گرد و غبار و استفاده از دمنده.

چنانچه دوربین تان دارای سیستم کاهش گرد و غبار است، هم اکنون آن را بکار گیرید. تمام دوربین ها از سیستم کاهش گرد و غبار برخوردار نیستند (به عنوان نمونه، Nikon D80 که ما برای این آموزش مورد استفاده قرار می دهیم، این قابلیت را ندارد)، اما اگر دوربین تان چنین سیستمی دارد، ارزش استفاده کردن را دارد.

در فهرست سیستم به دنبال یک ورودی همانند “کاهش گرد و غبار” (Dust Reduction) یا “حذف گرد و غبار” (Dust Removal) بگردید. اگرچه هر تولید کننده ای شیوه اندکی متفاوت را بکار می بندد، اندیشه و ایده کلی آن است که سیستم کاهش گرد و غبار پالایه (فیلتر) شیشه ای محافظ روی حسگر دوربین را با سرعت بسیار بالا می لرزاند، که این موجب می شود ذرات گرد و غبار تکان بخورند. این یک سیستم کامل نیست، اما چنانچه دوربین تان از آن پشتیبانی می کند، به هرجهت از آن استفاده کنید.

آینه را قفل کنید. دوربین های DSLR همانند دوربین های SLR که از آنها ناشی شده اند، از یک سیستم آینه استفاده می کنند که به شما اجازه می دهد تا تصاویر تان را از طریق عدسی واقعی قاب بندی کنید. هنگامی که دوربین در فرایند گرفتن عکس به طور فعال درگیر نباشد، می توانید از طریق عدسی چشمی ببینید و یک سیستم آینه ای آنچه را که فیلم/ حسگر از طریق عدسی ها خواهد دید را به شما نشان می دهد.

هنگامی که عکسی می گیرید آینه به بالا می پرد و نور بجای آنکه به روی آینه یا به بالا به چشم تان بتابد بر روی فیلم/ حسگر می تابد.

به منظور تمیز کردن حسگر، می بایست آینه را از مسیر خارج کنیم. به فهرست سیستم دوربین تان بروید و به دنبال ورودی همانند “قفل کردن آینه” (Mirror Lockup) یا “تمیز کردن حسگر” (Sensor Cleaning) بگردید. بیشتر دوربین ها به شما راهنمایی و آموزش های اضافی ارائه خواهند داد همانند دکمه شاتر را بفشارید تا آینه قفل شود و هنگامی که کارتان به اتمام رسید آن را پایین بکشید. ما قصد داریم تا هم اکنون آینه مان را قفل کنیم.

با ذره بین، حسگر را بررسی نمایید. هنگامی که آینه قفل شد، عدسی را بردارید. با آینه خارج شده از مسیر، شما قادر به دیدن حسگر خواهید بود. اینک زمان مناسبی برای بررسی آن با ذره بین حسگر است:

به خاطر بسپارید که عدسی، یک تصویر وارونه تولید می کند که دوربین سپس آن را برای ما برمی گرداند، به پایین حسگر در تصویر بالا نگاه کنید. آن قطعه سپید کاملا آشکار گرد و غبار، نقطه سیاه بزرگی است که در قسمت میانه بالایی تصویر مرجع نخست ما نمایان شد.

با دمنده یا تلمبه هوا به گرد و غبار بدمید. پس از بررسی حسگر، با دقت دوربین را بردارید و آن را وارونه کنید. دوربین را محکم در یک دست نگهدارید به طوری که روزنه بدنه دوربین رو به سمت زمین باشد. دمنده هوا را در دست دیگرتان بگیرید و با شدت هوا را پیرامون محفظه دوربین و به حسگر بدمید. در حقیقت تنها راهی که در این قسمت از آموزش به خرابی منتهی می شود آن است که یا دوربین تان را بیندازید یا دهانه دمنده هوا را به حسگر دوربین بکوبید. تا زمانی که مراقب باشید و دوربین را محکم نگهدارید و دهانه را به حسگر نکوبید همه چیز خوب پیش خواهد رفت. بدمید و بگذارید تا گرد و غبار را به پایین و به بیرون از بدنه دوربین براند.

بیایید تا دوباره با ذره بین، حسگر را بررسی کنیم:

حتا اگر ذربین x10 نتواند هر ذره از گرد و غبار روی حسگر را به ما نشان دهد، کاملا آشکار است که بزرگترین ذرات گرد و غبار به طور کامل از میان رفته اند. به عنوان مثال، آن اسب هیولای درشت گرد و غبار که به لبه قاب (فریم) آویزان بود، مدت ها است از میان رفته است.

ما قصد داریم تا عدسی را به جای خود برگردانیم و عکس مرجع دیگری بگیریم. شما مجبور نیستید تا در میان هر مرحله، عکس های مرجع بگیرید (شما می توانید از شیوه نخست تا آخر یکسره تمیزکاری را انجام دهید)، اما ما هر مرحله را مستند می کنیم تا به شما تغییرات عمده و کوچک بر روی حسگر در میان روش ها را نشان دهیم.

در مقایسه با تصویر نخست مان، این یک تفاوت قابل توجه است. بله، هنوز هم برخی نقاط تار و مبهم و چند لکه تاریک به درستی وجود دارند؛ اما در همان هنگام دمیدن هوا به حسگر، حواستان به آشغال های واقعا بزرگ باشد. بیایید نگاهی به نمای نزدیک قاب بالایی به همان لکه ای که آخرین بار دیدیم بیندازیم:

بسیار شگفت انگیز است. خوب است که بزرگنمایی را به درون تصویر انجام دهیم، مانند این است که پروانه ها سوراخ هایی را در آن ایجاد کرده باشند.

اینک که تمیز کردن را بدون تماس انجام دادیم، بیایید جلوتر رفته و به تمیز کردن خشک سطح، با قلموی الکترواستاتیک بپردازیم.

تمیز کردن و پاکسازی خشک حسگر DSLR تان
در بخش پیشین آموزش، از هوای تصفیه شده برای دمیدن به ذرات سرگردان و بزرگ گرد و غبار از روی شیشه حسگر استفاده کردیم. اینک قصد داریم تا از یک قلمو یا برس الکترواستاتیک برای برداشتن حتا چیزهای بیشتر از روی شیشه استفاده کنیم.

پیش از ادامه، تنها یک هشدار و توجه واقعا بزرگ برای این قسمت از آموزش وجود دارد. در هنگام استفاده از قلموی حسگر، هدف تان به طور کامل کار کردن روی حسگر و لمس نکردن و دست نزدن به منطقه پیرامون در دوربین باشد. برخی بخش های درون محفظه دارای روغن روان کننده/ گریس رویشان هستند (یک مقدار بسیار کوچک، اما باز هم وجود دارد) و آغشته کردن شیشه حسگر بدان آسان است.

این پایان جهان نیست (و به هرجهت دوربین تان را خراب نخواهد کرد)، اما بعدا تمیز کردن آن با استفاده از سمبه ها رنج و زحمت بزرگی در پی دارد. با شکیبایی و با آرامش و کنترل کار کنید تا از کثیف کاری و آشفتگی اجتناب نمایید. تا زمانی که مراقب باشید که جهت قلمو به سمت حسگر باشد و از لمس دیواره های محفظه پرهیز کنید، نمی بایست به هیچ وجه مشکلی داشته باشید.

درست همانند بخش پیشین، نیاز به قفل کردن آینه و خارج کردن عدسی برای دسترسی به حسگر داریم.

آماده کردن قلمو. قلمو خود شارژ است؛ هنگامی که موها به یگدیگر ساییده می شوند، شارژ ساکن لازم برای بلند کردن گرد و غبار از روی حسگر را تولید می کنند. برای شارژ آن، دمنده هوا را با شدت برای برهم زدن موها مورد استفاده قرار دهید. روی آن ندمید یا به موها دست نزنید! چنانچه روی آن بدمید، یا به آن دست بزنید، در این صورت با آشفته کردن موها، روغن و آلاینده ها را منتقل خواهید کرد. قلمو، یکبار که از لوله نگهدارنده اش خارج شد، نباید هیچ چیز به غیر از حسگر دوربین را لمس کند.

تمیز کردن حسگر با قلمو. با دمنده، قلمو را شارژ کنید و با دقت روی حسگر پایین بیاورید در حالی که از یک طرف حسگر به طرف دیگر آن در یک حرکت واحد آن را حرکت می دهید.

قلمو را از محفظه خارج سازید. مهم است که قلمو را با ملایمت به اطراف نکشید انگار که در حال نقطه کاری با رنگ یا کشیدن آن به اطرف هستید؛ هر زمان که از قلمو استفاده می کنید بعد از نخستین تماس، شارژ از بین می رود پس بدون تردید در یک حرکت، تمیزکاری را انجام دهید و سپس قلمو را از محفظه خارج سازید.

دوباره به موها بدمید تا آت و آشغال هایی را که برداشته را از روی آن بلند کرده و دوباره آن را شارژ کند. این فرایند را تکرار کنید، و حسگر را با ذره بین حسگر بررسی کرده تا هرگونه تغییر در ذرات آشکار گرد و غبار را کشف کنید.

با آسودگی، همراه با استفاده از دمنده هوا برای شارژ دوباره قلمو، اندکی دمیدن هوا به محفظه را با آن ادغام سازید. بسیاری از اوقات، قلموی حسگر ذرات گرد و غباری که ممکن است با آن حرکت (یا حرکت بعدی) به دام نیفتند را سست و کم خواهد کرد.

چنانچه پس از اجرای چندین حرکت روی حسگر، نتوانید هرگونه گرد و غبار آشکاری را با ذره بین حسگر ببینید (یا آن گرد و غبار آشکار با وجود چندین بار تلاش با قلمو و دمنده هوا از حرکت سرباز می زنند)، زمان آن است که عکس مرجع دیگری بگیرید. ما دو جزء بسیار کوچک را با ذره بین حسگر مان دیدیم، اما هیچ روشی وجود ندارد که بگوییم آیا آنها در واقع بدون گرفتن یک عکس مرجع در تصاویر نمایان خواهند شد یا خیر.

بدیهی است، این یک قاب دوربین کامل (تمام فریم) است که به تصویر کوچکی کاهش یافته است، اما روشن است که در اصل، وضعیت حسگر از زمانی که شروع کردیم تمیز تر است. بیایید بزرگنمایی را به درون همان بخشی که در تمام مدت در حال نگاه کردن به آن بودیم انجام دهیم تا ببینیم چه چیزی پیدا می کنیم:

برخلاف دو تصویر نمای نزدیک پیشین که گرد و غبار به شدت آشکار بود، اینک احساس می کنیم که مجبور به ارائه پیکان های مرجع هستیم. آن دو جزء کوچک، تنها گرد و غبار آشکاری که توانستیم پس از استفاده از قلموی الکترواستاتیک از طریق ذره بین حسگر بیابیم، تمام آن بقایای توده عظیم آشغال و کثیفی هایی هستند که روی حسگر D80 مان بود.

این یک نکته در فرایند تمیز کردن و نظافت است جایی که ممکن است، بر اساس نتایج عکس مرجع، تصمیم بگیرید که کار تمام شده است اگر که هیچ یا نزدیک به هیچ گرد و غبار آشکاری در عکس تان نباشد.

از آنجا که ما کمال گرا هستیم، قصد داریم پیش رفته و این فرایند را با یک تمیز کاری مرطوب به منظور در هم شکستن آخرین ریزه های گرد و غبار به پایان رسانیم.

تمیز کردن و پاکسازی مرطوب حسگر DSLR تان

تمیز کردن و پاکسازی مرطوب دقیقا همان چیزی است که به نظر می رسد: استفاده از مایع برای تمیز کردن سطح حسگر دوربین تان. در اینجا چند قانون برای این کار وجود دارد (و بسیار شبیه همان هشدارهای آغازین آموزش خواهند بود): تنها از سمبه ها و مایع تمیز کننده طراحی شده و اختصاص یافته برای حسگر های دوربین استفاده کنید، و نه چیز دیگر. ما نمی خواهیم دوربین را شستشو دهیم، می خواهیم آن را به گونه ای مؤثر ولی کاملا مرطوب، پاک کنیم.

لوازم تان را آماده سازید. چنانچه یک بسته یا کیت به همراه هر دو نرمه یا پد تمیز کننده عدسی و سمبه های حسگر را خریداری کرده اید، حواستان باشد که از سمبه های حسگر برای این بخش از آموزش استفاده کنید. سمبه های حسگر، همان گونه که در تصویر بالا دیده می شوند، همانند ماله های پلاستیکی بسیار کوچک پیچیده شده در پارچه تمیز کننده ویژه ای هستند.

سمبه را نمدار کنید. یک سمبه حسگر را از کیف محافظش بیرون بیاورید. یک یا دو قطره از مایع تمیز کننده را به سمبه بچکانید. شما تنها مایع کافی برای تر کردن پارچه می خواهید، اما نه به آن اندازه که به درون دوربین بچکد. چنانچه بیش از اندازه استفاده کردید، تنها حدود بیست ثانیه صبر کنید؛ مایع تمیز کننده الکل بسیار خالص و با اشباع بالا است، بنابراین به سرعت تبخیر می شود.

با سمبه حسگر را جارو کنید. با بکار بردن همان نوع شکیبایی و حرکت پیوسته و یکنواخت در هنگام استفاده از قلموی حسگر، از یک سمت حسگر به سمت دیگر با فشاری ثابت جارو کنید. نیازی به تکان تکان و جنباندن سمبه ندارید؛ سمبه حسگر دقیقا به اندازه پهنای حسگر است.

سمبه را از محفظه خارج کنید، آن را به سمت تمیز بچرخانید، و حرکت را در جهت مخالف تکرار کنید. به بیانی دیگر، چنانچه از چپ به راست به سمت A رفتید، از راست به چپ به سمت B بروید.

یکبار که از هر دو سمت آن استفاده کردید سمبه را دوباره بکار نبرید. سمبه را دور بیندازید و این فرایند را در صورت لزوم با سمبه های اضافی تکرار کنید. (چنانچه در تلاش هستید تا در مورد لوازم و تجهیزات، نه لزوما وقت تان اقتصادی عمل کنید، می توانید در بین دوره های جارو کردن با سمبه، عکس های مرجع بگیرید.)

بیاید نگاهی به عکس مرجعی که پس از نخستین جارو کردن گرفتیم، بیندازیم:

با این همه ما قصد نداریم که یک تصویر تمام فریم به شما نشان دهیم، اما بجای آن می خواهیم مستقیم به سراغ بزرگنمایی آن برویم. چرا؟ چون چیزی برای دیدن وجود ندارد! پس از دمیدن، برس کشیدن، و سرانجام جارو کردن حسگر، هیچ نقطه قابل مشاهده ای از گرد و غبار روی کل حسگر وجود ندارد.

نه تنها حسگر از طریق ذره بین حسگر کاملا درخشان به نظر می رسد، بلکه عکس مرجع ثابت می کند که به اندازه همان روزی که تولید شد تمیز است (اگر که تمیز تر نباشد).

این تمام کاری بود که باید انجام می دادید! اگرچه تمیز کردن حسگر دوربین DSLR تان یک کار بسیار تهدید آمیز و ترسناک به نظر می آید با این تصور که شاید به طور قطع به اشک ریختن و خرید یک دوربین جدید خاتمه یابد، اما در حقیقت جزئی از تعمیر و نگهداری روزمره آسان و ایمن به شمار می رود. هزینه ما برای تمام لوازم و تجهیزات از هزینه حمل و نقل دوربین مان به نیکون برای یک تمیز کردن حرفه ای کمتر بوده است و لوازمی همانند ذره بین و قلموی حسگر تمام طول عمر دوربین و فراتر از آن دوام خواهند آورد.

منبع:gooyait.com



چند گام بالاتر

چرا تصاویردردوربین های دیجیتال متفاوت است؟ اشتباهات معمول عکاسان تازه کار کدام دوربین بهتر است CSC یا DSLR close پایان لرزش‌های فیلم 6 نکته برای عکاسی در شب آشنایی با حالات پیشفرض دوربین های دیجیتال