فان ساز

مجله تفریحی فرهنگی هنری

فان ساز

مجله تفریحی فرهنگی هنری

اول خودشناسی بعد ازدواج



 

 

اول خودشناسی بعد ازدواج

 

شاید برای موفقیت افراد در ازدواج هزاران دلیل وجود داشته باشد، اما یکی از دلایل مهم و در واقع پیش‌نیاز موفقیت، خودشناسی یا خودآگاهی است.


خودشناسی راز ساده و مهم زوج های خوشبختی است که مسیر رسیدن به تکامل و سعادتمندی را از درون خود شروع کرده اند و پایه های آرامش و عشق را با خودشناسی گذاشته اند.

 

با توجه به اهمیت خودآگاهی، می توان به چند مورد از کاربردهای آن در ازدواج و زندگی اشاره کرد

 

1- هوش: یکی از عواملی که به داشتن زندگی سعادتمند کمک می کند مسئله هوش است. در هنگام خودشناسی فرد باید از میزان هوش خود آگاهی کامل داشته باشد و این مسئله را در انتخاب همسر ملاک قرار دهد.

 

به بیان دیگر دختر و پسری که قصد ازدواج با یکدیگر را دارند باید از نظر تفکر و هوش با یکدیگر هم ‌طراز باشند تا در زندگی مشترکشان موفق تر باشند.

 

مثلاً کسانی که از نظر هوشی ضعیف هستند مسائل را به راحتی نمی فهمند و باید با کلی تمهیدات مسائل را به آنان فهماند. در حالی که افراد باهوش حتی با یک اشاره کوچک خیلی خوب می فهمند و با رمز و اشاره نیز آشنا هستند.

 

2- سلامتی جسمانی و روانی: یکی دیگر از ابعاد خود شناسی مسئله سلامتی است که از نظر جسمانی و روانی باید مورد بررسی قرار گیرد. شناسایی مشکلات روحی و روانی شامل افسردگی، وسواس عملی و فکری، سوءظن و... می‌باشد و مشکلات جسمی مثل معلولیت های ذهنی و جسمی، ایدز، سوختگی، سل و... در امر ازدواج بسیار مهم هستند. افراد باید از سلامت جسمی، روحی و روا‌نی خود آگاه بوده و بدا‌نند که در چه وضعیتی قرار دارند تا در انتخاب همسر و زندگی مشترک با مشکل مواجه نشوند.

 

3- اعتقادی مذهبی: بعد دیگر خودشناسی در امر ازدواج، شناخت خود از نظر اعتقادات مذهبی است. یعنی فرد باید خود را در زمینه اعتقادات کامل بشناسد و تعریف دقیق و جزئی از موارد اعتقادی خود داشته باشد و حتی این مسئله را هم مورد بررسی قرار دهد که میزان و درجه تقید و ایمانش به آن اعتقادات تا چه حدی است. به عبارت دیگر خود را از لحاظ پایبندی به اعتقادات مذهبی مورد ارزیابی قرار دهد، زیرا این مسئله در ازدواج اهمیت فراوانی دارد و افراد در ازدواج باید، در کلیات و جزئیات مسائل اعتقادی هم‌طراز و یا به هم نزدیک باشند. در غیر این‌صورت احتمال تداوم این زندگی بسیار کم است.

 

4- تحصیلات : یکی از عوامل دیگر خود‌شناسی تحصیل و میزان تحصیلات و هدف انسان از تحصیل است. چه بسا افرادی که دارای مدرک تحصیلی بالایی نیستند ولی از نظر سطح دانایی در رده بالایی قرار دارند. با این وجود میزان تحصیلات بر توقعات فرد تاثیر می گذارد و بعضاً مشاهده شده که همسطح نبودن افراد در تحصیلات باعث عدم تفاهم در میان آنها گردیده است. لذا باید در این زمینه نیز میان زن و مرد تعادل برقرار گردد.

 

5- اقتصادی : یکی دیگر از ابعاد خودشناسی در امر ازدواج امور اقتصادی وسبک زندگی است که شامل سطح مالی فرد، شغل فرد، مسکن، هزینه های رفاهی و معیشتی، وسایل زندگی و غیره می باشد . این امور به نوبه خود در زندگی نقش مهمی دارند که وجود یا عدم وجود و یا کمبود آنها می تواند مشکل ساز باشد. لذا باید در انتخاب همسر مسئله اختلاف سطح اقتصادی، میزان سازگاری فرد با انواع شرایط اقتصادی مورد بررسی قرار گیرد .

 

به طور کلی فرد باید در امر خودشناسی قبل از ازدواج و شناسایی مسائل اقتصادی خود، این موارد را مدنظر قرارداده و همسری متناسب با شرایط خود انتخاب کند، مثلاً میزان رفاه اقتصادی خود و خانواده، نوع فعالیت‌های اقتصادی که انجام می دهد، در مورد پس انداز کردن، که آیا با پس انداز موافق است یا نه؟ و یا این که پس انداز دارد یا نه؟ صرفه جو و یا ولخرج بودن و تعریف این شخص از این دو. میزان قدرت تطبیق خود با شرایط مالی متوسط و یا پایین و... خود را مشخص کند و بر طبق این شرایط به انتخاب همسر بپردازد.

 

6- اخلاقی : مشخص کردن خصوصیات اخلاقی خوب و پسندیده در مقابل خصوصیات ناپسند می‌تواند نقش مهمی در خودشناسی داشته باشد. زیرا اخلاق نیکی چون عفت، نجابت، وظیفه شناسی، خوش زبانی، پاکیزگی، بردباری، کم توقعی و... از مزایای واقعی یک فرد می باشند و در موقع انتخاب همسر باید در خود و فرد مقابل مورد توجه و ارزیابی قرار گیرند.

 

7- ظاهر: نقش ظاهر فرد همچون قد، وزن، رنگ پوست، اندام و زیبایی در شناخت خود و انتخاب همسر خالی از اهمیت نمی باشد. شناخت فرد از عقیده اش نسبت به این قضیه نیز کاملاً مهم است. یعنی افراد باید بداند که معیار ظاهر برای آنها در چه درجه ای از اهمیت قرار دارد و بر طبق این شناخت به انتخاب همسر بپردازند تا در آینده خود و دیگران را به خاطر عدم توجه به این موضوع سرزنش نکنند.

 

8- فرهنگی: ارزش، هنجار، باور، اخلاقیات، عادات، آداب و رسوم، نحوه زندگی، خانوادگی، مراسم، آئین ها ، سلایق، الگوها، معاشرت ها، نحوه برقراری ارتباطات، اعتقادات و... همگی اجزای تشکیل دهنده فرهنگ هستند و فرد باید در خودشناسی قبل از ازدواج و حتی در انتخاب همسر، تفاهم و نزدیکی در این موارد را مورد توجه قرار دهد.


9- خانواده: ازآنجا که رشد انسان در تمامی ابعاد وجود در خانواده شکل می‌گیرد، شناخت خانواده در راستای شناخت خود بسیار حائز اهمیت است. افراد می‌توانند با استفاده از این روش هم به خودشناسی دست یابند و هم در ‌انتخاب همسر از آن استفاده کنند. یقیناً ما با فردی که درخانواده ای با ویژگی های مشابه با خانواده خودمان زندگی کرده، راحت تر و موفق تر خواهیم بود. مثلاً میزان تشابه خانواده ها در

 

- تعداد اعضای خانواده

 

- نگرش مذهبی، اجتماعی و سیاسی

 

- فرهنگ و اخلاقیات

 

- میزان پایندی به زندگی زناشویی و...

 

10- سلیقه ها: یکی از مواردی که در رابطه با خودشناسی باید مورد بررسی قرار گیرد، سلیقه می باشد. به طوری که شخص باید ابتدا سلیقه های خود را در زمینه های گوناگون مثلاً سلیقه در لباس پوشیدن، انتخاب رنگ، غذا و... برای خود مشخص نماید تا در هنگام انتخاب همسر با بررسی و ارزیابی سلیقه های خود و فرد مقابل به تفاهم یا عدم تفاهم شان در این زمینه ها پی ببرد.

 

11- سیاسی: فرد باید در زندگی از نظر سیاسی جهت گیری خود را مشخص نموده و میزان وابستگی به مسائل سیاسی و میزان تاثیرگذاری این چنین مسائل را در زندگی خود مشخص نماید و در انتخاب همسر این همسویی سیاسی را مورد توجه قرار دهد تا بعضاً از این نظر دچار مشکل نشوند.

منبع: تبیان



دانستنیهای قبل و بعد از ازدواج

تفاوت زندگی مشترک,بادوستی های عاشقانه رابطه دختر و پسر آنچه قبل از ازدواج باید بدانید برای ازدواج هدف داشته باشید خانمها به دنبال چه مردانی هستند؟ نمونه رفتارهایی که باعث اختلاف میشود

احساس متفاوت به مادر شوهر



خانواده همسر,مادر شوهر,مادر همسر

یکی از رایج ترین مشکلاتی که میان خانمها و خانواده همسرشان خصوصا مادر شوهر وجود دارد، اختلافات ارتباطی است که عمدتا باعث ایجاد کدورت می شود.گویی این جنگ و ستیز زنانه پایانی ندارد و تا دنیا بوده و هست و خواهد بود این مشکلات برقرار است. البته خیلی از خانمها هیچ مشکل جدی با خانواده همسر خود ندارند اما در این میان هستند کسانی که همیشه درگیر این دست اختلافات هستند.البته افراد مختلف در برابر این شرایط واکنشهای متفاوتی بروز می دهند. برخی از خانمها کلا با خانواده همسر قطع رابطه می کنند، برخی رابطه را حفظ می کنند اما این رابطه توام با مشکل و تنش دایمی است و هر ملاقات با خانواده همسر معادل یک اختلاف زناشویی جدی با همسر است.

برخی هم قطع رحم نمی کنند اما خیلی با احتیاط برخورد کرده و آن قدر روابط محدود و حساب شده است که تفاوت چندانی با قطع رابطه همیشگی ندارد.

اما از میان همه این راه حلها به نظر می رسد که بهترین راه حل مدارا کردن باشد. خصوصا که مادر همسر نقش معنوی مهمی در زندگی هر زنی دارد. یعنی اگر خانمی با مادر همسر خود مشکل داشته باشد چه رابطه اش را قطع کند و چه رابطه ای توام با تنش با وی داشته باشد در هر حال زندگی مشترکش با چالش جدی مواجه می شود پس یک زن فکور باید در صدد اتخاذ یک راه حل سوم و البته منطقی تر باشد. از ویژگى‏ هایى که در تحقق سازگارى و آرامش زندگى خصوصا ایجاد ارامش در زندگی مشترک نقش بسزایى دارد و کمتر عاملى را مى ‏توان یافت که در این حد بتواند در ایجاد و تثبیت آن نقش ایفا کند، «مدارا» است. اساسا بدون رفق و مدارا نمى ‏توان از زندگى بهره برد و زندگى بدون بهره‏ مندى تنها از شکل برخوردار، و فاقد روح و معناست. کمال و تمامیت کار در ترکیبى از شکل و معناى زندگى است.  در نهاد خانواده، اجراى این اصل از قوانین بسیار فراگیر است. به طور کلّى، در برخورد با حالات درونى همسر، مادر همسر و کلا خانواده همسر و موقعیت‏هاى بیرونى زندگى باید مدارا کرد.


تعریف مدارا
«مدارا» عبارت است از نرم برخورد کردن با دیگران، به آنها جا دادن و در حق آنان خشونت روا نداشتن. مدارا در پیدایش سه زاویه خوش ‏اخلاقى، یعنى نرم برخورد کردن، همدمى نیکو و تحمل کردن دیگران به گونه‏ اى که از انسان فرار نکنند، نقش فراوانى دارد. این ویژگى در زندگى اجتماعى به طور عام و در نهاد خانواده به طور خاص از اهمیت ویژه‏اى برخوردار است. البته از این نکته نباید غافل شد که میان مدارا به عنوان یک روش مثبت در زندگى اجتماعى با آنچه امروزه به عنوان تساهل و تسامح مطرح و تبلیغ مى‏ شود، تفاوت اساسى وجود دارد؛ زیرا در مدارا، اصول و مبانى ثابت است و در آن کمترین اغماضى صورت نمى‏ گیرد، در حالى که تساهل و تسامح دائره وسیعى دارد و اصول و مبانى را نیز شامل مى‏ شود و چه بسا افرادى براى برخوردارى از مزایاى مادى و دنیایى از اصول خود نیز کوتاه مى‏ آیند.


پیامدهاى مدارا


-  خیر و برکت
تأثیر رفق و مدارا در یُمن و برکت زندگى به حدّى زیاد است که در روایتى پیامبر اکرم صلى‏ الله‏ علیه‏ و‏آله رفق را مجسمه برکت و خشونت را مجسمه شومى معرفى کرده و فرموده ‏اند: «الرّفق یمنٌ و الخُرق شۆم»؛14 رفق و مدارا برکت، و خشونتْ بى‏ برکتى و شومى است. در زندگى نوع مردم، سازگارى بر اساس ویژگى‏ هاى همخوان همسران حاصل نیست، بلکه باید آن را تحصیل کرد. کمتر اتفاق مى‏ افتد زن و شوهر به لحاظ ویژگى‏ هاى شخصیتى و ظاهرى به گونه ‏اى دلخواه یکدیگر باشند که به طور طبیعى سازگارى میان آنان حاصل باشد. نوعا باید به سمت سازگارى حرکت کنند؛ یعنى از طریق مدارا و امثال آن خود را به سمت سازگارى سوق دهند و آن را تحصیل نمایند.

-  بهره‏ مندى و خوشبختى
یکى از پیامدهاى مدارا این است که به وسیله آن مى‏ توان از زوایاى مثبت زندگى بهره ‏مند شد. کسى که مدارا نمى‏ کند، نه تنها نسبت به آنچه دلخواه اوست و در زندگى مفقود است، محروم مى‏باشد، بلکه از آنچه هست نیز نمى‏ تواند بهره بگیرد؛ ولى کسى که مدارا مى‏ کند دست‏ کم از این نیمه موجود بهره‏ مند مى ‏شود. امام کاظم علیه ‏السلام مى‏ فرماید: «الرفق نصف العیش»؛ رفق و مدارا نیمى از زندگى است.
هیچ کس به زندگى پرتنش و پراضطراب علاقه ‏مند نیست. همه به دنبال انواع آرامش در زندگى هستند و این خواسته از طریق مدارا حاصل مى ‏شود.

- امنیت
زندگى اجتماعى به گونه‏ اى است که هیچ کس نمى‏ تواند به بازتاب رفتارهاى دیگران نیندیشد و کاملاً خواسته‏ هاى خود را در نظر بگیرد. در این عالم، از منافعى که دیگران ایجاد مى‏کنند، همه بهره ‏مند مى‏ شوند. هر کس در این فضا قرار گیرد مشمول این منافع است. همان‏ گونه که اگر دیگران مرتکب زشتى شوند پیامد رفتارشان تنها دامنگیر خودشان نخواهد شد. از سوى دیگر، ما مى‏ توانیم نه به طور عام، بلکه به طور خاص براى دیگران سود یا ضرر ایجاد کنیم. در چنین مواردى، ضرورت مدارا براى برخوردارى از سود و ایمن بودن از ضرر، چشمگیرتر است. امیرمۆمنان على علیه‏السلام مى‏فرماید: «مَنْ دَارىَ الناس اَمن مکرَهم»؛ کسى که با مردم مدارا کند از مکر آنان در امان مى‏ ماند.

-  محبت، مسالمت و کینه ‏زدایى
هیچ کس به زندگى پرتنش و پراضطراب علاقه ‏مند نیست. همه به دنبال انواع آرامش در زندگى هستند و این خواسته از طریق مدارا حاصل مى‏شود. حضرت على علیه‏السلام مى‏فرماید: «ما استجلب المحبّة بمثل السخاء و الرفق و حسن الخلق»؛24 چیزى به اندازه سخاوت، مدارا و خوش ‏اخلاقى محبت به وجود نمى‏ آورد. پس مدارا نقش مهمى در جلب محبت دارد. مدارا، از رفتارهاى پسندیده است که آثار فراوان اخلاقى و تربیتى میان مردم بر جاى مى ‏گذارد و البته از برگزیده‏ هاى رفتار نیک پیامبر خدا "ص" به شمار مى ‏رود؛

اگر ما دوست داریم اطرافیان با ما با رویی گشاده صحبت کنند باید خود مثال و مصداق عینی و شفاف از خلق باشیم. اگر می پسندیم که مردم با نیکی از ما یاد کنند و نکات مثبتمان را پر رنگ جلوه دهند باید بیش از بدی ها و نقص های مردم به خوبی هایشان توجه نماییم. اگر نمی پسندیم مردم در اجابت خواسته هایمان کوتاهی کنند، خواسته های دیگران را مقدم بر خواسته های خویش قرار دهیم.اگر خوش بختی را در این می بینیم که مشکلاتمان یکی پس از دیگری حل شود باید در حل مشکلات دیگری قدم برداریم.امام علی(ع) می فرماید: «با مردم، مدارا کن تا از برادری آنان بهره مند شوی و با روی خوش با آنان برخورد کن تا کینه هایشان بمیرد». پس کسی که با مردم به مدارا رفتار می کند، به فرموده پیامبر (ص) از عاقل ترین مردم است و انسان عاقل به شناخت و راه های خوشبختی، سریع تر نائل می آید.
منابع:سایت پرسمان، سایت راسخون
 



دانستنیهای قبل و بعد از ازدواج

10محور مهم در گفت‌وگوهای پیش از ازدواج 13 دلیل نادرست ازدواج 8 عادت بد که بعد از ازدواج باید ترک کنید تفاوت زندگی مشترک,بادوستی های عاشقانه شش قانون برای شوهر شایسته!؟ شصت نکته شیرین درباره ی ازدواج