با جذابترین مسیرهای گردشگری آلمان آشنا شوید



 مناطق دیدنی و زیبا در آلمان فراوان است و گردشگران می توانند در این کشور دیدنی، شهرها و مسیرهای جذابی را برگزینند و از تنوع طبیعی، فرهنگی، ورزشی و هنری این کشور لذت ببرند.

مهم ترین مراکز گردشگری آلمان از میان تاکستان های این کشور می گذرد. اما در عین حال، استادیوم های فوتبال در آلمان برای مردم این کشور، بیشتر از هر جای دیگر، لذت بخش است.

در 15 استادیوم ایالت «نوردراین وستفالن» آلمان که بزرگ ترین ایالت این کشور است، مسابقات هیجان انگیز بسیاری برپا می شود.

مسیر افسانه ها: شهر «هاناو» در آلمان، محل تولد برادران گریم است. یاکوب و ویلهلم گریم، افسانه های جاودانه فراوانی برای کودکان خلق کرده اند. در این شهر، خیابانی است به نام افسانه که به هشت پارک طبیعی و چندین روستا منتهی می شود. از معروف ترین داستان های فولکلوریک این دو برادر نویسنده، سفیدبرفی، سیندرلا، هانسل و گرتل و شنل قرمزی است که در ایران نیز بسیار مشهورند.

شهر «هاناو» ، یکی از جاذبه های گردشگری آلمان می باشد

مسیر خانه های قدیمی: در شهر «لیمبورگ آن» در «لاهن» آلمان، خانه های قدیمی که به سبک زیبایی نوسازی شده اند، در کوچه های تنگ و پیچ در پیچ، فضایی خاطره انگیز از گذشتگان دور آلمان را تداعی می کنند. این شهر و روستاهای کوچک آن، در مسیری 2800 کیلومتری، از جذاب ترین مسیرهای گردشگری آلمان به شمار می روند.  

مسیر خانه های قدیمی، از جذاب ترین مسیرهای گردشگری آلمان به شمار می روند

مسیر دامنه های آلپ: دامنه های آلپ، مسیری 450 کیلومتری در اختیار گردشگران قرار داده است. در این مسیر که در جنوب آلمان قرار دارد، تنها کوه ها نیستند که جلب توجه می کنند؛ دریاچه های فراوانی چون «بودنزه» یا «تگرنزه»، جذابیت ویژه ای به این منطقه داده اند. مناطق اطراف «تگرنزه» هم به داشتن غذاهای اشتهاآور در آلمان معروفند. 

دامنه های آلپ جاذبه های فراوانی برای گردشگران دارد

مسیر رمانتیک: شهرهای بسیار قدیمی در آلمان فراوان است؛ از جمله، «روتن بورگ»؛ شهری بازمانده از قرون وسطی که با داشتن قصر معروف «نوی شوان اشتاین» که در دامنه کوه های آلپ واقع شده است، معروفیت جهانی دارد. مسیر دسترسی به این قصر، از رویایی ترین و رمانتیک ترین مسیرهای گردشگری است.

 

 مسیر دسترسی به قص «نوی شوان اشتاین»، از رمانتیک ترین مسیرهای گردشگری در آلمان است

 مسیر آبی- جاده ای: قرار نیست تمام پل های دنیا برای عبور عابر پیاده یا ماشین ساخته شود؛ گاهی اوقات قایق ها نیز به پل نیاز دارند! پل آبی 918 متری «ماگ دِبورگ» بزرگ ترین پل از نوع خود در جهان است.   

یکی از زیباترین مسیر های  گردشگری در آلمان، پل آبی «ماگ دِبورگ» است

این پل قرار بود در سال های خیلی گذشته ساخته شود، اما جنگ سرد، ساخت آن را به تعویق انداخت. امروزه قایق ها و کشتی ها متناسب با این کانال می توانند از منطقه راین لند به راحتی به برلین بروند. عظمت این پل آبی به قدری زیاد است که به «وان حمام بتونی یک کیلومتری» هم شناخته شده است!

پل روگذر ماگدبورگ در نزدیکی شهر برلین و در شمال شهر ماگدبورگ آلمان واقع شده و این سازه، طولانی ترین سازه آبی جهان است.

مسیر تورهای صنعتی: گردشگرانی که به اندازه کافی قصرها و تاکستان های آلمان را دیده اند، می توانند به مسیر صنعتی گردشگران این کشور هم سری بزنند. در منطقه روهر آلمان در غرب این کشور، مسیری 400 کیلومتری وجود دارد.

بخشهایی از این مراکز صنعتی، پس از تعطیل شدن، اکنون به مراکز فرهنگی تبدیل شده اند. یکی از معادن زغال سنگ این منطقه از طرف یونسکو به عنوان میراث فرهنگی جهان هم ثبت شده است.

منبع:روزنامه توریسم

بزرگترین رصدخانه جهان



در روزگاری که هنوز خبری از تلسکوپ و دوربین های نجومی نبود، خواجه نصیرالدین طوسی رصدخانه ای را بنا کرد که سال ها به عنوان پیشرفته ترین رصد خانه جهان شناخته می شد. رصدخانه مراغه که در مجموعه تاریخی افلاک نما برای مطالعات فصلی و نجومی دانشمندان ایرانی بنا شد و دستور ساخت آن را هلاکوخان مغول صادر کرده بود.

رصد خانه مراغه، که این روزها آثار کمی از آن به جا مانده است، یادگاری از دوران طلایی علم و فرهنگ ایران در دنیا به حساب می آید که درسال657 بنا شد و در برپایی آن شخصیت های بزرگی مثل علامه قطب الدین فخرالدین مراغی، محی الدین مغربی، علی بن محمود نجم الدین الاسـطرلابی و دیگر بزرگان آن روزگار شرکت داشته اند.

بنای این رصـدخانه 15سال به طول انجامیده است و در این مدت به فرمان هلاکوخان که عاشق علم و فرهنگ بود، کتاب ها و ابزارهای علمی و نجومی زیادی در آن جمع شده است. این مجموعه تا سال 703 هجری یعنی تا زمان سلطان محمّد خدابنده مشغول به کار و آباد بوده ولی بعد از آن به دلیل تغییر پایتخت و بی توجهی حکام، رفته رفته تخریب شد. حمدالله مستوفی در یادداشت های خود آورده است که این بنا در سال 720 ویران بوده است. با این حساب عمر رصدخانه مراغه به یک قرن هم نرسیده است.

ساختمان اصلی این رصدخانه به شکل برجی استوانه‌ای ساخته شده است و در ساختمان‌های کناری آن یک کتابخانه و استراحتگاهی برای کارکنان در نظر گرفته شده است. برج مرکزی قطری به اندازه 22 متر دارد و ضخامت دیوار آن به 80 سانتی متر می رسد. در فضای داخلی آن هم یک راهرو و 6 اطاق تعبیه شده بود که همه از جنس قلوه سنگ، لاشه، سنگ های تراش خورده و ملات گچ بوده اند. در ورودی برج آجری هم کاشی های بزرگ لعابدار در سه طرح و نوع مختلف به کار رفته است.

رصدخانه مراغه که این روزها به عنوان یک اثر تاریخی و جاذبه گردشگری شناخته می شود، مهم ترین کارکرد را در دنیای نجوم آن روزگار داشته است. به طوری که در این رصدخانه کتاب‌خانه‌ای با بیش از 400 هزار جلد کتاب و ابزارهای اخترشناسی وجود داشته که در نوع خود در دنیا بی نظیر است. بد نیست بدانید که این رصدخانه فقط مخصوص رصد ستارگان نبوده و در دوره خود، شبیه یک سازمان علمی گسترده عمل می کرد که بیشتر شاخه‌های علمی در آن تدریس می شد.

سال ها بعد، قوبیلای قاآن امپراطور چین و برادر هلاکو خان کارشناسانی برای آموزش و الگو برداری از رصدخانه مراغه به این شهر فرستاد تا طراحی اولیه این رصدخانه را کپی برداری کرده و بعد از مراجعت به چین رصدخانه ای با همین الگو بسازند. علاوه بر این، گفته می شود که رصدخانه های سمرقند، استانبول و هند از روی رصدخانه مراغه ساخته شده اند.

برای دیدن این رصدخانه، باید به شهرستان مراغه در 147‬کیلومتری جنوب تبریز سری بزنید و آن را در زیر در گنبد سفید رنگی که برای محافظت از بقایای آن ساخته شده، ببینید.

منبع:tebyan.net



دور دنیا با یک کلیک

گشتی در جرجان قدیم روستای رنسانسی ایران قدیمی‌ترین کلیسای جهان در ایران طولانی ترین غار خراسان عجیب ترین گورستان تاریخی اردبیل قلعه هزار درب آثار باستانی استان ایلام

دخمه خاموش یزد



یزد با دخمه هایش شما را به دنیای مردگان پیش از اسلام و زرتشتیان صدها سال قبل ایران می برد. دنیایی تاریک و خاموش که شگفت انگیزی را در معماری و آداب و رسوم و نام و نشانش حفظ کرده است.

برج خاموشان را به نام برج سکوت یا دخمه زرتشتیان هم می شناسند. برجی در 15 کیلومتری جنوب شرقی یزد که در حوالی منطقه صفائیه و روی یک کوه رسوبی و کم ارتفاع به نام کوه دخمه قرار گرفته است. دخمه در فرهنگستان‌های مختلف معانی مختلفی دارد؛ مثل گورخانه گبران، سردابه‌ مردگان، خانه زیر زمین برای مردگان، گور و گورستان زرتشتیان. زرتشتیان اگرچه این روزها مردگان خود را در قبر دفن می کنند، اما در گذشته اموات را به دخمه می بردند و با آیین خاصی در مرکز این دخمه ها قرار می دادند.

اگر گذارتان به این منطقه بیفتد، دو عمارت سنگی مدور برج مانند را با فضایی میان تهی می بینید که یکی از آنها قدیمی‌تر و دیگری جدیدتر است. برج قدیمی به نام سازنده هندی آن مانکجی هاتریا نام گرفته است و برج جدیدتر که در دوره قاجاریه ساخته شده، گلستان نام دارد. گلستان 25 متر قطر و 6 متر ارتفاع دارد و مانکجی که باریک تر از گلستان ساخته شده، 15متر قطر دارد. زرتشتیان قدیم از فضای پیچ در پیچ دخمه ها برای دفن اموات خود استفاده می کردند تا اجساد مردگانشان طعمه کرکس ها نشود.

محل ساخت این دخمه ها که همه خارج از شهر قرار دارند، با محاسبات دقیقی انجام می شد تا با وزش باد و بارش باران، آلودگی به سمت شهر منتقل نشود. این دخمه ها همچنین از خشت خام و گچ ساخته می شدند تا آلودگی های ناشی از فساد مردگان به زمین نرسد.

سطح داخلی برج خاموشان به صورت پهنه‌ گردی است که تمام آن با تخته سنگ‌های بزرگ پوشیده شده و سه بخش زنانه و مردانه و بچگانه دارد.

در حقیقت، نوار دایره‌ انتهای دخمه که به دیوار اطراف دخمه چسبیده، مخصوص مردهاست و نوار دایره میانی بعد از قسمت مردها، به زن ها اختصاص دارد.

نوار دایره داخلی بعد از زن‌ها هم جایگاه کودکان بوده است. اما در مرکز همه این نوارها، یک چاه بزرگ به نام استودان (استخوان دان) است که محل دفن مردگان به حساب می آید.

در دامنه ضلع شمالی کوه دخمه چند عمارت خشت و گلی، آجری، سنگی و یا ترکیبی از این ها خواهید دید که به دوران صفویه تعلق دارند و از سازه های رفاهی این دوران به شمار می روند.



دور دنیا با یک کلیک

قلعه زیبای دزک چهارمحال و بختیاری کاخ هشت بهشت آثار زیبای اصفهان با باغ گلشن طبس آشنا شویم بنای تاریخی قلعه اردشیر در کرمان-تصویری زواره شهری کوچک از آبادی های کهن ایران سرای زیبای مشیر در شیراز

آشنایی با پل تاریخی شالو - خوزستان



  پل تاریخی شالو از جمله آثار قدیمی شهرستان ایذه و استان خوزستان است.

پل شالو گذرگاهی بوده به قدمت چند هزارساله که آثار برجامانده و شواهد موجود اطراف این گذرگاه گواهی است از هنر معماری و اندیشه ایرانیان باستان که در مسیر جاده تاریخی دزپارت قرارداشته.

این پل که با آبگیری سد کارون 3 زیر آب رفت خاطرات بسیاری را با خود به زیر آب برد از جمله خاطرات کوچ ایل بختیاری که همه ساله برای عبور از کارون خروشان باید از این تنگه عبور می‌کردند.

پل قدیم شالو که تشکیل شده از دو ستون بلند و مستحکم و دو طناب ضخیم و محکم که قدیم این پل چوبی بوده و تلفیقی از چوب و طناب بوده بعدها با استفاده از کابل دو سر پل را به هم وصل کردند و چیزی شبیه به اتاقک افراد و دامها را جا به جا می‌کرد.

به دلیل اینکه در خاک بختیاری رودخانه های بسیاری جریان دارد ، پل های زیادی نیز بر روی این رودخانه ها ساخته شده است تا موجب سهولت در رفت و آمد مردم گردند.

برخی از معروف‌ترین پل‌های این منطقه عبارتند از: شالو، خداآفرید، اودو، مرواری، دوپلان، ارمند، کره بست، بهشت آباد، بازفت، سوسن، هلایجان، لالی، دهنو، اورگان، ماری، زنجیره، سودجان، چهراز، باغملک، میداوود، رودزرد و... که قدمت برخی از آنها به دوران اشکانی و ساسانی باز می‌گردد.

یکی از قدیمی ترین، بزرگ ترین و معروف ترین پل های بختیاری، پل « شالو» است .چون این پل در قلمرو طایفه شالو واقع بوده است، صدها سال است که به این نام شناخته می شود.

پل شالو و « گدار» معروف « بلوطک» نه تنها یکی از مهم ترین گذرگاه‌هایی است که خوزستان را به فلات مرکزی ایران وصل می‌کند بلکه بخش مهمی از ایل بختیاری نیز از آن استفاده کرده و خود را به مناطق گرمسیری و سردسیری می‌رساند. این پل در طول تاریخ با اسامی مختلفی مانند: خره زاد، خورزاد، دزپارت، دسفارت، ایذج و شالو شناخته شده است.

 

  پل و گدار شالو نفش مهمی در رونق جاده باستانی دزپارت، دسپارت، دزفارت یا دسفارد داشته است. این راه مهم در دوره عیلامی ساکنان دو سوی رشته کوه را در سرزمین فعلی بختیاری به هم متصل می‌کرد. این پل در دوره هخامنشی، اصفهان را به خوزستان (شوشتر، ایذه و اصفهان) مرتبط می‌ساخت.

پل تاریخی شالو - خوزستاندر کتاب «سفرنامه ابودولف » که در سال 341 قمری به رشته تحریر درآمده است در ذکر بناهای خوزستان آمده است: «پل معروف خورزاد(خرزاد) نیز از بناهای او می باشد. این پل میان ایذج و رباط واقع است و یکی از شگفتیهای جهان است. پل مزبور بر روی رودخانه خشکی که فقط هنگام طغیان آب باران آب دارد ساخته شده در آن هنگام این رودخانه به دریای خروشانی مبدل می شود که پهنای آن بر روی زمین به یکهزار ذراع و عمق آن به یکصد و پنجاه ذراع و پهنای کف آن به ده زراع میرسد. ساختمان این پل از پایین تا کف زمین با سرب و آهن انجام شده و هر قدر بنا بالا می آید از عرض آن کاسته و دهانه اش تنگ تر می شود. در دو جانب پل در شکاف میان ساختمان و زمین کنار رودخانه تفاله آهن آمیخته به سرب گداخته ریخته شده. پنهای شکافی که بدین شکل پر شده در سطح زمین به چهل ذراع می رسد. در اینجا دهانه رودخانه یکصد و دوازده ذراع است آنگاه پل روی پایه ها مزبور بنا شده. در شکاف میان پایه های پل و دو پهلوی رودخانه و همچنین در کف زمین آب سرب مخلوط با تکه های مس ریخته شده است. این پل دارای یک تاق بسیار محکم است و از شگفتی‌های هنر معماری بشمار می رود.»

در دوره آل بویه این پل تعمیر و بازسازی شد. دلیل آن حمایت لرها و اهالی شهر ایذج از آل بویه و نقش کلیدی آنان در تشکیل و تاسیس سلسله آل بویه بود. آل بویه برای جبران خدمات لرها دست به کار بزرگی زدند و پل معروف ایذج را تعمیر و بازسازی کردند.

در اوایل سال 1308 شمسی در جریان قیام علی مردان بختیاری برای پیشگیری از پیشروی قوای دولتی و غافلگیر شدن رزمندگان، پل شالو تخریب شد. بعد از این گاهی با استفاده از کابل‌های فلزی محکم و قطور اتاقک‌های چتری نیز درست می‌کردند که با قرقره و با کمک پل‌بانان عابرین به آن سوی رودخانه هدایت می‌شدند.

در بهمن سال 1331 شمسی نیز با اشاره ژاندارم های مستقر در پادگان ایذه که گمان می کردند ابوالقاسم خان بختیار صبحگاه از این پل عبور می کند با اسید و تیزآب سیم‌های فلزی پل را تخریب کردند تا هنگام عبور خان پل تخریب و خان و همراهانش به قعر دره سقوط کنند. اما آن روز به جای ابوالقاسم خان پنج روستایی بی‌نوا جان خود را از دست دادند.

در سال 1343 شمسی عملیات نصب پل فلزی آغاز شد و در سال 1346 کار آن به اتمام رسید. در آبان ماه سال 1383 با اتمام عملیات سد کارون 3 و پل های قوسی و آبگیری سد، پل شالو به زیر آب رفت و از نگاه‌ها محو گردید و تنها خاطره های آن برای عشایر و عابرین برجای ماند و پل های دوگانه قوسی جایگزین پل قدیمی شدند.

پل شالو صدها سال در اختیار طایفه شالو بود و هر سال در فصل بهار قبل از شروع کوچ بهاره آن را بازسازی می کردند و با عبور دادن عشایر از پل و گدار درآمد خوبی نیز عایدشان می شد.

 

منبع:hamshahrionline.ir



دور دنیا با یک کلیک

زیگورات چغازنبیل در استان خوزستان یک برنامه غارنوردی برای مسافران خوزستان آشنایی با شهر تاریخی قلعه تل اینجا ونیز ایران است ! تصاویری زیبا از فصل بهار در خوزستان دره توبیرون خوزستان

آشنایی با امامزاده حسن



امام‌زاده حسن فرزند امام حسن مجتبی (ع‌) است .روایت است که به اتفاق فرزندش‌ شاه زاده احمد، به منطقه جی‌، حوالی شهرری‌، رسید. نزدیک کشتزاری از شخصی موسوم به سرافراز برای فرزند خویش نان طلبید، و بیل سرافراز را برای آبیاری گرفت‌. سرافراز به خانه رفت و به پدرش مطلب را گفت‌. پدر گفت که او برود و خودش نان را می‌برد. سرافراز چون رفت‌، کشتزار را بسیار خرم دید. و پدر چون فهمید که او از اولاد علی (ع‌) است‌ او و فرزندش را کشت‌.

رواق و حرم امام‌زاده حسن به نقاشی‌ها و مقرنس کاری‌های زیبایی آراسته است که به نظر می‌رسد از آثار زمان فتح علی شاه قاجار باشد. گنبد بقعه از کاشی‌کاری‌های عهد قاجاریه است‌. آستانه امام زاده حسن هم اکنون، زیارتگاه دوست داران اهل بیت است و جمعیت بسیاری از نقاط مختلف تهران برای زیارت به آن جا می‌روند.

آدرس: خیابان قزوین‌، خیابان امین الملک

منبع:کتاب اول



دور دنیا با یک کلیک

قلعه زیبای دزک چهارمحال و بختیاری کاخ هشت بهشت آثار زیبای اصفهان با باغ گلشن طبس آشنا شویم بنای تاریخی قلعه اردشیر در کرمان-تصویری زواره شهری کوچک از آبادی های کهن ایران سرای زیبای مشیر در شیراز