کتوزیس، یک استراتژی کاهش وزن است.
کتوزیس، یک فرایند متابولیکی نرمال است که بدن شما برای حیاتش آن را انجام میدهد. هنگامیکه بدنتان کربوهیدرات کافی از مواد غذایی دریافت نکند تا سلولهای شما برای تولید انرژی، آنها را بسوزانند، به جای آن، چربی را میسوزاند. آنگاه بعنوان بخشی از این فرایند، چیزی ساخته میشود بنام کتون.
اگر سالم هستید و یک رژیم غذایی متعادل دارید، بدن شما مقدار سوزاندن چربی کنترل میکند، و معمولا کتون ساخته نشده و از آن استفاده نمیشود. اما هنگامیکه کالری مصرفی یا مقدار مصرف کربوهیدراتتان را کاهش میدهید، بدن شما برای تولید انرژی از کتوزیس استفاده میکند.
این مسئله، میتواند بعد از یک ورزش طولانی یا در طول بارداری نیز اتفاق بیفتد. برای افراد مبتلا به دیابت کنترل نشده هم، کتوزیس نشانهی عدم استفادهی کافی از انسولین است. هنگامیکه کتونها جمع شوند، کتوزیس میتواند خطرناک گردد. سطوح بالای کتون، منجر به کم آبی بدن میشود و تعادل مواد شیمیایی خون شما را بر هم میزند.
رژیمهای غذایی کتوژنیک و کم کربو
کتوزیس، یک استراتژی کاهش وزن متداول است. برنامههای غذایی کم کربوهیدرات، اولین جزء از رژیم غذایی اتکینز و پالیو هستند که برای سوخت رسانی به بدنتان روی پروتئین تاکید میکنند. کتوزیس، علاوه بر اینکه به بدنتان کمک میکند چربی بسوزاند، میتواند باعث شود که کمتر احساس گرسنگی کنید و همچنین به حفظ عضلاتتان نیز کمک میکند.
برای افراد سالمی که دیابت ندارند و باردار هم نیستند، کتوزیس معمولا بعد از ۳ یا ۴ روز مصرف کمتر از ۵۰ گرم کربوهیدرات در روز اتفاق میافتد. این مقدار در حدود ۳ تکه نان، یک فنجان ماست میوهای کم چرب یا دو موز کوچک است. شما میتوانید با روزه گرفتن نیز کتوزیس را آغاز کنید.
ممکن است پزشکان، کودکان مبتلا به صرع را تحت یک رژیم غذایی کتوژنیک (یک برنامهی غذایی با چربی بسیار بالا، کربوهیدرات و پروتئین بسیار کم) قرار دهند، زیرا ممکن است این رژیم به جلوگیری از تشنج کمک کند. بزرگسالان مبتلا به صرع، گاهی اوقات از رژیمهای اصلاح شدهی اتکینز استفاده میکنند.
بعضی از تحقیقات نشان میدهد که رژیم غذایی کتوژنیک میتواند به کاهش خطر ابتلا به بیماریهای قلبی کمک کند. مطالعات دیگر نشان میدهد که رژیمهای بسیار کم کربوهیدرات خاص به افراد مبتلا به سندرم متابولیک، مقاوم به انسولین و دیابت نوع ۲ نیز میتواند کمک میکنند.
محققین مشغول مطالعه در مورد اثرات این رژیمهای غذایی روی آکنه، سرطان و سندرم تخمدان پلی کیستیک (PCO) و بیماریهای سیستم عصبی مانند آلزایمر، پارکینسون و بیماری لو گهریگ هم هستند.
رژیم غذایی کتوژنیک خطر ابتلا به بیماریهای قلبی را کاهش میکند.
کتونهایتان را آزمایش کنید
شما میتوانید با آزمایش کتونها در خون یا ادرارتان بفهمید که چقدر کتون دربدنتان درجریان است. لازم نیست به پزشک مراجعه کنید. میتوانید برای بررسی ادرارتان در خانه، نوارهای تست بخرید. بعضی از دستگاههای تست قند خون میتوانند کتونهای خون شما را اندازه گیری کنند. اگر نمیدانید که چگونه و چه زمانی کتونهایتان را آزمایش کنید، با پزشک یا مربی دیابتتان صحبت کنید. مقادیر بالای کتون، خطرناک هستند.
کتواسیدوز
هنگامیکه کتوزیس بیش از اندازه شود، کتواسیدوز اتفاق میافتد. کتونها در خون شما جمع میشوند، و خون اسیدی میگردد. کتواسیدوز میتواند باعث کما یا مرگ شود!
هنگامیکه افراد مبتلا به دیابت انسولین کافی دریافت نکنند، میتوانند دچار کتواسیدوز یا کتواسیدوز دیابتی (DKA) شوند. آنها همچنین میتوانند هنگامیکه بیمار یا مجروح هستند یا هنگامیکه بخاطر عدم مصرف مایعات کافی کم آب میشوند، دچار کتواسیدوز دیابتی شوند.
برخی از افرادی که دیابت ندارند نیز ممکن است دچار کتواسیدوز شوند. این مسئله بخاطر اعتیاد به الکل، گرسنگی یا تیروئید پر کار ایجاد میشود. در حالت عادی یک رژیم غذایی کم کربوهیدرات سالم، نباید باعث بروز مشکلی شود.
اگر این علائم را دارید با پزشکتان تماس بگیرید:
• تشنگی یا خشکی دهان
• ادرار کردن زیاد
• احساس خستگی
• پوست خشک یا برافروخته
• احساس ناراحتی در معده
• استفراغ
• مشکل تنفسی
• گیجی
• نفس با بوی میوه
• احساس درد در شکم
هنگامیکه دیابت دارید، استفراغ میتواند بسیار خطرناک باشد. اگرچه کتواسیدوز دیابتی معمولا به آرامی آغاز میشود، اما استفراغ میتواند به این روند سرعت ببخشد. بطوریکه فقط در عرض چند ساعت اتفاق میافتد! اگر بمدت ۲ ساعت است که استفراغ میکنید، حتما با پزشکتان تماس بگیرید.
منبع: fitnessmagazine.ir
بیشتر بخوانید تا سالم بمانید
چگونه با افزایش چربی خون مبارزه کنیم؟ 8 دلیلی که سبب چاقی میشود آقایان گردو بخورند!؟ این 6 عامل فشار تان را بالا می برند جوشانده فوق العاده برای دیابتیها ده نکته درباره خون دادن
پیوند کلیه راه حل بهتری برای درمان نارساییهای کلیوی است
نارسایی کلیه از نظر تعریف به معنای کارکرد نامناسب کلیهها در حد پایینتر از 15درصد است در این حالت بدون درمان جایگزین، بسیاری قادر به ادامه حیات نخواهند بود و نیازمند همودیالیز یا پیوند کلیه هستند.
پیشگیری بهترین راه حل برای جلوگیری از ابتلا به نارسایی کلیه است. اما هیچ پیشگیری مؤثری بدون شناخت علل نارسایی کلیه امکانپذیر نیست. یکی از شایعترین علل ابتلا به نارسایی کلیه، دیابت و قند است و در رتبههای بعد فشار خون ، بیماریهای التهاب کلیه (گلو مرونونویت)، سنگ کلیه، ناهنجاریهای مادرزادی دستگاه ادراری، مجاری کلیه، برگشت ادرار از مثانه به کلیهها و پلی کستیک قرار میگیرد.
معمولاً بیمارانی که مبتلا به بیماری نارسایی کلیه هستند بتدریج کارکرد کلیههای آنان کاهش پیدا میکند و در اکثر موارد بیمار اطلاعی از بیماری خود ندارد. از آنجایی که نارسایی کلیه ممکن است علائم واضحی نداشته باشد، توصیه میشود که معاینات دورهای، سالانه یا سالی دوبار انجام شود و در افرادی که سابقه قند، فشار خون و سابقه ارثی بیماریهای کلیوی دارند، معاینات و آزمایشات با فواصل کمتر انجام شود.
برای پیشگیری از ابتلا به نارسایی کلیه، کنترل قند و فشار خون اهمیت زیادی دارد. در ابتلا به بیماری التهاب کلیه عوامل مختلفی وجود دارد که یکی از آنها ابتلا به گلودرد استرپتوکوکی است که بخصوص در اطفال و نوجوانان شایع است. در صورتی که درمان مناسب انجام نشود، در آینده موجب نارسایی کلیه میشود.
بنابراین گلودردهای چرکی نیاز به تشخیص سریع و درمان مناسب دارد . در بیمارانی که سنگ کلیه دارند درمان سنگ و پیگیری بعدی جهت بررسی احتمال عود سنگ ضرورت دارد. در اطفال، برگشت ادرار از مثانه به کلیهها شایع است که معمولاً بهصورت تب تظاهر میکند. بنابراین در اطفال دچار تب بدون علت، آزمایش کشت ادرار از نظر تشخیص برگشت ادرار ضرورت دارد.
نارسایی کلیه از نظر تعریف به معنای کارکرد نامناسب کلیهها است
در صورتی که نارسایی کلیه تشخیص داده نشود میتواند چندین سال بعد باعث نارسایی کلیه شود. یکی دیگر از علل نارسایی کلیه، ناهنجاریهای مادرزادی است که معمولاً در اطفال و نوجوانان بهصورت علائم ادراری تظاهر میکند. بنابراین در اینگونه از بیماران بررسیهای تشخیصی ضرورت دارد.
با توجه به آنچه گفته شد باید در نظر داشته باشیم که در هر سنی احتمال نارسایی کلیه وجود دارد و در تمام مقاطع سنی، نیاز به معاینات و آزمایشات دورهای است.
اما سؤال دیگری که مطرح میشود این است که وقتی بیمار دچار نارسایی کلیه شد چه باید کرد؟
چنانکه گفته شد نارسایی کلیه وقتی رخ میدهد که کارکرد کلیهها به حد پایینتر از 15 درصد برسد. در این حالت بدون درمان جایگزین، بسیاری از مبتلایان قادر به ادامه حیات نخواهند بود و نیازمند همو دیالیز یا پیوند کلیه خواهند داشت.
دیالیز اگرچه نخستین راه درمان جایگزین کلیه است اما پیوند کلیه راه حل بهتری برای درمان نارساییهای کلیوی است زیرا بعد از پیوند کلیه بیمار تقریباً کیفیت زندگی طبیعی دارد و این درمان هم در کشور ما به دلیل پیوند کلیه از بیمار مرگ مغزی رو به افزایش است. به این ترتیب بیماران کیفیت زندگی بهتر خواهند داشت و از میزان بیماران دیالیزی کاسته خواهد شد
منبع:salamatnews.com
بیشتر بخوانید تا سالم بمانید
نکاتی مهم در مورد کلیه ها چه عواملی بر تشکیل سنگ کلیه تاثیر دارد ؟ چگونه باید از کلیه ها محافظت کرد؟ بهترین سنگ شکن کلیه تفاوت درد آپاندیس با سایر دردها دو دشمن کلیه آدم ها
۱) غذاهایی را که باعث ایجاد نفخ می شود مشخص کنید و به تدریج مصرف آنها را کاهش دهید. این مواد شامل هستند.
۲) نوشیدنی های گازدار باید از برنامه غذایی تان حذف شوند. گاز CO۲ موجود در حباب های این نوشیدنی ها باعث نفخ می شود و گاز، تخلیه معده را کند می کند.
۳) از مصرف غذاها و نوشیدنی هایی که حاوی سوربیتول و فروکتوز هستند اجتناب کنید.
۴) مکمل های فیبردار و غذاهای سرشار از فیبر نشانه های نفخ را تشدید می کنند.
۵) گاهی اوقات نفخ به یبوست مربوط می شود و بنابراین باید این مشکل را برطرف کنید.
۶) اگر پس از مصرف شیر یا محصولات لبنی دچار نفخ می شوید، باید یا انواع بدون لاکتوز این محصولات را مصرف کنید یا لبنیات را همراه با قرص های حاوی آنزیم لاکتاز استفاده کنید.
۷) مصرف ماست، روغن نعناع فلفلی، زیره سبز، زیره سیاه و زردچوبه گاز روده ها و نفخ را کاهش می دهد.
۸) بهتر است وعده های غذایی را در حجم کم و دفعات زیاد استفاده کنید.
۹) روزانه آب کافی (تا ۸ لیوان) بنوشید. کمبود مایعات بدن باعث ایجاد یا تشدید یبوست شده به افزایش نفخ کمک می کند به ویژه اگر غذاهای فیبردار مصرف شود.
۱۰) غذاهای تازه و طبیعی مصرف کنید و از مصرف انواع غذاهای سرد و بسته بندی شده اجتناب کنید. یک علت توصیه عدم مصرف این غذاها کاهش دریافت نمک است. مصرف زیاد نمک سبب جذب مقدار فراوانی آب از معده می شود.
۱۱) مصرف زیاد قهوه، چای و شکلات، باعث تحریک هاضمه و ایجاد نفخ می شود.
۱۲) هضم چربی دشوار است و ممکن است باعث نفخ شود. پس، از مصرف غذاهای پرچرب پرهیز کنید.
۱۳) برای کاهش خاصیت نفخ آوری لوبیای پخته، می توان لوبیا را ۲۴ ساعت درون آب خیساند و سپس آب پز کرد. اما این کار دیگر مواد مغذی را نیز از لوبیا خارج می کند.
۱۴) پختن غذاها، هضم آنها را راحت تر می کند.
۱۵) جویدن آدامس باعث بلع مقادیر زیاد هوا می شود و بنابراین باید از آن پرهیز کنید.
۱۶) قدم زدن پس از صرف غذا حرکات روده ها را تحریک می کند و باعث کاهش نفخ می شود.
منبع:روزنامه سلامت
بیشتر بخوانید تا سالم بمانید
روزهدارانی کـه سـردرد میگیـرنـد بیماری ام اس -MSرا بیشتر بشناسیم راه حل سفید کردن دندانها را یاد بگیریم علت دردهای زیر شکمی چیست؟ مقابله با خستگی بعدازظهر نشانههای سکته مغزی
لوزهها در حالت طبیعی به یک اندازه و تمام سطح آنها صورتی است. روی سطح لوزهها فرورفتگیهای عمیقی وجود دارد که محلی برای به دام افتادن سنگهای لوزه میشود. درواقع، وظیفه لوزهها تولید آنتیبادی در بدن است. البته این عملکرد تنها در یک سال نخست زندگی است و در سالهای بعد نقش موثری در ایمنی بدن ندارد. مطالعات پزشکی نشان میدهد کودکانی که لوزههای آنها به هر دلیلی خارج شده در سنین بالاتر از نظر ایمنی مشکلی پیدا نکردهاند و توانایی خود را در مبارزه با عفونتها از دست نمیدهند.
عفونت التهابی لوزهها علائمی دارد؛ از قبیل گلودرد، تب، تنفس دشوار، احتقان یا آبریزش بینی، قرمزی و تورم لوزهها همراه با نقاط سفیدرنگ، کاهش حجم صدا یا صدای گرفته، سردرد، درد شکمی، استفراغ خونآلود، تنفس با دهان بویژه در کودکان، تنفس صدادار در طول روز و خرخر کردن هنگام خواب شبانه، تودماغی صحبتکردن، اشکال در بلع همراه با درد و تورم و در این میان شایعترین علامت آن گلودرد است.
التهاب و بزرگ شدن لوزهها باعث انسداد راههای تنفسی و در نتیجه خرخر، اختلال خواب، اشکال در بلع غذا و حتی مشکلات دندانی میشود. علائمی چون احتقان، گرفتگی، آبریزش بینی، عطسه و سرفه نشان میدهد منشأ بیماری، ویروسی است که معمولا بدون نیاز به درمان خاصی پس از گذشت دو هفته بهبود مییابد. برعکس تب ناگهانی بدون عفونت مجاری تنفسی فوقانی ممکن است نشانه عفونت باکتریایی لوزهها باشد.
با مشاهده چنین علائمی حتما به پزشک مراجعه کنید، زیرا احتمال بروز گلودردهای میکروبی که به گلودردهای استرپتوکوکی مشهورند، وجود دارد. این علائم نیز بهخودیخود و بدون نیاز به درمان بهبود مییابد، اما پزشکان هشدار میدهند درمان نشدن این عفونتهای استرپتوکوکی میتواند باعث تب روماتیسمی شود و صدمات دائمی به قلب وارد کند. از این رو باید حتما به پزشک مراجعه کنید تا درمانهای لازم انجام شود.
التهاب لوزه بسته به عامل پدیدآورنده آن میتواند واگیر یا غیرواگیر باشد. انواع ویروسی و باکتریایی بسیار مسری است، ولی التهاب لوزه بر اثر مشکلات مزمنی مانند التهاب سینوسها یا حساسیتی غشای مخاط بینی غیرواگیر است.
انواع التهاب لوزه
معمولا التهاب لوزهها به دو شکل حاد و مزمن مشاهده میشود. نوع حاد آن با گلودرد ناگهانی آغاز میشود و معمولا با تب همراه است. بیمار قادر به فرو دادن بزاق خود نیست، از گوش درد هم در زمان بلع شکایت میکند و تنفس دشواری دارد. در چنین بیمارانی، سطح لوزهها شفاف و براق است و پوشش سفید رنگی روی آن را میپوشاند.
غدد لنفاوی گردن متورم شده و تب ظاهر میشود. التهاب لوزه استرپتوکوکی باعث وارد آمدن صدمات ثانویه به عروق قلبی (تب روماتیسمی) و کلیهها میشود. این عفونتها همچنین زخمهای پوستی، التهاب سینوس ها، سینه پهلو و عفونتهای گوش را در پی دارند. در موارد حاد التهابی که گلو بشدت عفونت کرده و لوزهها و غدد لنفاوی ناحیه گردن بسرعت بزرگ میشوند، بیمار دچار خستگی مفرط و بیقراری خواهد شد. گلودرد ناشی از این التهاب حدود یک هفته تا یک ماه طول میکشد و معمولا به آنتیبیوتیکهای تجویزی واکنش نشان نمیدهد.
اما نوع التهاب مزمن لوزهها، عفونتهای پایدار و مقاوم هستند. تکرار مرتب این عفونتها باعث تشکیل کیستهای کوچک در لوزهها میشود. سنگهای لوزه معمولا در این کیستها و فرورفتگیها ایجاد میشود. خرد شدن این سنگها بویی مانند تخممرغ گندیده در دهان به وجود میآورد و تنفس برای بیمار دشوار میشود. بزرگ شدن لوزهها از جمله عوامل مسدود شدن راه تنفسی در افراد است که به خرخر در زمان خواب یا اختلال در الگوی خواب منجر میشود و اغلب وقفههای تنفسی ایجاد میکند.
این حالت فرد را مرتب در طول شب از خواب بیدار میکند. شب ادراری، کابوسهای شبانه، تغییرات در خلق و خو، خوابآلودگی بیش از حد و حتی مشکلات قلبی از عوارض آن است. دندانپزشکان معتقدند بزرگ شدن لوزهها و نوع تنفس خاص این افراد ناهنجاریهای دندانی را در آنها پدید میآورد.
عفونتهای لوزه را چگونه از بین ببریم؟
معمولا عفونت باکتریایی لوزهها با انواع مختلفی از آنتیبیوتیکها از جمله پنیسیلین درمان میشود. در مواردی که بدن بیمار نسبت به درمانهای پزشکی مقاوم شده و مرتب عفونتها بازمیگردد، پزشکان معمولا لوزهها را خارج میکنند.
عوامل ویروسی التهاب لوزهها تنها از طریق مراقبتهای حمایتی مانند کنترل تب و غرغره کردن آب از بین میرود. مصرف آنتیبیوتیکها در درمان عفونت ویروسی التهاب لوزه بیتاثیر است. در مواردی که لوزهها بیش از حد بزرگ شده مصرف دورههای طولانیمدت آنتیبیوتیک یا دوره کوتاهمدت استروئیدها موثر است. داروهایی که در این موارد استفاده میشوند کورتیزونهایی از قبیل پریدنیزون و پریدنیزولون است.
اما در کنار تمام این روشها شما میتوانید با کارهایی بسیار ساده در منزل، تا حدودی التهاب لوزهها را کاهش دهید و از تحریک آنها جلوگیری کنید. بهتر است تا حد امکان در منزل استراحت کرده، آهسته و کمتر صحبت کنید تا لوزهها تحریک نشوند. ترکیبی از آبلیمو و عسل مسکن خوبی است که درد شما را کاهش میدهد. تا جایی که میتوانید مایعات بنوشید و غذاهای نرمی مصرف کنید که راحتتر بلعیده شوند. تا میتوانید آب بنوشید، زیرا مانع خشکی لوزهها و کمآبی گلو میشود. چای داغ فاقد کافئین همراه عسل، گلودرد شما را کاهش میدهد.
غرغره کردن آب نمک گرم به کم شدن گلودرد ناشی از التهاب لوزهها کمک میکند. سعی کنید تا حد امکان در معرض محرکهایی از هوای خشک، محصولات پاککننده و دود سیگار قرار نگیرید و از دستگاههای بخور محیطی برای مرطوب نگهداشتن هوا استفاده کنید.
مصرف داروهایی از قبیل استامینوفن و ایبوپروفن با اجازه پزشک معالج میتواند در کاهش دردها و از میان بردن تب ناشی از عفونت لوزهها موثر باشد. پزشکان معمولا تنها در درمان عفونتهای باکتریایی دارو تجویز میکنند.
چه زمانی برای عمل لوزهها مناسب است؟
پزشکان و محققان معتقدند بیمارانی که مدام لوزههایشان عفونت میکند و به روشهای دارویی پاسخ نمیدهند و این مشکل در فعالیتهای روزمره آنها تداخل ایجاد کرده باید تحت عمل جراحی قرار بگیرند.
منبع:jamejamonline.ir
بیشتر بخوانید تا سالم بمانید
10 فرمان برای مبتلایان به گلودرد! ازراه دهان نفس کشیدن:خوب است یا بد؟ اگرهمیشه از خستگی می نالید بیماری های فصل سرد درمان طبیعی و خانگی سرماخوردگی درمان گرفتگی مزمن بینی
علت بیماری واسکولیت در بیشتر مواقع وجود اختلال در سیستم ایمنی است.
واسکولیت بیماری عروقی است با علت ناشناخته که در آن عروق بدن (شریان یا ورید) دچار التهاب می شوند. در بیماری واسکولیت، سیستم ایمنی بدن به اشتباه عروق خود را بیگانه تلقی می کند و به آن حمله ور می شود تا آن را نابود کند. علت بیماری در بیش از 90درصد مواقع وجود اختلال در سیستم ایمنی است اما ویروس ها و عناصر خارجی هم ممکن است باعث بیماری واسکولیت شوند. بیماری به صورت حاد (ناگهانی) و مزمن (طول کشیده) بروز می کند و درگیری شریان ها معمولا شدیدتر از وریدهاست. واسکولیت در خانم ها شایع تر است و اغلب در 20 تا 50 سالگی رخ می دهد.
تقسیم بندی واسکولیت براساس نوع عروق است
واسکولیت انواع مختلفی دارد و تقسیم بندی آن براساس نوع عروق درگیر است. عروق در بدن 3 نوع است؛ بزرگ، متوسط و کوچک. عروق بزرگ همان عروق مرکزی مانند آئورت و شاخه های آن هستند، عروق متوسط در اندام ها مانند ران و بازوها و عروق کوچک در کف دست و پا و در انگشتان قرار دارند. در این تقسیم بندی چند بیماری شناخته شده وجود دارد؛ در دسته واسکولیت عروق بزرگ بیماری تاکایسو، بهجت و آرتریت سلول های بزرگ در دسته واسکولیت عروق متوسط بیماری پن، کاوازاکی و برگر و در دسته واسکولیت عروق کوچک نشانگان رینود را مشاهده می کنیم. هر یک از این بیماری ها علائم و تظاهرات خاصی دارند و در سنین مختلف رخ می دهند.
نوع عارضه التهاب عروق
وقتی عروق ملتهب می شوند، احتمال ضعیف شدن دیواره رگ و از بین رفتن آن وجود دارد. آسیب به عروق به دو شکل است:
1- گشادی عروق: گاهی آسیب باعث گشادشدن رگ و بروز بیماری به نام آنوریسم می شود. اگر آنوریسم پاره شود، خونریزی داخلی و خطرناکی ایجاد می کند. در این مواقع احتمال مرگ بیمار وجود دارد.
2- بسته شدن عروق: گاهی هم در اثر التهاب رگ بسته و خونرسانی به اعضا مختلف می شود. اختلال در خونرسانی باعث سیاه شدن و قطع عضو می شود. در کشور ما بیماری واسکولیت شایع است ولی این دو نوع بیشتر از بقیه انواع واسکولیت دیده می شود.
واسکولیت یک بیماری عروقی است.
واسکولیت رینود
نشانگان رینود در زنان شایع تر از مردان است. در واسکولیت رینود عروق ریزانگشتان درگیر هستند. تظاهر اصلی بیماری رینود در مبتلایان، سفیدی انگشتان است. سفیدی انگشتان وقتی است که دست در معرض سرما قرار می گیرد.
این عارضه علاوه بر سفیدی با درد نیز همراه است. بعد از گرم شدن دست، خون دوباره به دست بازگشته و سفیدی و درد برطرف می شود. اگر نشانگان رینود شدید باشد باعث بسته شدن رگ و قطع کامل خونرسانی به بافت می شود و حتی ممکن است باعث قطع انگشتان هم شود. بیماری را می توان با آزمایش خون تشخیص داد. اگر در آزمایش مشکلی دیده نشود، روش بعدی تشخیصی استفاده از آنژیوگرافی است. درمان دارویی و عمل جراحی است. در عمل جراحی عصب سمپاتیک اندام درگیر قطع می شود تا خونرسانی بهتر انجام شود.
واسکولیت برگر
بیماری برگر در ایران شیوع بالایی دارد. واسکولیت برگر نیز بیماری التهابی است که شریان ها و وریدها را درگیر می کند. گاهی شدت التهاب به حدی است که عصب پیام رسان به عروق نیز گرفتار می شود. درگیری عصب درد زیادی ایجاد می کند. تقریبا همه بیماران هنگام حمله بیماری، از شدت درد پاها را بغل و ناله می کنند.
علت بیماری برگر کاملا شناخته شده است. بیماری ارتباط مستقیمی با دود سیگار دارد. انواع دیگری از برگر هم وجود دارد که با دود حشیش و… مرتبط هستند. بیماران به محض اینکه در تماس با دود سیگار قرار می گیرند، علائمشان شعله ور می شود و با فاصله گرفتن از دود سیگار بیماری فروکش می کند. بیماران معمولا مردان جوان و سیگاری هستند.
علل و انواع بیماری واسکولیت
اندام های گرفتار معمولا اندام های تحتانی اند. ولی اندام های فوقانی هم درگیر می شوند. تغییر رنگ (رنگ ارغوانی) و درد بیمار در ناحیه پاست و از نوک انگشتان و پنجه شروع می شود. اغلب بیماران هم نمی دانند بیماری با سیگار مرتبط است و به سیگار کشیدن ادامه می دهند تا اینکه انگشت کاملا سیاه می شود. وقتی در این مرحله به پزشک مراجعه می کنند تنها راه قطع عضو است.
کنترل بیماری برگر آسان است. بیماران باید از دود سیگار دوری کنند حتی در کنار یک فرد سیگاری هم ننشینند. وقتی سیگار کنار گذاشته شود، در مدت زمان کوتاهی تمام علائم فروکش می کند. درمان دارویی و جراحی (قطع عصب سمپاتیک) هم برای بیماران مفید است. اگر سیگار ترک نشود، شاهد قطع عضو در اندام ها خواهیم بود.
واسکولیت درمان قطعی ندارد
درمان قطعی برای واسکولیت وجود ندارد. تنها راه درمانی تجویز کورتون با دوز بالا، استفاده از داروهای قوی ضدایمنی و قطع عصب سمپاتیک است. اگر هم در تشخیص، آنوریسم و خونریزی ناشی از آن قطعی شود، باید با عمل جراحی رگ مصدوم را درمان کرد.
منبع: salamat.ir
بیشتر بخوانید تا سالم بمانید
آقایان گردو بخورند!؟ آنچه باید دربارۀ لنفوم هوچکین بدانید این ۹ عادت ابتلا به سرماخوردگی را در شما زیاد می کند! بیماری های تابستانی را دور بزنید! درباره اثرات درمانی یخ چه می دانید؟ سرطان غده تیموس