پنیر انواع بسیاری دارد؛ به طوری که در فرانسه حدود 300 نوع آن تولید می شود اما در ایران تنها 5 تا 6 نوع پنیر قابل دسترسی است. پنیرها بسته به روش تولید، خواص گوناگون و مزه های مختلفی پیدا می کنند و از نظر ارزش تغذیه ای کمی با هم فرق دارند که البته اختلاف آنها خیلی زیاد هم نیست.
برخی پنیرها با مایه پنیر تهیه می شوند که اصطلاحا آنزیمی به نام رنت یا رنین به آن می زنند؛ در حالی که پنیرهایی مانند پنیر پیتزا بدون مایه پنیر یا آنزیم تولید می شوند و در واقع، با اسید، شیر را منعقد می کنند. البته شیر را به روش های گوناگونی منعقد می کنند که یکی از این روش ها استفاده از اسیدهای مختلفی از جمله اسید سیتریک یا اسید استیک است.
پنیر پیتزا، پنیری است که هم لخته آن را می توان با اسید درست کرد و هم بعد از لخته شدن شیر، لخته ها را داخل آب پنیر ایجاد شده کمی حرارت می دهند و اصطلاحا می پزند. بعد لخته ها را از آب جدا کرده و پرس می کنند و آبشان را گرفته و سفت می کنند. این کار باعث می شود بافت پنیر کمی کش دار و لاستیک مانند شود. سپس با حرارت دادن این حالت کش آمدن بیشتر نمایان می شود. البته اینکه یک پنیر پیتزا خوب کش بیاید یا نه، ارتباط مستقیمی به روش تولید درست و مدت زمان پخت لخته ها دارد. اگر توانایی کارخانه تولید کننده بالا باشد و روش تولید را به خوبی انجام دهد، کیفیت پنیر بالا رفته و در اصطلاح بیشتر کش می آید.
در ضمن یادتان باشد که پنیر پیتزا برخلاف پنیرهایی که با مایه پنیر تهیه می شوند، نیازی به رسیدن ندارد. برخی پنیرها را بعد از تهیه در یخچال نگه می دارند تا برسند و همین رسیدن سبب تغییر مزه آنها می شود. به علاوه، پنیر پیتزا در مقایسه با پنیرهای معمولی به همان میزان پروتئین دارد چون وقتی شیر لخته می شود، بیشتر پروتئین در لخته باقی می ماند. آنچه در آب پنیر می رود بیشتر املاح، قند و مقدار کمی پروتئین است و می توان گفت میزان پروتئین پنیر پیتزا با پنیر صبحانه برابری می کند. اما چربی پنیر پیتزا با پنیر صبحانه کمی متفاوت است و مقدار آن بستگی به نوع شیری دارد که در تهیه آن مورد استفاده قرار گرفته است. البته به برخی پنیرها بعدا چربی اضافه می شود مثل پنیرهای خامه ای که وقتی لخته تشکیل شده و آب پنیر جدا شد به لخته، خامه یا کره اضافه می کنند و بعد آن را قالب گیری کرده و نهایتا پنیر خامه ای یا پنیرهای پر چرب تولید می شوند. بنابراین میزان چربی پنیر پیتزا یا هر پنیر معمولی دیگری به نوع شیر و چربی اضافه شده در مراحل بعدی آن بستگی دارد.
قاعدتا روی بسته بندی همه مواد غذایی باید خصوصیات کامل از جمله میزان چربی، پروتئین، نمک و کالری درج شده باشد ولی متاسفانه در ایران این موضوع خیلی جدی گرفته نمی شود.
در رابطه با کلسیم نیز باید گفت پنیر پیتزا هم مانند سایر لبنیات یکی از منابع خوب تامین کلسیم به حساب می آید ولی چون نمک و چربی آن زیاد است بنابراین در مقایسه با یک لیوان شیر کم چرب به صرفه نیست تا کلسیم مورد نیاز روزانه مان را با خوردن این نوع پنیر تامین کنیم.
منبع:salamatiran.com
چند دقیقه با دانستنی ها
کاهو برای افراد عصبانی مفید است تولید پنیر از میکروبهای بدن! دختری که کیک و شکلات او را میکشد +عکس راه حل ریاضی دانان برای تقسیم مساوی پیتزا + تصاویر پیتزا به جنگ نورو ویروسها میرود! پنیر تازه محلی استفاده نکنید
سبزیجات از منابع غنی آنتیاکسیدان به حساب میآیند. خوشبختانه این گیاهان در وعدههای غذایی ما بسیار دیده میشوند. در اینجا اما به نمونههایی اشاره شده که مصرف بیشتر آنها به سلامت ما کمک بیشتری میکند.
کلم بروکلی
کلم بروکلی سرشار از آنتیاکسیدانهای ضد سرطان است. یکی از تحقیقات نشان داده است، مردانی که پنج بار یا بیشتر در هفته از این قبیل سبزیجات که بروکلی یکی از آنهاست- میخورند، در صورت ابتلا به سرطان مثانه، شانسی ۱۰ درصد بیشتر از مردان در بهبودی دارند.
پیاز
تمامی آنتیاکسیدان ضد سرطان پیاز را در صورتیکه آن را خام مصرف کنید به دست خواهید آورد. پختن پیاز در دمای زیاد، فواید ضد سرطان آن در سرطانهای ریه و پروستات را کاهش میدهد.
ذرت
ذرت را به هر شکلی که مصرف میکنید -بلال یا پخته شده-، تنها مراقب باشید که ذرت پخته شده را میخورید. یک مطالعه در ژورنال مواد غذایی کشاورزی و شیمی نشان داده است که میزان آنتیاکسیدان ِ لوتئین در ذرت پخته شده بیشتر است و هر چه ذرت بیشتر پخته شود، میزان این آنتیاکسیدان نیز بیشتر خواهد بود. این آنتیاکسیدان، ریسک نابینایی و کمبینایی بر اثر کهولت سن را در افراد مسن موثر کاهش میدهد.
نخود سبز
کوچک اما نیرومند! طبق نتیجه یکی از تحقیقات در ژورنال بینالمللی سرطان مشخص شده که مصرف مقداری از نخود سبز به همراه دیگر حبوبات، ریسک سرطان معده را کاهش میدهد.
کلم پیچ
این گیاه سبز با برگهای مجعد، سرشار از ویتامین سی است. آنتی اکسیدان آن با کم کردن سطح ldl یا کلسترول بد، منجر به کاهش ریسک بیماریهای قلبی میشود.
فلفل قرمز
یک فلفل متوسط، فقط ۳۲ کالری دارد، اما دارای حجم عظیمی از ویتامین سی است که حدود ۱۵۰ درصد از ارزش روزانه توصیه شده را تامین کرده و از گرفتگی شر این که از عوامل اصلی بروز بیماریهای قلبی است، جلوگیری میکند.
اسفناج
اسفناج با کاروتنوئیدها ساخته شده؛ آنتیاکسیدانهایی که به سلامت چشمها کمک میکند و از بروز دژنراسیون ماکولار که باعث نابینایی در افراد مسن میشود، جلوگیری میکند. پختن سبزیجات کمک می کند لوتئین (کاروتنوئید) بهتر توسط بدن جذب شود.
ماکولار نقطهای زردرنگ در شبکیه چشم است که بیشتری حساسیت به نور را در شبکیه دارد و فساد آن از شایعترین عوامل کوری در افراد مسن است.
جوانه یونجه
این نیروگاه کوچک، منبعی غنی از بتاکارتن است. آنتیاکسیدانی است که شما را در برابر سرطان ریه محافظت میکند و به ساخت پوست سالم، مو، ناخنها، لثهها، غدد، استخوانها و دندان کمک میکند. این گیاه همچنین منبع خوبی از ویتامین ای است، که ممکن است از حملات قلبی جلوگیری نماید. مصرف جوانه یونجه همچنین ریسک مرگ در اثر سرطان مثانه را کاهش میدهد.
کلم بروکسل
آنتی اکسیدانهای این گیاه به رفع رادیکالهای آزاد سرطانی کمک میکند و با ۸۰ درصد ویتامین سی روزانه خود در نصف لیوان، به مبارزه با بیماریهای قلبی و آب مروارید میرود.
چغندر
سبزیجات از منابع غنی آنتیاکسیدان به حساب میآیند. خوشبختانه این گیاهان در وعدههای غذایی ما بسیار دیده میشوند. در اینجا اما به نمونههایی اشاره شده که مصرف بیشتر آنها به سلامت ما کمک بیشتری میکند.
منبع:aftabir.com
تغذیه و تناسب اندام
9خوراکی مغذی که متخصصان دوست دارند 10 راهکار تغذیهای برای کاهش کلسترول خون 6 ماده خطرناک جنگ با خرچنگ از طریق مواد غذایی حذف پنیرازسفره صبحانه عاقلانه نیست رابطه یک خوراکی خوشمزه با سرطان مری و معده