نقش والدین در پرورش هنری کودکان



 خلاقیت، از مهم‌ترین اصولی است که باید در تربیت کودکان، آن را مدنظر قرار دهیم. خلاقیت و پرورش آن، موجب افزایش اعتمادبه‌نفس، کمک به پیدا کردن کلید حل مسایل در زندگی، نگاه زیبای انسان‌ها به زندگی، دوری از هرگونه احساس بی‏معنی بودن زندگی، پرورش حس کنجکاوی و در نتیجه، شکل‏گیری شخصیت سازنده و پویا می‌شود. یکی از مهم‌ترین راه های پرورش خلاقیت، انجام کارهای هنری توسط کودک است، ولی مهم‌تر از آن، نقش والدین در مدیریت و حمایت از کارهای هنری کودکان است. درباره این‌که والدین چگونه می‏توانند با هم‌یاری خود، موجب پرورش خلاقیت هنری در فرزندان شوند، به نکته‏هایی اشاره می‏کنیم که در ایجاد فضای سالم برای تربیت کودکان خلاق، موثر خواهند بود.

فراهم کردن امکان دسترسی همیشگی کودکان به مواد مصرفی نقاشی و حجم‌سازی:

همان‌طور که مواد غذایی مختلف مانند لبنیات،پروتئین‏ها و...، باید در اختیار کودک قرار بگیرند و برای رشد جسمی کودک لازم هستند، مواد دیگری نیز وجود دارند که موجب رشد خلاقیت می‏شوند، مانند خمیر بازی، کاغذ، مداد رنگی و... در واقع، این مواد، غذای ذهن کودک به حساب می‏آیند. با دسترس بودن این مواد ، کودک می‏تواند در تمام لحظات، به کشف دنیای درون و بیرون خود بپردازند و شخصیت خویش را کامل کند.

ایجاد فضای مناسب برای فعالیت ذوقی کودکان، صرف نظر از محدودیت‏های رایج:

امر و نهی فراوان و محدودیت والدین برای کارهای کودکان، به‌خصوص کارهای هنری آن‌ها باعث می‏شود کودکان نتوانند تمایلات درونی خود را بروز دهند. همین مساله، به‌مرور زمان، موجب انفعال، عدم تحرک و ضعف در قدرت بیان آن‌ها می‏شود. بهتر است اجازه دهیم تا جایی که ضرر زیادی به ما وارد نمی‏شود، از شور و شوق آن‌ها در کارهای هنری حمایت کنیم.

دخالت نکردن بزرگ‌ترها در فعالیت‏های هنری کودکان:

مهم نیست که نقاشی کودکان زیباست یا نه، مهم نیست آن‌ها چه‌قدر از رنگ استفاده می‏کنند و مهم نیست که انتظارات ما در نقاشی‏ها و کارهای هنری کودکان برآورده شود؛ مهم آن است که کودک، از کار هنری خود لذت ببرد، به کشف دنیای درون و بیرون خود بپردازد،  احساس خوبی داشته و روح خود را آزاد کند. هرگز نباید از آن‌ها بخواهیم چیزی را که ما دوست داریم، بسازند.   هم‌چنین دست بردن و اضافه کردن بعضی چیزها به آثار کودکان،  موجب رنجش آن‌ها می‏شود. ما فقط باید آن‌ها را تشویق کنیم؛ حتی اگر کار آن‌ها، زیبا نباشد.

تاکید نکردن بر استفاده از مواد اولیه گران‌قیمت و نفیس در فعالیت‏های هنری کودکان:

تشریفات و استفاده از وسایل گران‌قیمت، مورد پسند والدین است، نه کودکان. آن‌ها دوست دارند آزادانه و با احساس راحتی، به کار هنری خود بپردازند. این راحتی، شاید به قیمت تمام کردن رنگ‏ها و کثیف کردن لباس‌شان تمام شود، اما در نهایت، احساس خوبی خواهند داشت. احتیاط و مواظبت از وسایل و ابزار هنری، روح آنان را درگیر مسایل حاشیه‌ای می‌کند و این مساله، مانع خلاقیت است.

اهمیت دادن به آثار هنری کودکان از طریق نگه‌داری، مراقبت و استفاده از آن‌ها در تزیین اتاق:

این کار، به معنی احترام گذاشتن و ارزش دادن والدین به کار کودکان است و تشویق خوبی برای آن‌هاست. آن‌ها یاد می‌گیرند که ساخته دست‌شان، ارزشمند است و از این راه، اعتمادبه‌نفس به دست می‌آورند. آن‌ها یاد می‌گیرند که به فکر خلق آثار بهتری باشند و این روند مثبت، هم‌چنان ادامه پیدا می‌کند.

هرگز بچه‌ها را تشویق نکنید در مسابقات که کودکی را مقابل کودک دیگر قرار می‌دهد، شرکت کنند:

خلاقیت، یک آفرینش منحصربه‌فرد است. مهم، کشف، ابداع و تولید کردن آثار هنری است. ارزش‏گذاری آثار هنری کودکان از طریق مقیاس‌های جهان بیرونی، کودک را مطیع شرایط بیرونی می‌کند و او، دیگر تلاش می‌کند که رضایت الگوهای بیرونی را به دست آورد تا عقب نماند. این مقایسه‌ها،  بسیار مخرب خواهند بود. والدین باید یاد بگیرند که به کودکان، توجهی غیرمشروط را اهدا کنند؛ فارغ از این‌که آن‌ها، در چه سطحی قرار دارند و تا چه حد، سلیقه‌های پدر و مادر را برآورده می‏کنند.

منبع:behtarinfun



سرگرمی های کودکانه

ویژگی ها و رفتار های کودکان خلاق چگونه می‌توان فکر کردن را به کودکان آموخت 6 بازی خلاق برای کودکان! اتاق شاد برای کودک نقاش با راهکارهای زیر کودکانتان را خلاق کنید! توصیه هایی برای پرورش خلاقیت کودکان

تاثیر و نقش بازی والدین با کودکان در خلاقیت



از گذشته های دور نسبت به بازی نگرش های مثبت و منفی وجود داشته است. عده ای بازی را صرف بی هدف انرژی های انباشته شده، لذت آنی و... رفتارهای زائد و بیهوده تلقی کرده اند در حالی که برخی آن را زیباترین و پاک ترین فعالیت در جهت شکوفایی و رشد کودک می دانند.

بازی یکی از نیازهای اساسی کودکان و مهم ترین و اساسی ترین فعالیت کودک به شمار می رود که در عین سرگرم کردن کودک، کارکردهای مهم دیگری را دارا است که هریک از این کارکردها به جنبه ای از زندگی کودک مربوط می شوند که او را برای ورود به زندگی بزرگسالی آماده می سازد.

میل به بازی فقط مخصوص کودکی است و با آنکه این میل کم کم در سنین بالا کاهش پیدا می کند و کارهای مهمی جای آن را می گیرد ولی به اعتقاد روان شناسان تا سال های پایانی عمر نیز تمایل به بازی در انسان وجود دارد هر چند شکل، ظاهر و هدف بازی عوض شده باشد. برای درک چگونگی این میل باید در بازی کودکان مشارکت نمود.

بازی انعکاسی از فعالیت های درونی کودک و میل به خوشی، آزادی و رضایت است که صفا و آرامش را به ارمغان می آورد. روان شناسان معتقدند در فعالیت های خودجوش کودک باید آزاد گذاشته شود و دخالت بی توقع و نامناسب در فعالیت های او نگردد تا استقلال و خودمختاری او سلب نشود.

والدین نباید تعیین کننده ی نوع و شیوه ی بازی باشند بلکه بهتر است شرایط سالم بازی را فراهم و خود به عنوان همبازی شرکت کنند و اجازه دهند تا قدرت خلاقیه خود بازی را اداره کند.

میزان تاثیر شرکت والدین در بازی کودکان به عوامل متعددی بستگی دارد:

* نگرش نسبت به بازی فرزند خود

* شناخت از مراحل رشد کودک

* تجربه از بازی های زمان کودکی خود

* آشنایی با انواع بازی ها

* باور نقش و اهمیت بازی در رشد کودک

* تاثیر کودکان از مشارکت والدین در بازی ها

والدین با شرکت در بازی کودکان آنها را بهتر می شناسند و از فرزندان خود یاد می‌گیرند و یادگیری آنها را تسهیل می کنند. بازی خستگی ملال کارهای جدی زندگی را از آنها دور می کند و با مشارکت خود علاوه بر اینکه به شادابی و نشاط بازی می‌افزایند، مسائل اخلاقی و اجتماعی را در قالب بازی می توانند آموزش دهند.

بازی والدین با کودک نباید او را با همسالان و روابط با دوستانش محروم سازد. میزان شناختی که والدین از رشد کودک دارند می تواند در پذیرش تخیل کودک و تعدیل انتظاراتش و در نتیجه لذت بخش تر شدن بازی کمک کند.

اگر به نوع بازی ها در کودکان بنگریم تنوع و گوناگونی را در آنها مشاهده می کنیم. با تغییر سن نوع بازی ها نیز تغییر می یابد. برخی بازی هایی هستند که در آنها کودک به تمرین روابط و نقش های اجتماعی می پردازند (مهمان بازی). به این ترتیب آنچه را که به عنوان الگو پیرامون خود می بینند در بازی های خود انجام می دهند، الگوهای خود را در این نوع بازی ها اغلب از والدین، نزدیکان و یا افرادی که برای کودک مهم هستند، انتخاب می کند.

در برخی دیگر از بازی ها کودک به تمرین حرفه و مشاغل مختلف می پردازد. برخی دیگر از بازی ها خیالی هستند که تحت تاثیر قدرت تخیل کودک شکل می گیرند. بازیهای تخیلی به کودک فرصت می دهد تا درباره خود و چگونگی اداره امور و حوادث حال و آینده به بینش برسد. در واقع این بازی ها آمادگی برای رویارویی با چالش های زندگی و تکالیف رشد است. به کمک بازی های تخیلی کودک خود و شرایط و موقعیت های زندگی را ارزیابی می کند.

کودکان میل به پیوندجویی دارند، این میل آنها را به ارتباط با همسالان و کودکان دیگر می کشاند. برخی از این ارتباط ها کوتاه مدت و سطحی است در صورتی که نیاز به رابطه ی عمیق و انس و الفت ریشه دار با همسالان خود داردند. کودکان به صورت هشیار و ناهشیار به روابط بین انسان های اطراف خود حساسند و از آنها تقلید و همانند‌سازی می کنند. در بازی ،هر کودک سطح رشد، شناخت اجتماعی و اخلاقی خود را نشان می دهد. بازی زندگی و تفکر کودک است که یکی از عوامل مهم در شکل گیری شخصیت او به شمار می رود. کودک با اسباب بازی خود تنها بازی نمی کند بلکه اسباب بازی را تبدیل به موجودی جاندار می کند که با او دوست می شود، دعوا می کند، نصیحت می کند، نگرانی هایش را در میان می گذارد و استرس خود را تخلیه می کند.. طبیعی است که در این بین اسباب بازی های مورد استفاده کودک نیز از اهمیت زیادی برخوردار است.

متخصصان علوم رفتاری معتقدند اسباب بازی باید باعث تفکر و رشد تخیل کودک شود یا او را با مفاهیم مختلف (رنگ ها، شکل ها و...) آشنا سازد. از طرف دیگر اسباب بازی باید متناسب با سن کودک باشد. اگر اسباب بازی برای کودک ناشناخته و سخت باشد او را خسته و اعتماد به نفس او را کم می کند. از سوی دیگر اگر خیلی هم ساده باشد کودک را به تفکر وادار نمی کند. اسباب بازی مناسب، اسباب بازی است که کودک خود با آن بازی کند نه اینکه اسباب بازی، بازی کند و کودک تماشاگر باشد.

پژوهش های روانشناسی و تعلیم و تربیتی و تجارب کودکستان ها نشان می دهد که آغاز رشد آفرینندگی در کودکان سن آمادگی و پیش دبستان است. بازی یکی از اعمال روزمره کودک است و کوششی است که به تمام وجود او بستگی دارد. بازی بهترین شکل فعالیت طبیعی هر کودک محسوب می گردد و مناسب ترین راه برای بروز و رشد استعداد او به شمار می رود.

خلاقیت قابلیتی است که در همگان وجود دارد اما نیازمند پرورش و تقویت می باشد تا به سرحد شکوفایی برسد. فرد خلاق کسی است که از ذهنی جست و جوگر و آفریننده برخوردار باشد. خلاقیت عبارت است از: توانایی دیدن چیزها به شیوه های جدی، شکستن مرزها و فراتر رفتن از چارچوب ها، فکر کردن به شیوه ای متفاوت، ابداع چیزهای جدید، استفاده از چیزهای نامربوط و تبدیل آن به شکل های جدید.

در جریان بازی است که نیروهای ذهنی و جسمی کودک، یعنی: دقت تخیل، نظم و ترتیب، چالاکی و غیره رشد می یابند و علاوه بر اینها برای کودک محرک و انگیزه می شود در جهت کسب تجارب اجتماعی.

کودک از راه بازی می تواند به استعدادها، توانایی ها، خواست ها، ضعف ها و نکات مثبت و منفی خود پی ببرد و لذا با شناخت ویژگی های خود ساخت شخصیت خود را تحکیم بخشد. رفتار و حرکت کودک همیشه در بازی حقیقی است به عنوان نمونه کودک می‌داند که عروسک یک نوع بازیچه است با وجود این مانند موجودی جاندار دوستش دارد. هنگامی که او در بازی نقش بزرگسالان را ایفا می کند، این تنها یک تقلید ساده نیست ابتکار و خلاقیت نیز در آن دیده می شود. کودک از تجربیات شخصی خود نیز بهره می گیرد. ابتکار و خلاقیت کودکان در آفرینش موضوع بازی و در تجسس وسایل جهت عملی ساختن آنها ، ظاهر می گردد. می توان فعالیت فردی و خلاقیت کودک را در بازی‌های جمعی که به طرز صحیحی تشکل یافته باشد تکامل بخشید.

خانواده یکی از عوامل بسیار مهم در رشد پرورش خلاقیت کودکان محسوب می گردد که نقش مهمی در خلاقیت های کودکان دارد. از آنجا که کودک حساس ترین مراحل رشد خلاقیت را در محیط خانه سپری می کند محیط مناسب خانوادگی، شیوه و نگرش‌های صحیح فرزند پروری، در رشد و شکوفایی خلاقیت سهم مهمی ایفا می کند.

کلیگان معتقد است برای ظهور خلاقیت راه های زیادی برای فرزند پروری وجود دارد که می تواند باعث ظهور یا محو خلاقیت شود. نحوه تربیت و استفاده از شیوه های دموکراتیک یا مستبدانه، اعمال نحوه انضباط و شیوه ابراز محبت هر کدام به نوعی در پرورش یا سرکوب خلاقیت کودکان موثر است. اساسا پرورش عنصر انگیزشی خلاقیت باید در بستر خانواده صورت گیرد زیرا مستعدترین محیط برای شکل دهی آن محیط کلامی و نظام تربیتی و رفتاری خانواده است.


در واقع والدین از طریق درگیر شدن در فعالیت های خلاق کودکان در رشد خلاقیت او سهیم هستند. خانواده ها باید فرصت های لازم را برای سوال کردن، کنجکاوی و کشف محیط به کودکان بدهند و هرگز آنان را تنبیه و تهدید نکنند. زمینه رشد خلاقیت در خانه زمانی فراهم می شود که به کودکانتان آزادی زیادی بدهید و به آنها به عنوان یک فرد احترام بگذارید. از نظر عاطفی در حد اعتدال به آنها نزدیک شوید و بر روی ارزش های اخلاقی و نه قوانین خاص تاکید نمایید. محیط خانه را به صورتی درآورید که در آن فعالیت، بازی و خنده به مقدار زیادی وجود داشته باشد.


شما و کودکانتان سعی نمایید کارها را به روش های جدید و جالب انجام دهید. با تشویق و تایید رفتار کودک و فراهم آوردن زمینه های مساعد و تدارک بازی های دلخواه او قدرت تخیل و خلاقیت او را تقویت کنید. خیال پردازی های کودکان را سرزنش نکنید زیرا خلاقیت او را محدود می‌سازید. والدین کودکان خلاق در رفتار خود هماهنگی بیشتری نشان می دهند. کودکان خود را آنگونه که هستند قبول دارند و آنها را به کنجکاوی درباره‌ی اشیا و امور تشویق می کنند . کودکان خود را در انتخاب موضوعات مورد علاقه آزاد می گذارند و کارها و برنامه های آنها را تحت نظر دارند و پی گیری می کنند. شایسته است والدین تا آنجا که امکان دارد کودکان خود را مستقل بار آورده و در ایجاد اعتماد به نفس آنها را یاری کنند.

بهترین زمان برای اطلاع از خلاقیت کودکان تماشای آنها به هنگام بازی است. خلاقیت عامل مهم بازی است. کودکان خلاق اغلب برای هریک از وسایل بازی خود موارد استفاده متفاوتی پیدا می کنند و قبل از اینکه از وسیله ای به سراغ وسیله ی دیگر بروند از آن به انواع مختلف استفاده می نمایند. کودک خلاق اغلب از منابع خود به انواع و اشکال مختلف و گاه حیرت انگیز استفاده می کند. ممکن است یک جعبه خالی برای کودک خلاق ارزشی به مراتب بیش از بهترین و پیچیده ترین اسباب بازی ها داشته باشد.

ویژگی های کودکان خلاق

* عادت به وارسی منابع مختلف.
* جسارت در گفتار زیاد.
* طرح سوالات عجیب و غریب.
* کنجکاوی زیاد برای سردرآوردن از امور.
* اشتیاق به صحبت درباره ی کشفیات با دیگران.
* شور و نشاط و مشغولیت های شدید جسمانی.
* دقت و توجه شدید در گوش دادن، مشاهده کردن یا انجام دادن کاری.
* با دقت و اشتیاق به پیرامون خود نگریستن.
* توانایی ابداع بازی های جدید و تغییر در بازی ها.
* قیاس در صحبت های خود.

انگیزه و خلاقیت کودک در محیط خانواده زمانی از بین می رود که:

* تاکید بیش از حد والدین بر هوش و حافظه کودک
* ایجاد رقابت میان کودکان
* تاکید افراطی بر جنسیت کودک
* قرار دادن قوانین خشک و دست و پا گیر در منزل
* عدم آشنایی والدین با مفهوم واقعی خلاقیت
* انتقاد مکرر از رفتارهای کودک
* بیهوده شمردن تخیلات کودک
* عدم شناسایی علایق درونی کودک
* عدم وجود حس شوخ طبعی در محیط منزل
* تحمیل نقش بزرگسالان به کودک

برای افزایش خلاقیت کودک باید:

* حرکت کودک را تحقیر نکنیم، کودکی که احساس حقارت کند دست به خلاقیت نمی‌زند.

* محیط مناسبی برای انجام کارهای خلاق آنها فراهم نمایید.

* امکانات و وسایلی در اختیار آنها قرار دهید تا به وسیله ی آنها خلاقیت های خود را ابراز نمایند: وسایل موسیقی، نقاشی، طراحی.

* کارهای خلاق کودک را تشویق کنید و آنها را در معرض نمایش قرار داده و از ارزیابی بیش از حد آنان خودداری کنید.

* با کودک خود شوخ طبع و مهربان باشید.

* استعداد فقط سهم کوچکی از خلاقیت است و تمرین و نظم بخشیدن به آن از اهمیت بیشتری برخوردار است.

* امکان شرکت در فعالیت ها و کلاس های ویژه را برای آنان فراهم نمایید.

* به عنوان بزرگسال خود به انجام کارهای خلاق بپردازید و اجازه دهید کودکان شما شاهد کارهای خلاق شما باشند و بیاموزند.

* بازی های ابتکاری نقش مهمی در فعالیت ثمربخش و خلاقانه کودک ایفا می کند. مربی نباید موضوع بازی را به کودک تحمیل کند. او در این صورت حس ابتکار و نیروی ابتکار و تخیل و استقلال را از آنها سلب می کند. بسیار مهم است که بازی‌ها قالبی نباشد و راه را برای ابتکار کودکان بگشاید.



تهیه شده توسط : مجله شادکامی و موفقیت



سرگرمی های کودکانه

6 بازی خلاق برای کودکان! اتاق شاد برای کودک نقاش خلاقیت در بازی کودکان هر چی میخوای سئوال کن چگونه تخیل کودک خود را پرورش دهیم؟ با راهکارهای زیر کودکانتان را خلاق کنید!

هر چی میخوای سئوال کن



مهمترین نقشی که والدین در تربیت کودکان خود می‏توانند، ایفا نمایند پرورش توانایی خلاقیت در آنها است.

خلاقیت در پرورش کودکان عامل بلامنازع کلیه پیشرفت‏های بشری است. بسیاری از اندیشمندان معتقدند خلاقیت و سلامت روح و روان در کودکان همراه و همگام هم هستند. مهمترین عامل ایجاد خلاقیت در کودکان انگیزه است. استعداد، ویژگی‏های شخصیتی، مهارت، به والدین و اطرافیان کودک نشان می‏دهد که کودک چه کاری می‏تواند انجام دهد ولی انگیزه به کودک نشان می‏دهد که چه کاری انجام خواهد داد. آنچه مهم است پرورش خلاقیت در کودکان انطباق انگیزه‏ها با استعداد و مهارت‏های کودکان است و پرورش انگیزه و مهارت در خلاقیت بسیار کارساز است.

تمام کودکان می‏توانند خلاق باشند و این والدین کودک می‏باشند که باید بهترین راه استفاده از انرژی خلاق را به کودک خود نشان دهند و بیاموزند. در محیط اجتماعی کودکان چه در منزل و چه در مدرسه، تربیت روحیه خلاق در کودکان بسیار حایز اهمیت است. این که مراحل فرآیند خلاقیت در کودکان چگونه سپری می‏شود و اهمیت انگیزه خلاقیت در کودکان چیست، از جمله ویژگی‏های مهم و مسایل اساسی رشد و پرورش کودک است. خلاقیت در کودکان دارای دو ویژگی می‏باشد که با داشتن این دو ضابطه می‏توان به نمود خلاقیت در کودکان پی برد.

الف- کار خلاق در کودک با کارهایی که کودک قبلاً انجام داده و تمام چیزهایی که قبلا دیده یا شنیده متفاوت باشد.

ب- دوم آنکه فقط نباید متفاوت باشد بلکه باید صحیح بوده و در جهت رسیدن به یک هدف مفید باشد. به طریقی که برای کودک جذاب یا معنی دار باشد، در واقع علامت خلاقیت در اعمال و رفتار کودکان تازگی و مناسب بودن آن کار می‏باشد در تشریح این دو معیار، مفهوم تازگی آن کاملاً ساده است. رفتار کودک نمی‏تواند فقط تقلید یا گزارش چیزی که قبلاً دیده است باشد یعنی در محدوده رفتاری کودک باید تا حد زیادی تازه باشد. به منظور قضاوت درباره تازگی کار کودک، والدین او بهترین قاضی می‏باشند. بسیار مناسب بوده پر دردسرتر است این واژه به منظور رد کردن رفتارهایی که صرفا عجیب هستند مورد استفاده قرار می‏گیرد اما این مفهوم بی‏ثبات است و نباید به آن خیلی تکیه کرد.

خلاقیت کودکان در هر زمینه‏ای که باشد به سه چیز بستگی دارد.

1- مهارت در همان زمینه

2- مهارت‏های کار و تفکر خلاق

3- انگیزه ذاتی

بعضی از عناصر خلاقیت فطری می‏باشد، بعضی به یادگیری و تجربه بستگی دارد و بعضی به محیط اجتماعی مربوط می‏شود. بزرگترین کمک والدین به کودکان‏شان در پرورش خلاقیت، کمک به آنها در یافتن و گسترش نقطه تلاقی خلاقیت می‏باشد. یعنی جایی که استعدادها، مهارت‏ها و علایق آنها به یکدیگر متصل می‏شوند. آنچه مهم است بدانیم، استقلال در تصمیم‏گیری کودکان است که منجر به انگیزه می‏گردد. برای آنکه خلاقیت در کودکان پویا و زنده بماند، باید به کودکان آزادی زیادی بدهید و به آنها به عنوان یک فرد احترام بگذارید. ا

ز نظر عاطفی در حد اعتدال به کودکان نزدیک شوید و بر روی ارزش‏های اخلاقی نه قوانین خاص تاکید نمایید. لازم است والدین بدانند که از طریق عوامل زیر می‏توانند خلاقیت را در کودک خود برانگیزند. دادن آزادی، احترام، اعتدال در محبت و روابط عاطفی، اعتقاد به ارزش‏ها، نه وضع قوانین رنگا رنگ البته، قدردانی از خلاقیت از جمله عوامل تقویت کننده خلاقیت در کودکان است. در این میان، والدین می‏توانند با ترغیب کودکان خود به انجام فعالیت‏های متنوع آنان را یاری دهند تا عمیق‏ترین علایق خود را کشف نمایند. کودکان معمولاً بدون دخالت والدین سعی می‏نمایند فعالیت‏های خود را تدبیر نمایند و تدبیر خود ساخته در کار کودک قطعاً خلاقیت او را به همراه دارد. والدین کودک خلاق نسبت به برخورد خود با کودکان‏شان دارای شیوه‏ها و روش‏های گوناگون می‏باشند.

*والدین کودک خلاق برای عقاید و ابراز افکار کودکان خود احترام قایل می‏باشند.

*والدین کودک خلاق از کاوش و سوال کودک خود خسته نمی‏شوند و اجازه کنجکاوی به او می‏دهند.

*والدین کودک خلاق به او اجازه می‏دهند بسیاری از تصمیمات را خودش اتخاذ کند.

*والدین کودکان خلاق از نظر فکری بسیار کمک حال کودکان‏شان می‏باشند. همراه کودکان‏شان با دقت به دنیا نظر می‏افکنند و درباره آن با کودک صحبت می‏نمایند. البته به شیوه ای بسیار ظریف و ماهرانه با یک عدم توافق مسالمت‏آمیز با آنها به بحث می‏پردازند.

نشانه های کودک خلاق

کودکان خلاق اغلب بسیار با نشاط و پر سر و صدا می‏باشند و در بازی می‏آموزند چگونه مبارزه کنند و قوی‏ترین علایق خود را کشف می‏نمایند. تحقیقات گوناگون نشان داده است که میان بازی گرایی و ایجاد خلاقیت در کودکان رابطه معنی داری وجود دارد. کودکانی که زمانی را صرف بازی کرده‏اند اگر بلافاصله کاری را انجام دهند، بسیار خلاق‏تر از کودکانی عمل می‏نمایند که مستقیماً به یک کار مشغول می‏باشند. بهترین و موثر‏ترین روش خلاق نمودن کودکان قطعاً اینگونه خواهد بود که هم کودکان را راهنمایی نمایید و هم به آنها اختیار دهید تا مطابق علاقه و انگیزه خود از فعالیت‏های آموزشی درون یک ساختار منظم و با هدف بهره جویند.



سرگرمی های کودکانه

6 بازی خلاق برای کودکان! اتاق شاد برای کودک نقاش با راهکارهای زیر کودکانتان را خلاق کنید! خلاقیت در بازی کودکان ویژگی ها و رفتار های کودکان خلاق فرصتی برای تفکر و خلاقیت کودکان